เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิวเว้ย (3)Chaitawat Marc Seephongsai
ประวัติศาสตร์ที่เราสวย By ญาณี กลิ่นเมือง
  • รีวิวเว้ย (1996) "กินอะไรเล่าเธอถึงได้งามแสนงามงามล้ำเกินคน ... กินข้าวกับน้ำพริกสิจ๊ะถึงได้สะได้สวย" หากใครเกิดทันยุคสมัยที่วัฒนธรรมลูกทุ่งภาคกลางมีความเข้มแข็งในสังคมไทย น่าจะเคยได้ยินเพลงทั้ง 2 เพลงจากเนื้อเพลงที่หยิบขึ้นมาเขียนถึงในเบื้องแรกที่ยุคหนึ่งสังคมไทยมีวัฒนธรรม "เพลงแก้" หรือเพลงที่ถูกเขียนขึ้นเพื่อใช้โต้ตอบกับเพลงเพลงหนึ่งที่มีการร้องออกม่ก่อนหน้า อย่างกรณีนี้เพลง "กินอะไรถึงสวย" ของสายัณห์ สัญญา ถูกร้องแก้โดยเพลง "กินข้าวกับน้ำพริก" ของผ่องศรี วรนุช แต่ถ้าย้อนกลับไปที่คำถามของเพลง "กินอะไรถึงสวย" คำถามนี้ก็น่าสนใจไม่แพ้กันว่าคนสมัยก่อน "ทำอะไรถึงสวย" และแบบไหนที่สังคม ณ ช่วงเวลาหนึ่งถึงจะเรียกว่า "สวย"
    หนังสือ : ประวัติศาสตร์ที่เราสวย
    โดย : ญาณี กลิ่นเมือง
    จำนวน : 280 หน้า 
    .
    "หนังสือเล่มนี้จึงต้องการศึกษาความรู้เกี่ยวกับเครื่อง สำอางในสังคมไทย โดยสะท้อนให้เห็นถึงพัฒนาการและการ เปลี่ยนแปลงของความรู้ที่เป็นปัจจัยสำคัญอันส่งผลให้ความ หมายของความงามเปลี่ยนแปลงไปในช่วง พ.ศ. 2506-2548 เนื่องจากเป็นช่วงเวลาที่เห็นการเปลี่ยนผ่านของความรู้อย่าง ชัดเจน ทั้งการเรียนการสอนทางด้านวิทยาศาสตร์เครื่องสำอาง และประเภทเวชสำอางในคณะเภสัชศาสตร์ เพื่อแสดงให้เห็นว่าองค์ความรู้เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์เครื่องสำอางในแต่ละช่วงเวลา นั้นประกอบไปด้วยความรู้เกี่ยวกับเครื่องสำอางที่มีอิสระต่อกัน จนประกอบสร้างกลายเป็นองค์ความรู้ที่ได้รับการยอมรับในทาง สังคม รวมถึงมีการหมุนเวียนขององค์ความรู้ หรือมีการนำองค์ ความรู้เกี่ยวกับเครื่องสำอางกลับมาใช้ใหม่ในแต่ละช่วงเวลา ทั้ง ในด้านความเชื่อ กฎหมาย การศึกษา เป็นต้น อีกทั้งยังทำให้ เห็นความคิดของผู้คนที่มีต่อเครื่องสำอางและบรรยากาศการ เรียนการสอนเกี่ยวกับเครื่องสำอางในอดีต" (น.11-12) ข้อความที่แสดงให้เห็นถึงเนื้อหาของหนังสือเล่มนี้ได้อย่างคลอบคลุม
    .
    หากเราคิดว่าการประทินโฉม การเข้าคลินิก หรือการสรรหาสกินแคร์คือเรื่องหมกมุ่นของคนยุคปัจจุบัน หนังสือเล่มนี้จะพาเราย้อนเวลากลับไปพิสูจน์ว่า คนไทยจริงจังเรื่องความสวยมาตั้งแต่อยุธยาแล้ว "ประวัติศาสตร์ที่เราสวย" ไม่ใช่หนังสือสอนแต่งหน้าย้อนยุค แต่คือหนังสือประวัติศาสตร์สังคม (Social History) ที่หยิบเอาเรื่องใกล้ตัวที่สุดอย่าง "ร่างกาย" และ "ความงาม" มาชำแหระให้เห็นบริบททางสังคม วัฒนธรรม และความเชื่อของคนไทยในอดีต (เน้นช่วงอยุธยา-ต้นรัตนโกสินทร์) โดยเนื้อหาของ "ประวัติศาสตร์ที่เราสวย" แบ่งออกเป็น
    .
    1 บทนำ
    .
    2 ความลับนางฟ้า นางสวรรค์: ผิวเหลืองด้วยสมุนไพร ความงามแบบไทยในยุคจารีต
    .
    3 การศึกษาแพทย์ปรุงยาสู่การพัฒนาความรู้เกี่ยวกับเครื่องสำอางในไทยก่อนยุคพัฒนา
    .
    4 การพัฒนากับยุควิทยาศาสตร์เครื่องสำอาง
    องค์ความรู้ทางด้านเภสัชศาสตร์
    .
    5 บทสรุป
    .
    เรียกได้ว่า "ประวัติศาสตร์ที่เราสวย" ไม่ได้บอกเล่าแค่เรื่องราวของความเปลี่ยนแปลงในเรื่องของมาตรฐานความสวยความงามของสังคมไทยตั้งแต่สมัยอยุธยาไล่มากระทั่งปัจจุบัน หากแต่สำหรับใครที่สนใจประวัติศาสตร์ของการเรียนการสอนในเรื่องของ "แพทย์ปรุงยา" หรือที่ในปัจจุบันสังคมนี้นิยามเรียกกันว่า "เภสัชศาสตร์" หนังสือเล่มนี้ได้นำเสนอเรื่องราวและพัฒนาการของการศึกษาในศาสตร์ดังกล่าวเอาไว้ได้อย่างน่าสนใจ "ประวัติศาสตร์ที่เราสวย" ทำให้นึกถึงรากฐานของการศึกษาของศาสตร์หนึ่ง ๆ ที่มิใช่เพียงเรื่องที่ว่าวิชาหรือศาสตร์นั้น ๆ ทำอะไร หากแต่ที่มา ที่ไป การเกิดขึ้น ความเปลี่ยนแปลงในองค์ความรู้แต่ละศาสตร์แต่ละแขนงก็น่าสนใจไม่แพ้คำถามที่ว่า "กินอะไรเล่าเธอถึงได้งามแสนงาม"

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in