บ่ายวันหนึ่งยามอาทิตย์เจิดจ้าที่สุดของวัน ฉันเห็นสิ่งสวยงาม งามเกินกว่าสิ่งใด เขาโลดแล่นเป็นอิสระส่วนฉันไม่ 

อิจฉาเหลือเกิน 

    เขามาอีกแล้วคราวนี้มาใกล้ขึ้นอีก ฉันจึงเห็นความงามชัดเจน สดใสเมื่อใครเห็นเป็นต้องชอบอย่างแน่นอน ใช่ ฉันก็ด้วย เขาไปนู้นที นี้ทีแล้วฉันเล่า..

   ฉันคอยฝันถึงการโบยบิน มีสีสันดั่งเขาแต่มันคงเป็นได้แค่ฝัน ฉันคอยขอพรจากดวงจันทร์อยู่ทุกคืนวัน แต่ไร้การตอบกลับเสมอ

   เขานั้นไม่เคยเข้ามาใกล้ชิดฉันเลยฉันเข้าใจ เราต่างกัน ฉันภาวนาขอให้เขาโผล่มาในตอนกลางคืน มันเป็นไปไม่ได้ ฉันรู้ถ้าฉันมีสีสันกว่านี้ ก็คงจะดี... แค่นี้ก็เกินพอสำหรับฉันเพราะฉันไม่สามารถเป็นดั่งเขาได้ ฉันรู้ ฉันรู้

   ในคืนหนึ่งฉันฝันว่าฉันกลายเป็นสิ่งที่ฉันเคยอยากจะเป็นมีสีสัน ส่งกลิ่นหมอหวาน แม้จะไม่ได้เป็นเหมือนเขา แต่ได้แค่นี้ก็มากพอแล้วเขาเข้ามาหาฉัน เอาส่วนหนึ่งของฉันไปแล้วเขาก็บินจากไป

เป็นฝันที่ดีจริงๆ

End.

---------------------------------------

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ :)