หลังๆคิดกับเรื่องอนาคตทางการเงินเยอะขึ้น
บางทีต้องขอบคุณความหมดไฟในการเรียนช่วงนี้ ก็คงรอจนกว่าจะปี 4 ที่คาดว่าจะจบมั้ง(ต้องจบเห้ย)

ตกตะกอนได้ว่า

- ฉันจะเรียนอะไรก็ได้ เรียนคณะนี้ตอนนี้ไม่ได้รู้สึกว่ามันหนักอะไรมาก มันไม่ใช่คณะที่หนักมากหรือเบามาก สำหรับเรามันผ่อนแรงกว่าตอนเรียนสายวิทย์ ซึ่งดีมากเอาเวลาไปเรียนรู้อย่างอื่น
การหาเงินให้ตัวเองใช้ แม่งสำคัญมากๆ

- เรารู้สึกการมีความรู้เรื่องเงิน การหาลู่ทางหาเงินรับมือกับ disruption มันมีจริงๆนะ อาจจะเพราะเราตั้งใจว่าเราจะไม่ทำงานราชการ+งานประจำ
เราเลยต้องศึกษาทางนี้เอาไว้ ช่วงนี้คิดแต่เรื่องเงินออมระยะสั้น ยาว หามายังไงให้เพิ่ม ทุกนาทีคือเงินคือทองจริงจัง
ก็เป้าหมายอยากมีอิสระนี่เนาะ อิสระของผมมันต้องแลกด้วยเงิน55555

- คำว่า วิกฤต = โอกาส มันมีจริงๆสำหรับคนที่ไม่มีโอกาสลองผิดลองถูกได้นานๆ เพราะมันคือการหาทางออกทันที ฉับพลันเลย ก็แบบดูงงๆนะ ฉะนั้น Action มันได้ครั้งเดียว แต่ต้องช้อนให้ได้เยอะ

- อย่าดูเบาความบังเอิญ ความบังเอิญมันเป็นไอเดียได้ อะไรที่เคยเป็นตัวตนเราจริงๆอาจจะไม่ค่อยพาเราไปหาผลลัพธ์ไว เรากลับรู้สึกว่า เชี้ย ความบังเอิญพากูมาขั้นนี้เลย
เราจะเอา "ความบังเอิญ" ที่ว่านั้นมาหาจุดร่วมในสิ่งที่เรามี แล้วคนอื่นสนใจ นั้นแหละโอกาสหาเงิน 5555555555

ลืมบอกไป เป้าหมายเราคือ
ใช้ชีวิตอิสระให้ได้ หาเงินก็ได้
เราอยากใช้เงินตอนนี้ พรุ่งนี้ มะรืน เดือนหน้า ปีหน้า
เราไม่อยากใช้เงินหลังเกษียณ เรารอไม่ได้ อีกอย่างที่บ้านมีหนี้ เรารู้สึกว่าการคิดหาเงินก้อน "ทำยังไงถึงได้เงินก้อนมา" มันคือโจทย์ที่ฉันต้องไปไกลกว่า loop เดิม

- เป้าหมายหลังเรียนจบ เราอยากอยู่ต่างจังหวัด เหตุผลเพราะ
• ถ้าเราอยู่ กทม. เราคงเก็บเงินยาก เราต้องลดรายจ่ายอย่างที่อยู่ให้มากที่สุด จังหวัดที่ค่าใช้จ่ายน้อย การเดินทางไม่ยากมากยังมีอยู่จริงนะ
เราเลือกไว้แล้วว่าที่ไหน