ทั้งที่ไม่ได้อยากเจอคุณเลย แต่สายตายังคงมองหาคุณอยู่ตลอดพอผ่านที่ที่เคยไปด้วยกัน 

ทั้งที่ไม่ได้อยากนึกถึงเลยสักนิด แต่ในหัวก็จะมีภาพพวกเราที่เคยอยู่ตรงนั้น

กับของบางอย่าง หลังจากที่ซื้อแล้ว พอมาดูดี ๆ ถึงได้รู้ว่าซื้อเพราะคุณเคยบอกกับเราว่าคุณชอบมัน

ทั้งที่ไม่อยากคิดถึงเลยแท้ ๆ

แต่กลายเป็นว่าเรามีคุณอยู่แทบจะทุกวันที่ยังลืมตา

---

ไม่เข้าใจตัวเองตอนนี้เลยแม้แต่นิดเดียว

เพราะมั่นใจมากว่า มันไม่มีวันกลับไปเป็นแบบเดิม 

อีกอย่างเราในตอนนี้ก็กลับไปหา Time-hopper คนเดิมของเราเต็มตัว  

ก็มีความสุขดี และเขายังคงทำให้เรายิ้มได้อยู่เหมือนทุกครั้ง

ขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะ ว่าไม่ได้อยากจะให้ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม หรืออะไรทำนองนั้นตรงกันข้าม เราพอใจด้วยซ้ำที่ต่างคนต่างแยกย้ายไปมีชีวิตของตัวเองสักที และยืนยันในความคิดนี้จริง ๆ 

และถ้าคิดอย่างเลวร้ายที่สุด คุณเองน่าจะเกลียดเราไปแล้ว

ถึงแม้อย่างนั้นก็ตาม 

ความคิดถึงคุณที่เกิดขึ้นอย่างอัตโนมัติของร่างกายเรายังคงถูกกระตุ้นออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน 

เหมือนกับประท้วงว่า 

จะไม่มีทางลืมคุณ , ยังอยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมอยู่ 

พอได้คิดสักครั้งหนึ่ง ความรู้สึกทั้งหลายเหมือนพร้อมใจทำงานขึ้นมาทันที ทั้งมีความสุข โกรธ เสียใจ โหยหา รวมไปถึงความชิงชังในบางเรื่องที่นึกขึ้นมาได้

และแน่นอนว่า ความคิดถึง ก็ทำงานด้วยเช่นกัน

หรือแม้กระทั่งเวลาที่ได้ไปเจอ Time-hopper ระหว่างที่คุยกับเขาอยู่ในบางครั้ง คุณก็ปรากฏขึ้นมาในความคิด จนทำให้เรารู้สึกเหมือนกับหักหลังคุณที่มาหาเขา 

ทั้งที่ความจริงแล้ว ทั้งคุณและเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว 

ช่วงเวลาที่ผ่านมามันไม่ได้เลวร้ายหรอก เพียงแต่สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างนั้นมันทำให้เจ็บปวดเกินกว่าที่จะอดทนได้ ก็สมควรแล้วที่ความสัมพันธ์จะต้องยุติลง
ตอนนี้เราไม่รู้หรอกว่าเมื่อไหร่ที่ตัวเองจะหยุดคิดถึงคุณ เลิกมองหาคุณ

หรือห้ามไม่ให้ตัวเองสติแตกเวลาเห็นคุณได้

แต่เราหวังอย่างมากที่สุด คือขอให้เป็นเร็ว ๆ นี้