นิสัยของผม

     ตั้งแต่ผมเด็กนิสัยของผมก็เปลี่ยนตามสถาณการณ์ไม่มีอะไรแน่นอนหรอก แต่ที่แน่ๆคือผมเป็นคนหัวร้อนง่ายมาก เอะอะๆก็โมโหพยายามควบคุมอยู่นะแต่มันไม่ง่ายเลยแหละ ผมเป็นพวกไม่แสดงความรักต่อครอบครัวเลยอ่ะนะ จนพ่อแม่คิดว่าผมไม่รักพวกเขา คือผมแค่อายมั้ยคิดไรมากครับ นั่นจึงเป็นประเด็นที่พ่อกับผมมักจะไม่เข้ากันเสมอ ตอนนี้ผมเกลียดพ่อสุดๆเลยล่ะ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังว่าทำไม

                                                                การแต่งตัว

     ยกมาพูดทำไม แต่ผมว่าถ้าเป็นเรื่องของผมละก็ มันก็ตลกอยู่นะ ผมเป็นผู้หญิงตัวเตี้ย อวบ ผิวคล้ำๆหน่อย ใบหน้าไม่เนียนอะไรขนาดนั้น ตอนช่วงอายุ 10 ถีง 14 ผมเป็นพวกรักสวยรักงาม ไปไหนมาไหนเสื้อผ้าต้องสวยเท่านั้น แถมชอบใส่สั้นด้วยอ่ะนะและชอบแต่งหน้าสุดๆ(ปกติของผู้หญิง) แต่พอผมเข้าสู่วัยรุ่นจริงๆความคิดของผมเปลี่ยนไปทันที ทุกครั้งที่ผมจะออกไปข้างนอกผมต้องสวมกางเกงขายาวเสื้อคลุมหนึ่งตัว ถึงกล้าออกไป แค่เอาขยะไปทิ้งผมยังต้องทำแบบนั้นเลย คือไม่ได้อายนะ แค่เกลียดสายตาของผู้ชายที่มองมา เกลียดสุดๆเลยล่ะ เพราะผมชอบแต่งตัวแบบนี้จึงเป็นเหตุที่ผมกับแม่เถียงกันตลอดเลยอ่ะนะ แต่งหน้าหรอไม่แต่งครับ ใส่ชุดเดรสหรอ อี๋ขยะแขยงสุดๆ กางเกงยีนหรอ ขอแบบทรงกระบอกนะ กางเกงขาสั้นหรือ อี๋ฆ่าผมให้ตายก่อนเหอะ เสื้อเอวลอยหรอ ตรูมีพุงศัศ อะไรสั้นๆอย่านำมาให้ผมใส่เลยนะขอร้อง

                                                           ความใสซื่อของผม

    ตั้งแต่โตมาผมเป็นพวกโลกสวยมากแถมยังซื่อบื่อต่อเรื่องเพศอีก ขนาดที่แบบคิดว่าพ่อแม่แค่นอนด้วยกันเฉยๆแบบไม่ต้องมีอะไรกันก็มีลูกได้อ่ะ สมองผมคิดได้แบบนั้นจริงๆ พอผมโตขึ้นอีกครูของผมสอนว่า ผู้หญิงผู้ชายอยู่ด้วยกันสองต่อสองไม่ได้ ผมก็แบบยังไงทำไมอยู่ไม่ได้ พอผมโตขึ้นอีกผมก็มีแฟนเป็นชายหนุ่มรูปงาม (หล่อจริงๆบอกเลย) ระหว่างนั้นพวกเราก็คุยกันต่อหน้ากันแบบปกติ แล้วแฟนก็ถามเรา 

แฟน: รักเรามั้ยอ่ะ

ผม: รักสิ

แฟน: รักไม่ได้นะ ถ้ารักอ่ะเขาต้องรักกันบนเตียง

ผม: หรอ 

ผมไม่ได้สงสัยอะไรทำได้แต่งง คือบับบผมโง่มากใช่มั้ย ใช่ผมโง่เองแหละขนาดที่แฟนขอมีไรกันผมยังโง่เลย ไอบักทองเอ๊ยย แต่ผมยังซิงนะไม่เคยไปนอนกับใครเลย มีหลายๆเหตุการณ์แต่ยกมาแค่นี้พอ เดะคนอ่านได้หลับกันพอดี

                                                         จุดเปลี่ยน

     ตามที่ว่ามาผมเป็นคนหัวใส แต่มันก็ไม่ใช่ตลอดหรอกนะ เมื่อผมอายุ 15 ผมได้เจอคนหนึ่งในเกม ผมกับเขาก็ออกมาพูดคุยกันในดิสจนสนิท คนนั้นผมจะให้เธอชื่อบีนะ บีเป็นพวกทะลึ่งๆครั้งแรกที่เราคุยกันในดิสแกก็ถามว่า "นี่เธอคัพอะไรอ่ะ" นานิ๊ คือเรานิ่งไปเลย อุตสาห์ปลอมตัวเป็นชายแท้ๆแต่ดันโดนจับได้ ตั้งแต่ตอนนั้นผมคิดว่าบีเป็นผู้ชายมาโดยตลอด พอพวกเราคุยกันบีก็มักจะทำตัวทะลึ่งๆใส่ผมประจำ ไหนจะบอกว่าชอบฟังเสียงคราง ไหนจะบอกว่าบอกว่าชอบอ่านโดจิน ด้วยว่าที่ตอนนั้นผมเองก็เผลอตกหลุมรักบีขึ้นมา ผมจึงทำการเปลี่ยนตัวเองโดยการไปหาอนิเมะโป๊ดู(เป็นวายนะ) และเป็นจุดที่ผมรู้จักเว็บพรฮับ บีเป็นคนบอกผมเองแหละ พอผมได้คบกับบีผมก็รู้ว่าบีเป็นผู้หญิง แต่ผมแคร์มั้ยไม่ครับผมไม่แคร์ ก็ผมชอบบีนี่นา และนั่นแหละจุดเปลี่ยนที่ว่า ผมชอบเพศเดียวกันและหัดมาดูอะไรที่มัน 18+ มากขึ้น พอนานขึ้นผมก็กลายเป็นเจ้าแห่งความกามและเงี่ยน (ภาคภูมิใจ) ทุกครั้งที่ผมดูผู้ชายเขาเอากันเองคือบับผมเงี่ยนอ่ะ เงี่ยนสุดๆ พอผมมาดูผู้หญิงกับผู้ชายเอากัน ผมเฉยๆนะแถมยังขยะแขยงอีก และตอนนี้ผมคือเทพเจ้าแห่งความเงี่ยน ดูหมดอ่ะอนิเมะวาย 18+ ดูจนไม่รู้จะดูอะไรแล้ว เวรี่กู๊ดเน้อ (ปล.จริงๆผมไม่เคยคิดชอบผู้หญิง แต่พอได้เจอบีความคิดก็เปลี่ยน ผมมาชอบผู้หญิงอ่ะนะ คนเขียนคือผู้หญิงนะอย่าลืมล่ะ555555) ตอนนี้ผมโสด ขอโปรโมท ฮุฮุฮุ มะระกึ่มๆในใจเธอ

      อ่านจบหรือเปล่า ไม่จบหรอเศร้้าจังนะครับ