“อกใหญ่เรื่องเล็ก อกเล็กเรื่องใหญ่”

ได้ยินมาก็ตั้งนาน แต่สาว B75 ไม่เคยรู้สึกว่าหน้าอกเล็ก ๆ ของเธอเป็นปมด้อยเลยสักที (ในเมื่อเธอก็คิดว่ามันไม่ได้เล็กอะไรขนาดนั้น แม้ว่าเพื่อน ๆ จะนึกถึงเธอเป็นคนแรก ๆ ในหัวข้อดังกล่าว)

แต่ปัญหามันเริ่มต้นขึ้นในคราวที่ต้องซื้อบราใหม่ ยี่ห้อใหม่ เพราะรุ่นเก่าของยี่ห้อเก่าที่เธอชอบไม่ผลิตแล้ว

(สาว B75 ก็สงสัยนิด ๆ ว่าทำไมอะไร ๆ ที่เธอชอบใช้มักจะไม่ผลิตขายอีกแล้ว...)

เดินเข้าไปในบูธชุดชั้นในสตรียี่ห้อดัง คุณพี่พนักงานหน้าแฉล้มเดินออกมาช่วยแนะนำรูปแบบและไซส์ที่เธอต้องการ

เธอปฏิเสธสายวัดของคุณพี่ บอกไปด้วยความมั่นใจว่าเธอใส่ไซส์ B75 (เพราะซื้อครั้งที่แล้วจำไม่ได้ โดนแม่เอ็ดว่าใส่อยู่ทุกวันทำไมไม่รู้ สาว B75 ก็เริ่มจำไซส์บราตัวเองมาตั้งแต่นั้น)

คุณพี่หยิบบราไซส์ B75 ให้เธอเข้าไปลอง

ปรากฏว่าคราวนี้สาว B75 ใส่บราไซส์ B75 ไม่ได้...

รอบอกอาจจะได้ แต่นอกนั้น...ไม่

ปกติสาว B75 จะใช้เทคนิคช่วยในการใส่บรามาโดยตลอด แต่มันก็ไม่ได้เหลือเยอะขนาดนี้นี่นา

สาว B75 เดินออกจากห้องลองเพื่อขอเปลี่ยนไซส์เป็นคัปที่เล็กลง...

ไซส์ A75 ของยี่ห้อนี้กระชับทุกสัดส่วนดีจริง ๆ เลยค่ะ

เอ้า A75 ก็ A75 วะ งั้นปัญหาคืออะไรล่ะ...

ปัญหาคือ บราไซส์ A75 ไม่มีสีแบบที่สาว B75 ต้องการน่ะสิ !

บรารุ่นที่มีสีตรงไทป์ของสาว B75 ก็ไม่มีไซส์เล็ก ๆ อย่าง A75 เลย

รู้สึกอกหักจังค่ะคุณ

วันนั้นสาว B75 หิ้วชุดชั้นในเข้าชุดกันเพียง 2 ชุดกลับบ้าน เป็นสีที่เธอไม่ได้ชอบเท่าไหร่นัก แต่ก็โอเคกว่าสีอื่น ๆ ของไซส์ A75

ปัญหาคับอกเล็ก ๆ ของสาว B75 จึงไม่ใช่การที่หน้าอกเล็กลง (ซึ่งเธอพยายามปลอบใจตัวเองว่าเป็นเพราะบราคนละยี่ห้อหรือบางทีเธออาจจะผอมลง) แต่เป็นการที่ไม่สามารถหาบราที่มีรูปแบบและสีแบบที่เธอชอบได้ต่างหากล่ะ

อยากขอความยุติธรรมให้กับสาวอกเล็กบ้างจัง…

(จะโทษแม่ก็ไม่ได้ เพราะแม่ก็มีเยอะกว่ากันไม่เท่าไหร่ /ยิ้มแห้ง)

ป.ล. เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม

#ครั้งหนึ่งของสาวB75