รีวิวเว้ย (1763) หลายคนมองว่าเรื่องของ "ภัยพิบัติ" เป็นเรื่องไกลตัว เพราะเรามักคาดว่าประเทศไทยสงบ สันติและปลอดภัยพอที่จะไม่มีภัยพิบัติร้ายแรงตามธรรมชาติ อย่างมากก็แค่น้ำท่วม อาจจะสูงบ้างสัก 4-5 เมตร แต่แน่นอนว่าน้ำท่วมมีเวลาให้หลายคนได้เตรียมตัว (แต่ก็ไม่เคยพอ) และที่สำคัญมันเกิดขึ้นทุกปีนับตั้งแต่ครั้งโบราณกาลมา อาจจะด้วยความเคยชินหรืออะไรก็ตามแต่ ยังผลให้น้ำท่วมกับสังคมไทยและคนไทยเป็นเรื่องอะไรที่อยู่ร่วมกันได้แบบไม่เดือดร้อน แต่มันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ ดิ ? ที่ว่าประเทศเราปลอดภัยและห่างไกลจากเรื่องของภัยพิบัติ อย่างเมื่อไม่นานมานี้ทางภาคเหนือของไทยเผชิญกับภัยแผ่นดินไหวในระดับที่อาจจะเรียกได้ว่าสามารถสร้างความรับรู้ได้ในระดับหนึ่งกับสังคมไทย และเมื่อวานนี้ (28/03/68) ก็เช่นกันที่ภัยแผ่นดินไหวได้สร้างผลกระทบวงกว้างกับคนในประเทศ โดยเพราะพื้นที่ทางภาคเหนือและกรุงเทพมหานครฯ อันที่จริงประเทศไทยมีความเสี่ยงต่อการเกิดแผ่นดินไหวอยู่ในระดับที่น่าหวาดหวั่น เพราะไทยอยู่ไม่ไกลจากรอยเลื่อนขนาดใหญ่เท่าใดนัก และรอยเลื่อนดังกล่าวยังมีความสามารถที่จะปลดปล่อยพลังงานออกมาได้ทุกเมื่อ และเมื่อเกิดแผ่นดินไหวขึ้นแล้วสภาพพื้นดินบริเวณภาคกลางและกรุงเทพฯ ก็เอื้อต่อการส่งต่อแรงสั่นสะเทือนของแผ่นดินไหว เนื่องจากสภาพทางธรณีวิทยาของเราเป็นลักษณะของแอ่งดินเหนียวขนาดใหญ่ที่จะช่วยทำหน้าที่ในการขยายแรงสั่งสะเทือน แล้วการรับมือของเรามีความพร้อมในการรับมือเรื่องดังกล่าวแค่ไหน อย่างไร รวมถึงเราจะแน่ใจได้อย่างไรว่าเราจะรอความช่วยเหลือให้เข้ามาถึงเราเมื่อภัยเกิด หรือแท้จริงแล้วเราควรเอาตัวเองให้รอดก่อน เพื่อรอความช่วยเหลือที่อาจจะมาไม่ถึง