เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
มนุษย์ฉันyhanglevelup
ความรักมันยากและ(หวาน)เย็น
  •       "ความรักคือสิ่งสวยงามมากๆเลยเนาะ เวลาเจอมันแล้วมีแรงทำอะไรหลายอย่างเลยหละ มีแรงตื่นมาต่อสู้กับอะไรบนโลกมากมาย พร้อมจะเผชิญหน้ากับความยากเย็นทั้งหมด เพียงผ่านมันไปอีกฝั่งเพื่อเจอหน้าอีกคน"


    ที่หลายคนบอกว่า มีแต่คนใจร้ายเข้ามา มีแต่คนไม่จริใจ มีแต่คนไม่รักจริง สาเหตุคืออะไรกันแน่นะ


    ทุกวันนี้โลกมันหมุนเร็วเอาซะมากๆ พร้อมทั้งมีชื่อเรียกความสัมพันธ์รูปแบบใหม่ ๆ มากขึ้น 
    รวมถึงมีความสัมพันธ์ที่แสนซับซ้อนมากมายที่หาคำตอบไม่ได้ เราก็ยังคงสงสัยกันอยู่ดีนั่นแหละ แม้ว่าตัวเราจะแสนดีแค่ไหน ทำตัวเป็นคนที่เปิดรับความรักในรูปแบบต่าง ๆ มากมาย ก็ยังคงเป็นคนที่เสียใจเช่นเดิม

    ไม่มีทฤษฎีใด งานวิจัยใด ตอบได้ว่าทำไมมนุษย์ถึงเลือกสร้างชื่อเรียกความสัมพันธ์แปลกๆขึ้นมา 


    แต่เรากลับหาคำตอบจากสิ่งนี้ได้ว่า มนุษย์เลือกที่จะทำสิ่งนั้นเพียงเพราะเหตุผล2ประการคือ


    เราต่างทำเพื่อความสบายใจ และ มนุษย์ทั้งหลายล้วนกลัวการสูญเสีย

            ความสบายใจเป็นสาเหตุหลักในการHOLDความสัมพันธ์ต่างๆไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์ในครอบครัว การเป็นเพื่อนหรือรวมถึงคู่รักเอง ละครหรือภาพยนต์หลายเรื่องก็มักจะมีพล็อตซ้ำ ๆ ที่นางเอกรักแสนรักอีกคนแต่ต้องมาซบอกพระเอกเพียงเพราะสบายใจที่จะอยู่กับพระเอก แต่สุดท้ายหล่อนก็ไป ทิ้งปมเอาไว้ให้เป็นโศกนาฏกรรมเล่น ๆ ให้กับพระเอก ว่า 'อ้าว... แล้วฉันล่ะ สับสนแล้วนะ ตกลงว่ารักกันหรือนั่นแค่เป็นความสบายใจในช่วงชีวิตนึงกันแน่'

          อีกข้อนึงคือ ใช่ค่ะ มนุษย์กลัวการสูญเสีย เคยดูMVนึงเขาบอกว่า
     หลังจากที่อกหัก80%ของคนที่ถูกทิ้งจะไม่เจ็บและเริ่มต้นใหม่ได้
    แต่อีก20% จะเจ็บและรักใครไม่ได้อีก กำแพงที่สูงถูกสร้างให้หนาขึ้นอีกชั้นเพื่อป้องกันความรู้สึกที่จะกลับไปเสียใจอีก


     แน่นอนว่าประชากรส่วนมากคงจะเป็น20%นั่นแน่ ๆ อย่างน้อยก็ฉันคนนึงนั่นแหละ
    พอคนรากลัวความสูญเสีย เราก็มันจะถามตัวเองหลายครั้งว่าที่เรากำลังทำ กำลังรู้สึกกับคน ๆ นี้ มันเกิดขึ้นเพราะรักจริง หรือเกิดขึ้นจาก แบบที่1 ความสบายใจ จะเป็นอย่างไรต่อไป คนคนนี้เราจะรักษาคววามสัมพันธ์ที่ดีไปได้อย่างไร แต่ไม่ต้องห่วง เรามักจะให้คำตอบกับตัวเองได้ในเวลาผ่านไป ทุกอย่างต้องtake time ใช้เวลากับตัวเอง แยกแยะให้มากว่า เห็นมาเท่าไหร่แล้วที่เขารักหล่อนมากแต่ไม่อยากให้เสียหล่อนไปไม่ว่าจะกรณีใดก็ตาม เขาจึงได้แต่เก็บหล่อนให้เป็นคนที่ไม่สามารถเข้ามาอยู่ในชีวิตได้ สุดท้ายหล่อนก็กลายเป็นพลูโตของเขาไปตามระเบียบ แต่ถ้าลองคิดเล่น ๆ ว่า ถ้าหากมันคือความรักจริง ๆ คนเราจะลองเสียงอีกสักครั้งได้ไหมนะ ช่วงเวลาที่มีกันตรงนี้มันอาจจะดีก็ได้ ถ้าจะตาย คงจะตายตั้งแต่แรกแล้ว

    ถึงอย่างไรก็ตามเราจะต้องข้ามผ่านสิ่งที่ยากเย็นไปด้วยสติ และการไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วน



    สองอย่างข้างบนอาจจะเป็นแค่หนึ่งข้อในการค้นพบเหตุผลที่เป็นปัจจัยการเกิดสิ่งเหล่านี้ก็ได้ ยังมีเหตุผลอีกมากมายที่หลายคนอาจจะไม่รู้ 

    ทุกคนมองหาคนที่ดีแต่หากไม่มีใครสามารถเป็นคนที่ดีได้เลย มนุษย์ก็คงไม่อาจเจอได้แม้ใช้เวลาทั้งชีวิตหาก็ตาม ไม่ใช่แค่รื่องความสัมพันธ์หรอกนะที่ต้องการคนดี 

    ทุกอย่างในการเดินทุก ๆ ก้าว โลกยังคงต้องการบุคคลที่เห็นอกเห็นใจและเข้าใจเสมอ 
    ไม่ยากเท่าไหร่ ถ้าอยากได้ก็เพียงแค่เป็นมัน เท่านี้เราก็จะได้คนดีเพิ่มขึ้นมา1คน แม้จะไม่เจอใครที่แสนดีที่ต้องการ แต่อย่างน้อยเราเองก็ภูมิใจได้ว่า เรานี่แหละนะ คนดี ๆ ที่ยังอยู่รอให้โลกดึงคนที่เหมาะสมกับเรามาเจอกันสักวัน
     

    หรือบางทีเราควรใช้หัวใจมากกว่ากลไกสมองในสิ่ง ๆ นี้....

    สุดท้ายความรักก็เป็นสิ่งสวยงามเสมอ ไม่ว่าจะเสียไปหรือได้มา ทุกอย่างล้วนมีค่าทั้งนั้น 
    อย่าสูญเสียคววามเป็นตัวเองนะ ไม่ว่าความสัมพันธ์แบบไหน มันจะพาเราไปในที่ ๆ ที่สดใสได้แน่นอน








    :-)








Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in