18:10
ตัวเลขดิจิทัลบนหน้าปัดนาฬิกา
ยังคงทำหน้าที่ของมันอย่างแข็งขัน
ไม่ต่างจากเข็มสั้นและเข็มยาวแบบอะนาล็อก
ฉันเฝ้าภาวนาให้ความเมามายของฉัน
กล่อมให้ตัวเองรูัสึกว่าวินาทีมันผ่านไปช้ากว่าที่ควร
ฉันไม่อยากไปเจอเขา
ยังไม่อยากกลับบ้าน
ยังไม่อยากไปใช้ชีวิตประจำวัน
ยังไม่อยากกลับไปเป็นเมียที่ดี
เป็นเพื่อน เป็นผู้รับฟัง
แล้วฉันอยากเป็นอะไรน่ะหรอ
ฉันอยากออกไปหาคุณ
ตอนเจอหน้ากัน ฉันจะกอดคุณ
พร้อมบอกว่าคิดถึงอ้อมกอดนี้แค่ไหน
กลิ่นกายของคุณจะตราตรึงในสมอง
ไปอีกประมาณสัปดาห์นึง
เราจะโน้มตัวลงบนที่นอนอย่างเงียบเชียบ
ปล่อยให้หยาดฝนนอกหน้าต่างโหมกระหน่ำ
ฉันอยากเป็นอะไรน่ะหรอ
ฉันอยากเป็นที่รักของคุณ
เป็นผู้หญิงที่คุณไม่เคยเจอมาก่อน
อยากเป็นคนร่านที่โหยหาแต่คุณ
อ้อนวอนให้คุณชำเราฉันแบบไม่มีชิ้นดี
เชื่อฉันเถอะนะ
ฉันไม่อยากกลับไปเป็นของเขาเลย
ถ้าเลือกได้
ฉันอยากอยู่ในความเมามายนี้ตลอดไป
ให้คุณเป็นที่รักของฉันตลอดไป
ฉันจะยอมลากร่างกายแสนขี้เกียจ
ไปตั้งแคมป์กับคุณในหน้าร้อน
ฉันจะยอมเป็นคนดุลูกสาวตัวน้อย
เพราะรู้ว่าคุณดุนังหนูไม่ลง
เสียดายที่เวลาเดินไปข้างหน้าทุกวินาที
ฉันต้องกลับแล้ว
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in