Spirited away (2001)

ตัวละครอีกหนึ่งตัวที่น่าสนใจมากสำหรับเราคือ ภูติไร้หน้า เค้าเป็นใครกันนะ? ยืนอยู่เงียบๆ ไม่มีใครสนใจ ไม่มีตัวตน จนจิฮิโระมองเห็น มองเห็นในที่นี้ไม่ใช่แค่มองเห็นว่ามีอะไรหรือใครอยู่ตรงนั้น แต่คือการมองเข้าไปถึงจิตใจ การเอาใจใส่ นี่อาจเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่สำหรับภูติไร้หน้าที่ไม่เคยมีใครสนใจเห็น เมื่อได้รับการมองเห็นมันก็จะทำให้เขาเริ่มมีตัวตน ในช่วงแรกอาจจะเป็นการสร้างตัวตนขึ้นมาเพื่อให้คนอื่นยอมรับ เช่นการเสกทอง การทำตัวเป็นลูกค้า การกลืนปีศาจตนอื่นเพื่อใช้เสียงใช้ร่างเป็นของตนเอง นั่นคือการประกอบสร้างตัวตน แต่ไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงอยู่ดี คือการไหลไปตามกระแสสังคม เราจึงจะเห็นได้ว่าในตอนท้าย ภูติไร้หน้าได้ค้นพบตัวตนและที่ๆ เป็นของตัวเองเจอโดยการอยู่กับแม่มดที่บ้านต่อไป 

สิ่เหล่านี้เองที่ทำให้ Spirited away สามารถขึ้นแท่นอนิเมชั่นที่แทบจะกลายเป็นโลโก้สตูดิโอไปอยู่แล้วเพราะการดำเนินเรื่องที่ต่างคนดูต่างมุมมอง ถ้าเป็นวัยเด็กดูก็อาจได้ความเพลิดเพลินที่ปฏิเสธไม่ได้ว่าสตูดิโอจิบลิทำออกมาได้ดีมาก โตขึ้นมาอีกหน่อยอาจเริ่มมองเห็นแง่มุมบางอย่างที่ซ่อนไว้ โตขึ้นมาเรื่อยๆ แล้วกลับมาดูเราอาจจะค้นพบตัวเองจากการดู Spirited away โดยไม่ทันรู้ตัวเลยก็ได้ 

"จงจดจำไว้ว่าตัวคุณคือใคร และอย่าลืมเลือนตัวตนอันแสนมีค่าของคุณ"  คงเป็นข้อสรุปแรกที่เราได้จากการดู Spirited away ในวันนี้ :)

** สนใจอ่านรีวิวหนังเรื่องอื่นๆ ก็ลองมาติดตามได้ที่ไอจี @oureverydayhappiness กันได้นะคะ!