คุยกันหลังอ่าน
เรื่องนี้เป็นหนังสือนานมีที่เราอ่านในรอบกี่ปีก็ไม่รู้นะคะ จำไม่ได้ว่าซื้อหนังสือของนานมีบุ้คครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ อาจจะเป็นตอนโรงรับจำนำหมายเลขแปดออกใหม่ๆ

ประหลาดดีที่มาอ่านหนังสือนานมีอีกครั้งก็ยังคงเป็นนิยายแปลจีน

ช่วงนี้ค่อนข้างติดนิยายแนวสืบสวนค่ะ อาจจะเพราะว่าช่วงนี้ทยอยดูซีรีย์แนวนี้ก็ได้ เคลียร์บรรดากองดองที่เล็งๆไว้ว่าจะอ่านจะดูทั้งคดีร้ายสุภาพบุรุษอันตราย(อันนี้ทั้งอ่านทั้งดู) เมื่อหอยทากมีรัก และ Criminal minds เวอร์ชั่นเกาหลีที่ฉายอยู่

มาเข้าเรื่องกันบ้าง สิบคดีบาปมีคำโปรยอันแสนยิ่งใหญ่หน้าปกว่าเป็น Criminal minds และ CSI แดนมังกร ซึ่งเอาจริงๆเราไม่ใช่แฟน CSI แต่กับ Criminal minds ค่อนข้างติดตามพอสมควรอย่างน้อยๆก็ดูมาสิบซีซั่นอัพอ่ะนะ สิบคดีบาปไม่ได้ให้ความรู้สึกแบบนั้นแต่ให้ความรู้สึกเหมือนคินดะอิจิหรือโรงเรียนนักสืบคิว(ที่โหดกว่าหน่อย) ความโหดน่าจะพอๆกับคินดะในตอนทั่วๆไป

สิบคดีบาปตอนนี้มี 5 เล่มแล้ว 4 เล่มปกติ และบวกอีก 1 เล่มพิเศษค่ะ วันนี้เราจะมารีวิวเล่มแรกให้ฟังก่อน

คือตอนแรกเราเห็นหลายๆคนบอกว่าสิบคดีบาปโหดมาก ก็โหดอยู่ค่ะ โหดๆก็มีแบบถลกหนังทำหุ่นไล่กา หรือ หั่นศพมาทำตุ้กตาหิมะ หรือ กินเนื้อคน อะไรทำนองนี้เราอ่านบทแรกๆก็หลอนพอสมควร แต่อ่านไปเรื่อยๆก็เริ่มชิน(นี่เป็นความชินประเภทไหนกัน) แต่คิดว่าไม่ได้โหดระดับอ้วกแตกอ่านไม่ได้นะ

สิบคดีบาปเป็นเรื่องของทีมสืบสวนพิเศษ ประกอบด้วยศาสตราจารย์เหลียง ชายแก่พิการบนรถเข็นซูเหมย หญิงสาวหนึ่งเดียวในกลุ่ม ไม่มีประสบการณ์เรื่องสืบสวนฮว่าหลง ตำรวจหัวร้อน ฝีมือการต่อสู้ดี (พอเป็นซีรีย์ปุ้บเหมือนจะได้เลื่อนขั้นเป็นพระเอกตามความหล่อของคุณพี่จางฮั่น)เปาจ่าน คนโปรดของเราในหนังสือ ตำรวจฝึกหัดจากบ้านนอกผู้มีจมูกสุนัข

คดีในเล่มแรกมีเก้าคดี สิบบท ตามชื่อดังนี้

สิบบท เก้าคดี มีถึงสามคดีที่เราติดใจความโหดค่อนข้างเยอะ ไม่แนะนำสำหรับคนจิตอ่อนมากๆ แต่ก็ไม่ได้น่ากลัวเวอร์วังอะไร (แบบมันไม่ได้ให้ความรู้สึกสยองขวัญอะไรขนาดนั้นอ่ะ มันจะแบบแหวะๆกับกลัวๆมากกว่า)

คือนับว่าไม่ใช่เรื่องโปรดของเรา แต่ก็อ่านได้แล้วก็ไม่ทำให้เราเทกลางคัน น่าสนใจอยู่ค่ะ แต่เราคิดว่าตัวเราเหมาะกับเรื่องยาวมากกว่า พอเป็นเรื่องสั้นทำให้อ่านช้า อ่านแบบขยักขย่อนไปเรื่อยๆ แต่ก็สนุกใช้ได้ แล้วอีกอย่างคือการสืบคดีมันก็ไม่ได้โชว์เจ๋งเวอร์อะไรมากอ่ะ บางทีก็งงๆ ไม่รู้ว่าเรางงเองหรือเปล่าอ่ะนะ แบบอะไรนะ แบบนี้เหรอ แค่นี้?? เกิดความรู้สึกแบบนี้บ้างน่ะค่ะ

ปล.บอกตามตรงว่าเรายังไม่มีนิยายสืบสวนในดวงใจค่ะ ฮาลาน โคเบน เราก็ไม่ชอบ เชอร์ล๊อคก็เฉยๆ ปัวโรต์นี่ค่อนข้างโปรด แต่ด้วยความที่มันเก่ามากแล้วเลยค่อนข้างไม่ตื่นเต้นอะไรมากยิ่งคินดะอิจิภาคหนังสือนี่บ้ายบายเลย ...ยังอยู่ในช่วงการทำเควสต์ตามหานิยายสืบสวนที่รักต่อไป