เข้าสู่บทส่งท้ายของการเขียนบันทึกฝึกงานตลอดระเวลาตั้งแต่ 23 พฤษภาคม - 5 สิงหาคม 2565 เป็น 2 เดือนกว่า ๆ ที่ได้อะไรมากกว่าที่คิด เป็นการฝึกงานในช่วงที่มีโควิดระบาด การเข้าไปทำงานในออฟฟิศ หรือออนไซต์จึงต้องตัดออกไปอย่างน่าเสียดาย แต่เป็นการฝึกงานออนไลน์ที่สบายมากสำหรับเรา สนุกและตื่นเต้นทุกครั้งว่างานต่อไปจะได้ทำอะไรบ้าง ฟีดแบคของงานที่ส่งไปจะเป็นอย่างไรบ้าง
       ในการฝึกงานครั้งนี้เรานำความรู้จากการเรียนวิชาบังคับ และวิชาเลือกของเอกมาประยุกต์ใช้ได้จริง อย่างวิชาการละครที่ในคาบจะให้มีการเขียนบทละคร อ่านและวิเคราะห์ทั้งตัวบท ตัวละคร ก็นำไปปรับใช้กับการทำ Voice drama หรือการเรียนวิชาการเขียนภาพประกอบที่นำความรู้เรื่องการออกแบบตัวละคร มาใช้ในการออกแบบคาแรคเตอร์วีทูปเบอร์นั่นเอง ส่วนงานอื่น ๆ ก็จะเป็นการใช้ความคิดสร้างสรรค์แบบทั่วไป การเขียนสิ่งที่ได้เรียนรู้มาจากการฝึกงานลงบล็อกอาจจะมีข้อมูลที่ไม่ครบถ้วน ขาดบ้าง เกินบ้าง(จากการไปศึกษาเพิ่มเติม) สิ่งที่ได้จากการฝึกงานก็น่าจะเหมือนกันกับทุกคน มีความรับผิดชอบมากขึ้น ได้รับประสบการณ์ในการทำงาน ได้ความรู้แบบเฉพาะด้านและลงลึกในด้านการทำคอนเทนต์  ได้เตรียมความพร้อมสู่การทำงานจริง แต่อีกสิ่งหนึ่งที่เราได้เรียนรู้คือ บางครั้งแค่ความตั้งใจอาจจะยังไม่พอในการทำงาน  แต่มีอะไรมากกว่าความตั้งใจ นั่นคือความต้องการของลูกค้า ความต้องการของหัวหน้าที่สั่งงาน ความต้องการของบริษัท เพราะฉะนั้นแล้ว เมิื่อแค่ความตั้งใจยังไม่พอ สิ่งที่ต้องทำคือยอมรับคำติ คำแนะนำ และนำไปแก้ไขงานของเรา สำหรับเราแล้วถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ไม่ควรจะมาฟูมฟายหรือยึดติดกับความคิดตัวเองที่ว่าถูกต้องที่สุด แต่ควรปรับตัวให้เข้ากับงานที่ทำให้ได้ แล้วผลลัพธ์ก็จะออกมาดีเอง
ส่วนอุปสรรคหรือปัญหาสำหรับเราแล้ว แทบจะไม่มีเลย เมื่อปรับตัวได้แล้วก็ไม่รู้ว่ามีปัญหาอะไรนัก
       สิ่งที่อยากขอบคุณ ขอบคุณผู้เกี่ยวข้องทุกฝ่ายที่ทำให้เราได้มีโอกาสฝึกงานที่นี้ ขอบคุณพี่เฟิร์นและทีมงานที่คอยดูแล ให้ความรู้ ขอบคุณคุณครูที่ให้คำแนะนำและประสานงานเรื่องต่าง ๆ ให้ ขอบคุณเหล่าเพื่อน ๆ ที่คอยให้กำลังใจเรา ขอบคุณปุ๊กกี้เพื่อนอีกคนที่ทำและฝึกงานในตำแหน่งเดียวกัน บริษัทเดียวกัน เป็นพาร์ทเนอร์ที่คอยสนับสนุนการทำงานของเรา อีกอย่างเรารู้สึกสนิทกันมากขึ้นไปอีกผ่านการฝึกงานและทำงานด้วยกัน  สุดท้ายแล้วคืออยากขอบคุณตัวเองที่พยายาม  อดทนและพัฒนาตัวเองจนสามารถฝึกงานจนจบและผ่านไปได้ด้วยดี

หวังว่าบล็อกของเราจะให้อะไรคนที่กำลังอ่านอยู่ได้บ้าง อย่างน้อยก็อยากให้เป็นอมยิ้มเล็ก ๆ 
จนกว่าจะได้พบกันใหม่ สวัสดีค่ะ