เมื่อปลายปีที่แล้ว เรารู้สถานะทางการเงินแท้จริงของที่บ้านว่าเขามีหนี้กันจริงๆเท่าไหร่ เรารู้สึกชาไปทั้งตัวหลังจากที่รู้ แล้วคิดในใจว่า เมื่อไหร่กูจะรีบๆเรียนจบแล้วหาเงินเองนะ พอรู้เรื่องนี้เรากระวนกระวายใจ ไม่สบายใจ ไม่โอเคไปพักใหญ่ จนตอนนี้ผ่านมาจะปีนึงแล้วเรายังยอมรับภาวะที่ตัวเองเป็นไม่ได้ มัน disrupt กำลังใจเราไปหลายๆอย่างเลย อย่างแรกเรารู้สึกหมดกำลังใจอยากเรียน เราไปเรียนด้วยความไม่อยากใคร่รู้ เรามีแต่ความคิดว่าอยากเรียนให้จบๆไป คิดหนักเรื่องการใช้เงินมากๆ ถ้าเราตัดสินใจอยู่มหาลัยภูมิภาคหรือเรียนมหาลัยเปิดแล้วแบ่งเวลาไปหาเงินค่าห้อง ค่ากินให้ตัวเองก็คงดี แต่ตอนนี้เรากำลังเรียนปี 3 มันบังคับให้เราต้องเรียนต่อไปจนกว่าจะจบ
เอาตรงๆนะเราเหมือนคนหมดศักดิ์ศรีขึ้นมาเลยว่ะ เราอยากทำอะไรเต็มที่ก็ไม่ได้ เพราะความจนและหนี้มันรุมเร้า เราหมดแรงในการทำสิ่งต่างๆบนโลกใบนี้เลย แค่คิดให้ตัวเองผ่านไปแต่ละวันก็ยากเป็นเหี้ยละ แล้วคนรอบข้างก็เข้าใจผิดว่าเราปกติ
เราอยากมีแรงคิดอะไรให้เรารวยๆเพื่อเราจะปลดหนี้ เราจะได้อิสระ เราจะได้คล่องตัวมากขึ้น แต่เหลียวมองตัวเองกับโลก ความเป็นจริง มันกลับหยิบความล้มเหลวและอ้างว้างให้เรามาตลอด
สำหรับเรื่องเรียนเราไปเรียนด้วยความรู้สึกว่าเราไปทำให้มันจบๆ เราทำพอผ่าน จนถึงเราทำลวกๆ ใจจริงเราไม่ได้ตั้งใจออกมาลวกๆเลย เราโดนคำพูดที่ทิ่มแทงว่าเราปวกเปียก เราลวกไปเยอะ พูดตามตรงแค่หายใจปกติเราก็ยังเหนื่อยจนเราไม่อยากทำอะไร ถ้าไม่ติดว่ามีความจำเป็นพันธะอะไรต่อกันแล้ว ก็ทิ้งๆเรา มองเราผ่านเลยไปไม่ต้องมองกลับมาได้ไหม (พิมพ์ถึงตรงนี้ น้ำตามาเลยอะ T^T)
ใช่ วิกฤตครั้งนี้มันสาหัสมาก เราไม่คาดหวังว่าเราจะผ่านไปยังไงเราไม่คิด เราคิดแค่ว่าเรามีเงินถึง 30 บาทกินข้าวก็พอ แล้วรอให้ตะวันลับฟ้า เรานับถอยหลังว่าวันไหนเราจะเรียนจบซักที เราเซ็งอีกว่าเราไม่เข้าใจว่าทำไมคณะถึงไม่ยอมให้เราจบ 3 ปีครึ่งง่ายๆ จะรั้งเราเอาไว้ทำไมไม่ทราบ เราไม่มีเงินให้ตัวเองใช้ขนาดนั้น อย่าเป็นกรงขังชั้นเลย
สำหรับวิธีที่ทำให้เราผ่านไปได้แต่ละวัน เราตัดสินใจขายของออนไลน์สินค้าตัวหนึ่งไป เราคิดว่าคนหมดอาลัยตายอยากอย่างเราไม่น่าไปเป็นพนักงานได้ เพราะเราไม่มีแรง ไม่มีกะจิตกะใจอยากทำ เราคิดว่าการตอบแชทลูกค้าแล้วส่งของให้น่าจะเหมาะกับเราแล้ว แต่ทุกคนก็รู้ใช่ไหมว่ากำไรมันไม่ได้ทุกเดือน อืม บางเดือนก็ไม่พอกิน อยู่แบบคิดมาก ไม่หลุดพ้นเลย
ชีวิตปี 3 มหาลัยก็แย่มากสำหรับเราอีก เห้อเมื่อไหร่กูจะจบวะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in