Divergent (2014) ภาพยนตร์ดิสโทเปีย ไซไฟ แอ๊คชั่น ที่บอกเล่าเรื่องราวของโลกในอนาคตที่โลกได้ล่มสลายจากสงครามจนเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่นำมาสู่การใช้ชีวิตอยู่ภายใต้กำแพงใหญ่ที่ซึ่งคนในเมืองจะต้องอยู่กันแบบแบ่งกลุ่มตามลักษณะตัวตนของตัวเองซึ่งมีทั้งหมด 5 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มผู้เสียสละ (ซึ่งเป็นผู้นำในขณะนั้นด้วย) กลุ่มรักสันติ กลุ่มผู้คุมกฏ กลุ่มผู้กล้า กลุ่มผู้ทรงปัญญา และยังมีกลุ่มคนไร้กลุ่ม ที่ไม่เข้าพวกสักกลุ่มอีกด้วย และอีกหนึ่งกลุ่มสำคัญที่นับว่าอันตรายต่อระบบการปกครองในโลกนั้นคือกลุ่ม ไดเวอร์เจนต์ กลุ่มคนที่ไม่สามารถระบุกลุ่มได้เพราะมีลักษณะของทุกกลุ่ม
เบียทริซ นางเอกของเรื่องนี้ก็เป็นหนึ่งในกลุ่มคนจำพวก divergent ที่ซึ่งรัฐบาลบอกว่าเป็นตัวอันตรายต่อระบบการปกครองจำเป็นต้องกำจัดทิ้ง divergent นั้นอันตรายเพราะมีความคิดและความรู้สึกที่หลากหลายไม่ได้มีความนึกคิดเพียงด้านเดียวซึ่งง่ายต่อการควบคุม เธอสามารถอยู่ได้หลายกลุ่มแต่เลือกที่จะอยู่กลุ่มกล้าหาญทั้งๆ ที่กลุ่มที่ตัวเองเกิดมาคือกลุ่มเสียสละ
ในความคิดส่วนตัวเราคิดว่าการที่เธอย้ายตัวเองไปสู่กลุ่มผู้กล้าอาจจะเป็นเพราะความมีอิสระเสรีในจิตใจที่ไม่ต้องการจะขึ้นตรงแค่กับความคิดใดความคิดหนึ่งที่จำกัดกรอบชีวิต แต่การไปอยู่กลุ่มผู้กล้าที่เธอคิดว่าจะทำตัวอิสระก็ไม่ได้อิสระอย่างที่คิด หนังชวนให้ตั้งคำถามอยู่บ่อยครั้งว่านิยามความกล้าของกลุ่มนี้คืออะไร คือการกล้าชกต่อย กล้ากระโดดจากรถไฟที่กำลังวิ่งด้วยความเร็วสูงงั้นหรือ ทุกสิ่งที่แสดงออกดูจะเหมือนความบ้าบิ่นมากกว่าความกล้า เพราะอะไรที่มันล้นไปทางด้านใดด้านหนึ่งไปย่อมมีผลเสียเสมอ
ในขณะเดียวกันเรื่องนี้ก็ยังอีกหนึ่งคนไดเวอร์เจนต์ ได้แก่ โฟร์ พระเอกของเรื่อง โฟร์คือคนที่ลองไปอยู่มาทุกกลุ่มแล้วก่อนจะมาอยู่ที่กลุ่มผู้กล้า เขาต้องการเป็นคนที่มีสติปัญญา มีความเสียสละ มีความกล้า จะเห็นได้ว่าสิ่งที่โฟร์อยากเป็นก็คือสิ่งที่มนุษย์ปกติทั่วไปควรจะมีนั่นเอง ถ้ามองย้อนดูดีๆ ความเป็นมนุษย์เหล่านี้นั่นแหละคือสิ่งที่ผู้นำเกรงกลัว กลัวว่าคนเราจะมีความคิดที่เป็นปัจเจกบุคคลจนกล้าที่จะทำลายระบบการปกครองดั้งเดิมลง หากจะบอกว่าการแบ่งคนเป็นกลุ่มทำเพื่อสันติภาพ และความสงบสุข ก็คงต้องตั้งคำถามว่าสันติและสงบสุขคืออะไร คือการที่ทุกคนมีความคิดแบบเดียวกัน ไม่มีความนึกคิดที่มาจากตัวเอง ต้องสงบปากสงบคำงั้นเหรอ ถ้าเช่นนั้นแล้วโลกเสมือนในเรื่องจะต่างอะไรกับการปกครองด้วยระบอบเผด็จการที่ประชาชนไม่มีสิทธิเสียง ขาดซึ่งตัวตนและความคิดปัจเจก นี่คือโลกในอุดมคติจริงหรือ คำตอบนี้คงหาได้ไม่ยากหากดูเรื่องนี้จบ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in