วันนี้พระจันทร์สวยเป็นพิเศษ
ถึงแม้มันจะมีเพียงครึ่งดวง
มันหวนทำให้ผมคิดถึงวันนั้นที่ได้พบคุณ

วันนั้นท้องฟ้ามองไม่เห็นพระจันทร์
แสงสว่างจากดวงไฟมากมายกลบมันไปจนหมด
ผมนั่งอยู่ตรงนั้น
คุณยืนอยู่ตรงนั้น
มีอนุสาวรีย์สามบูรพาจารย์เป็นพยาน
ในความเป็นจริงมันอาจไม่ได้น่าประทับใจขนาดนั้น
แต่ช่วงเวลาที่ได้อยู่กับคุณ กลับเป็นสิ่งที่มีค่าเหลือเกิน
เดินคุยกันไปด้วยกันท่ามกลางผู้คนมากมาย
ในตอนนั้นที่โลกเหมือนมีเพียงแค่เรา
บนทางที่ผมไม่รู้จัก
แต่เป็นทางที่คุณคุ้นเคยเป็นอย่างดี
สถาปัตยกรรมธรรมดาที่ผมไม่เคยคิดจะสนใจ
กลับดูมีความหมายเมื่อมันถูกเอ่ยออกมาจากริมฝีปากคุณ
สัมผัสเพียงแผ่วเบาที่ปลายนิ้วมือ
กลับติดตรึงอยู่ภายในไม่จางหาย
รอยยิ้มที่คุณเผลอแสดงออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ
กลับทำให้ภายในผมแอบเต้นไปผิดจังหวะเหมือนกัน
สาบานได้เลยว่าทั้งหมดที่ผมกล่าวมานั้น
คือสิ่งที่ผมนึกขึ้นมาตอนนั่งมองพระจันทร์เพียงครึ่งเสี่ยวจริงๆ