เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
[นิยายแปล] BTS - 花様年華 The Notes1Phoenix
[แปลไทย] นิยาย 花様年華 (THE NOTES - BTS) – เมื่อสิ้นฤดูร้อน เราก็ตัวคนเดียว ยุนกิ 25 JUN 2020
  • Do not copy, Re-Upload Please give my PAGE full credit
    ——————————————–
    ยุนกิ
    25 JUN 2020

    ทันทีที่ผมเปิดประตูเข้ามาในห้อง ผมก็คว้าเอาซองจดหมายที่วางอยู่ในลิ้นชักล่างสุดของโต๊ะออกมา เปิดซองจดหมาย ล้วงเอาแป้นเปียโนที่ไหม้ไฟไปครึ่งหนึ่งแล้วโยนลงในถังขยะก่อนที่จะเอนตัวนอนบนเตียง ความรู้สึกหงุดหงิดของผมไม่ได้เย็นลงเลย ลมหายใจรุนแรงไม่สามารถทำให้มันสงบลงได้

    หลังจากเสร็จสิ้นงานศพ ผมก็ได้ไปยังบ้านที่ถูกเผาไหม้วอดวายเพราะเหตุเพลิงไหม้คนเดียว ที่มุมหนึ่งในสถานที่ที่เคยเห็นห้องของแม่พบเปียโนที่เหลือรูปทรงอยู่บ้างจากไฟไหม้ล้มอยู่ ผมเข้าไปนั่งจิตตกอยู่บริเวณนั้น แสงแดดที่สาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างอ่อนแรงลง เมื่อผมเงยหน้าขึ้น ในจุดที่ไม่ใกล้ไม่ไกล ผมก็พบกับแป้นเปียโนจำนวนหนึ่งกระจัดกระจายอยู่ มันเป็นแป้นเปียโนที่ให้เสียงไหนกันนะ นิ้วมือของแม่สัมผัสแป้นพวกนี้บ่อยแค่ไหน… ผมลุกขึ้น แล้วกับแป้นเปียโน 1 ตัวเข้ากระเป๋า

    นี่ก็ผ่านมา 4 ปีแล้วนับตั้งแต่วันนั้น ภายในบ้านเงียบสงัด มันเป็นความเงียบที่ยากจะทานทน เนื่องจากตอนนี้มันเลย 4 ทุ่ม พ่อน่าจะหลับไปแล้ว หลังจากที่พ่อหลับไปแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างภายในบ้านจะต้องเงียบสงัด นี่เป็นกฎของบ้านหลังนี้ ซึ่งผมก็ไม่ค่อยเก่งเท่าไรกับการที่จะต้องทนกับความอ้างว้างโดดเดี่ยวนี้ อีกทั้งเรื่องที่จะต้องรักษากฎระเบียบและแบบแผนของบ้านหลังนี้ตามแต่ละช่วงเวลาก็เป็นสิ่งที่ผมไม่ถนัดเอาซะเลย แต่ทว่า สิ่งที่ผมไม่สามารถทานทนได้เลยจริง ๆ นอกเหนือไปจากที่กล่าวมาก็คือความจริงที่ว่าผมยังคงอาศัยอยู่ที่บ้านหลังนี้ต่อไป ต่อให้ผมจะรับเงินค่าขนมจากพ่อ จะกินข้าวกับพ่อ จะถูกพ่อดุด่า เราทะเลาะกัน เรามีเรื่องไม่ลงรอยกัน แต่ผมก็ยังไม่มีความกล้ามากพอที่จะทิ้งพ่อ แล้วหนีไปใช้ชีวิตอันอิสระแค่คนเดียว

    ผมเดินไปเก็บแป้นเปียโนจากถังขยะที่อยู่ใต้โต๊ะ พอเปิดหน้าต่างออก ความมืดด้านนอกก็ไหลทะลักเข้ามาอย่างรุนแรง เหตุการณ์ในวันนี้ทั้งวันไหลพรั่งพรูเข้ามาราวกับจะเข้ามาต่อยแก้มผม ผมขว้างแป้นเปียโนออกไปสู่อากาศยามมืดค่ำด้านนอกสุดแรง ตอนนี้ก็เป็นเวลา 2 สัปดาห์แล้วที่ผมไม่ได้ไปโรงเรียน ผมรู้เรื่องที่ถูกตัดสินให้ออกจากโรงเรียนแล้ว หลังจากนี้คงไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องไปตั้งความหวังว่าขอให้ตัวเองถูกไล่ออกจากบ้านหลังนี้หรอก เพราะยังไงก็น่าจะถูกไล่ออกอยู่แล้วแน่ ๆ ผมไม่ได้ยินเสียงแป้นเปียโนตกกระทบพื้น ในตอนนี้ มันไม่มีวิธีไหนแล้วที่จะทำให้รู้ว่าก่อนหน้านี้เจ้าแป้นตัวนั้นเคยให้เสียงโน๊ตตัวไหน ต่อให้เวลาจะผ่านไปนานเท่าไร เจ้าแป้นตัวนั้นก็จะไม่ส่งเสียงออกมาอีกแล้ว และผมเองก็คงจะไม่เล่นเปียโนอีกเป็นครั้งที่สอง

    ——————————————–
    NEXT : เมื่อสิ้นฤดูร้อน เราก็ตัวคนเดียว 
    ซอกจิน
    17 JUL 2020

    Translate by : INFINITA & INFINITA v.2 Admin 
    Book : 花様年華 The Notes 1 Japanese version

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in