รีวิว+สปอยล์ นิยายวายแปลจีน รอคุณออนไลน์ Waiting for you online 

ผู้แต่ง 羲和清零 (ซีเหอชิงหลิง)

แปลไทย MW

ลิขสิทธิ์ในไทย Bodhi Publishing

จำนวน 3 เล่มจบ

*รีวิวนี้มีสปอยล์เนื้อหา*

รอคุณออนไลน์จะมีทั้งส่วนเนื้อเรื่องในชีวิตปกติกับส่วนเนื้อเรื่องในเกม โดยส่วนตัวแล้วเราชอบทั้งสองอย่างเลย ตอนแรกกลัวว่าบรรยายฉากในเกมจะแปลกๆ แต่อ่านๆ ไปไม่ติดขัดเลย พระเอกหลงนายเอกตั้งแต่ในเกมทะลุมาชีวิตจริงของแท้555

เริ่มเรื่องมาคือเหอจิ้น(นายเอก) เห็นเกมที่รูมเมทเล่น เป็นเกมเดียวกับที่ตัวเองเคยเล่นตอนม.ต้นแต่เลิกเล่นไปเพราะโดนแม่ห้าม เหอจิ้นเลยยืมแผ่นเกมจากรูมเมทมาติดตั้งแล้วลองล็อคอินดู 

8 ปีผ่านไปเกมมันก็อัปเกรดมาเรื่อยๆ ขนาดชื่อเกมยังเปลี่ยนแล้วเลย ปรากฏว่าไอดีล็อคอินเดิมยังอยู่ แถมยังได้สิทธิ์ลุ้นหมวกโฮโลแกรมเอาไว้ใช้กับเวอร์ชั่นโฮโลแกรมที่กำลังจะเปิดตัวเร็วๆ นี้

ตัวละครในเกมที่เคยเล่นก็ยังอยู่เหมือนเดิม เหอจิ้นเล่นตัวละครผู้หญิงใช้ชื่อเซียนน้อยอาจิ้น 

เข้าเกมมาเหอจิ้นไล่ดูชื่อเพื่อนในเกมอยู่ระบบก็แจ้งเตือนว่าสามีของคุณ เปลวเพลิงไร้ใจ กำลังออนไลน์

เปลวเพลิงไร้ใจตัวจริงชื่อฉินหยาง ก่อนหน้านี้ฉินหยางกับเหอจิ้นเคยเจอกันหนนึงตอนเหอจิ้นซื้อข้าวกลับหอแล้วชนกับฉินหยางที่กำลังรีบออกไปแข่งเทนนิส สองคนนี้อยู่มหาลัยเดียวกัน อยู่หอพักเดียวกันไปอีก

ฉินหยางเพิ่งเปิดเกมแล้วมีสายโทรเข้าจากสายรัดข้อมืออัจฉริยะ(ทั้งเรื่องเหมือนใช้สายรัดนี้แทนมือถือเลยค่ะ ล้ำดี ชอบ) คือเปลวเพลิงไร้ใจเป็นผู้เล่นอันดับ 1 ของเกม มีตารางสตรีมเกมประจำที่คนตามดูเป็นล้าน ผู้ช่วยโทรตามว่าทำไมยังไม่ออน พระเอกพอเปิดเกมเจอเซียนน้อยอาจิ้นออนไลน์อยู่เลยบอกผู้ช่วยว่าไม่สตรีมแล้ว ทั้งที่ไม่เคยเทสตรีมมาก่อน

ส่วนอาจิ้นแทบจะลืมแล้วว่าเปลวเพลิงไร้ใจเป็นใคร มารื้อความทรงจำเลยคุ้นๆ ว่าเปลวเพลิงเป็นคนที่เจอตอนเริ่มเล่นใหม่ๆ ช่วยกันเล่นเก็บเวล แล้วก็แต่งงานเพื่อทำเควสต์ นายเอกจำได้แค่นั้น แล้วก็ตกใจว่า 8 ปีแล้วทำไมยังไม่หย่าล่ะ

ในเกมพระเอกใช้สกิลคู่แต่งงานวาร์ปมาหานายเอก พาชมวิวในเกม พามาฟื้นความหลังที่หมู่บ้านโนวิซ มอนสเตอร์วิ่งรุมเข้ามา เหอจิ้นกำลังจะเตรียมสู้แต่พระเอกจัดการในสองวิ มอนสเตอร์ในแมพนั้นตายเกลี้ยง

นายเอกเริ่มจำได้ว่ารู้จักพระเอกครั้งแรกที่นี่ ตอนนั้นพระเอกโดนมอนสเตอร์รุมโจมตี นายเอกเลยเข้ามาช่วย แล้วก็เล่นเกมด้วยกันมาตลอด แล้วความเปลวเพลิงไร้ใจก็คือ เหอจิ้นถามว่าแปดปีก่อนนายชื่อเปลวเพลิงเฉยๆ ไม่มีคำว่าไร้ใจนี่

ฉินหยาง: เธอหายไปแปดปี ฉันยังจะมีหัวใจเหลืออีกหรอ

โอ๊ยย พ่อพระเอกของชั้นน

เหอจิ้นไปเปิดตารางอันดับของเกมดูถึงได้รู้ว่าพระเอกเล่นเกมจนเป็นติดท้อปอันดับ 1 ไปแล้ว เทพชนิดที่คนในเกมรู้จักหมด เรียกว่าท่านเทพ

ในเรื่องมีตัวละครหญิงคนนึง ใช้ชื่อในเกมว่าบุปผาร่วงอีอี(ยึดตามแปลของสนพ.นะคะ) เป็นผู้หญิงที่คนในเกมถือว่าได้ใกล้ชิดเปลวเพลิงไร้ใจที่สุด ความที่เข้าหาพระเอกด้วยการขอเป็นศิษย์อาจารย์เลยได้เล่นเกมกับพระเอกมาเรื่อยๆ แต่พระเอกชัดเจนว่าไม่คิดอะไรด้วยนะ แต่อีอีคือชอบพระเอกจริงๆ ชอบตั้งแต่ในเกมจนมาเจอตัวจริงยิ่งชอบ มีครั้งนึงกลุ่มที่เล่นเกมด้วยกันนัดเจอกัน ฉินหยางเลยไป ทุกคนคือช็อกที่เปลวเพลิงไร้ใจตัวจริงยังเป็นเด็กมหาลัยอยู่และตัวจริงหล่อมาก แต่คนอื่นในเกมไม่มีใครเคยเห็นพระเอกนะ เพราะวันนั้นพระเอกไม่ยอมถ่ายรูปรวม เวลาสตรีมก็จะมาแค่เสียง

กลับมาที่เกม เหอจิ้นถามคำถามนู่นนี่เยอะไปหมดพระเอกเลยชวนให้สนทนาเสียงจะได้ตอบคำถามง่ายๆ เหอจิ้นจำไม่ได้ว่าแปดปีก่อนเคยบอกเปลวเพลิงไปรึยังว่าตัวเองเป็นผู้ชาย กลัวว่าถ้าพระเอกคิดว่าเขาเป็นผู้หญิงมาตลอดเลยรอมาตั้งหลายปี ไม่อยากรีบบอกตั้งแต่วันแรกที่กลับมาเจอกัน เหอจิ้นเลยไม่เปิดไมค์ แต่ฟังเสียงพระเอกอย่างเดียว

*รีวิวนี้มีสปอยล์เนื้อเรื่อง สปอยล์ถึงตอนจบ*

หลังจากวันที่เล่นเกม เหอจิ้นกับฉินหยางก็เจอกันอีกตอนไปทัวร์ทะเลสาบ ครั้งนี้เลยได้แนะนำตัวรู้จักชื่อกันแต่ต่างคนก็ยังไม่รู้ว่าเป็นคนในเกม เหอจิ้นมีแอบคิดกับตัวเองว่าเสียงของฉินหยางเหมือนของเปลวเพลิงไร้ใจ แต่มีคนพูดเรื่องเกมนี้ขึ้นมาแล้วฉินหยางบอกว่าไม่ได้เล่น เหอจิ้นเลยปัดข้อสงสัยนี้ทิ้ง

มารู้ว่าเป็นใครตอนที่นายเอกป่วย ฉินหยางเจอตอนรูมเมทเหอจิ้นกำลังพาไปหาหมอเลยช่วยพาไป แอบสืบจากรูมเมทเลยมั่นใจว่าเหอจิ้นก็คือเซียนน้อยอาจิ้น

พอรู้แล้วเลยพยายามเข้าหา ในเกมก็ตัวติดกันตลอด แบบเหอจิ้นเช็คเวลาว่าตอนนี้เปลวเพลิงสตรีมอยู่ เลยล็อคอินเข้าเกมจะมาเล่นเอง แต่ในหน้าสตรีมของเปลวเพลิงระบบดันขึ้นแจ้งเตือนว่าภรรยาคุณกำลังออนไลน์ พระเอกก็ทิ้งสตรีมเลยรีบไปหานายเอก คนเห็นกันทั้งเกมไปอีกก

แล้วเหอจิ้นเป็นเด็กเรียนเก่งจนได้ทุน ฉินหยางเลยไปขอให้สอนภาษาอังกฤษให้หน่อย คิดเงินก็ได้ แต่เหอจิ้นไม่ยอมคิดเงิน แต่ให้แลกกับฉินหยางสอนเทนนิสให้ ยิ่งเข้าทางพระเอกเลยค่ะ555

ตอนเวอร์ชั่นโฮโลแกรมมา เหอจิ้นที่ยังซื้อหมวกโฮโลแกรมไม่ไหวปรากฏว่าได้หมวกฟรีจากตอนสุ่มชิงโชค แต่จริงๆ พระเอกแอบใช้เส้นสายให้เกมส่งหมวกไปให้

ตอนเปลี่ยนเป็นโฮโลแกรมเหอจิ้นเลยปรับรูปลักษณ์ตัวละครให้กลับไปเป็นเด็กผู้ชายวัยม.ต้น  คนอื่นเจอก็จะงงๆ ว่าภรรยาของไร้ใจนี่ผู้หญิงหรือผู้ชาย เพราะรูปร่างหน้าตาเสียงก็ยังคล้ายๆ เด็กอยู่ ส่วนพระเอกล็อคอินมาเจอกันครั้งแรกก็เข้ามากอดเลย เหมือนได้อาจิ้นที่หายไปแปดปีกลับคืนมา

เด็กน้อยในหน้าปกจีนคือลูกในเกมของพระเอกนายเอกค่ะ ปกติเปลวเพลิงจะพาอาจิ้นไปฝึกpk(โหมดที่ผู้เล่นในเกมสู้กันเอง) แต่ช่วงอาจิ้นท้อง(ในเกม) พระเอกบอกช่วงนี้จะไม่pk ชีวิตจริงมีส่งข้อความมาหาเช้าเย็นตั่งต่าง พาไปกินข้าวก็ซื้อของบำรุงให้ ชอบในความเวอร์วังของพระเอกมาก555

เรื่องนี้มีตอนดราม่าอยู่นะ มีช่วงที่เช็ดน้ำตากันทั้งตอน แม่ของเหอจิ้นคือควบคุมลูกชายทุกอย่าง ประมาณว่าตัดสินใจแทนลูก แม่ต้องได้รับรู้ทุกเรื่อง มีสิทธิ์ควบคุมชีวิตลูกทุกเรื่อง ขนาดมาอยู่หอมหาลัย เงินในบัญชียังโดนแม่เช็คตลอด เหอจิ้นถึงได้ถอนเงินไปซื้อหมวกโฮโลแกรมเองไม่ได้ ไม่งั้นแม่จะจับได้ว่าเล่นเกม ซึ่งจริงๆ เหอจิ้นก็ไม่ชอบนะ นายเอกอยากได้อิสระจากครอบครัวตัวเองมากๆ

ตอนกลับบ้านช่วงปีใหม่เหอจิ้นเอาหมวกโฮโลแกรมกลับไปด้วย เอาไว้เล่นตอนกลางคืนหลังพ่อแม่หลับ ปรากฏว่าแม่เปิดประตูห้องเข้ามาเจอจับได้ว่าเล่นเกมเลยทะเลาะกันใหญ่โต จุดหมดความอดทนคือแม่พังหมวกโฮโลแกรม เหอจิ้นก็เก็บของออกจากบ้านวันนั้นเลย 

ส่วนพระเอกคือรับรู้ตลอด พอเหอจิ้นเล่าให้ฟังว่าออกจากบ้านมาแล้ว เปลวเพลิงก็โอนเงินมาให้บอกให้เก็บไว้เผื่อต้องใช้ หมวกพังก็ไม่เป็นไรจะซื้ออันใหม่ให้

อ่อ แต่เหอจิ้นก็ยังไม่รู้ว่าเปลวเพลิงกับฉินหยางเป็นคนเดียวกันนะ กับเปลวเพลิงจะแชทกันผ่านอีกโปรแกรมแชทนึง 

ทีนี้ตอนเหอจิ้นกลับมาถึง มหาลัยปิดปีใหม่เข้าหอไม่ได้ก็เลยต้องไปอยู่เกสต์เฮ้าส์ เปลวเพลิงกับฉินหยางทักมาพร้อมๆกัน(คนละโปรแกรมแชท) เหอจิ้นเลือกตอบเปลวเพลิงก่อน กับฉินหยางเหมือนตอบแบบมีระยะห่าง ฉินหยางก็เริ่มกังวลละว่าทำไมเหอจิ้นทรีทตัวเองไม่เหมือนเปลวเพลิง

ช่วงว่างๆ ตอนปีใหม่เหอจิ้นทำงานพิเศษร้านกาแฟ ฉินหยางก็มานั่งเฝ้า คือบ้านพระเอกอยู่ไม่ไกลเลยชวนเหอจิ้นไปอยู่ที่บ้าน จะได้ประหยัดค่าที่พัก พระเอกก็ขับรถรับส่งมาทำงาน เอาหมวกไปหาคนซ่อมให้ แต่รู้สึกตลอดว่าเหอจิ้นพยายามเว้นระยะห่าง เวลาคุยกันไม่เหมือนเวลาที่เหอจิ้นคุยกับเปลวเพลิง

จริงๆ เหอจิ้นก็ชอบฉินหยางนะ มีคนมาอยู่ใกล้ๆ มาคอยดูแลตลอดก็เริ่มหวั่นไหวแหละ แต่ตอนนู้นน เพื่อนของฉินหยางเคยบอกว่าฉินหยางมีคนที่ชอบอยู่แล้ว เหอจิ้นเลยพยายามตัดใจ 

มารู้ความจริงตอนที่อยู่บ้านฉินหยาง คืนนึงพระเอกน้อยใจนายเอกจากในเกม เห็นไฟในห้องเหอจิ้นปิดแล้วเลยไปนั่งเมาอยู่หน้าห้องเค้า ใช้ไอดีเปลวเพลิงพิมพ์ข้อความตัดพ้อแต่พิมพ์แล้วกดunsend แต่เหอจิ้นดันตื่นอยู่ ได้อ่านครบเลยรู้ว่าฉินหยางคือเปลวเพลิง

ตอนฉินหยางยอมรับว่าตัวเองคือเปลวเพลิง เหอจิ้นก็ยังโกรธๆ อยู่ แต่ในเกมจะมีแข่งทีมpk แล้วเป็นแข่งในเวอร์ชั่นโฮโลแกรมครั้งแรก ไม่อยากให้ทีมมีปัญหาเหอจิ้นเลยยังเล่นเกมต่อ ช่วงที่แข่งเป็นตอนกลับไปอยู่หอมหาลัยแล้ว ตอนรอบชิงแชมป์ฉินหยางเสนอให้ไปเปิดห้องโรงแรมข้างนอกจะได้แน่ใจว่าไม่มีใครในหอเข้ามารบกวน

แล้วเหอจิ้นเคยบอกว่าอยากไปเล่นสกี ฉินหยางก็บุ๊คตั๋วจัดทริปด่วนพาฮันนีมูนหวานไม่หยุด กลับจากเที่ยวฉินหยางลงรูปว่ามีแฟน ถึงไม่เห็นหน้าแต่คนในมหาลัยก็เดาได้ว่าใคร สองคนเลยย้ายไปซื้อห้องอยู่ข้างนอก 

ชีวิตก็ดูแฮปปี้รักกันหวานดี จนตอนหลังฉินหยางเริ่มรับงานในวงการ รับงานทีเงินที่ได้ก็เยอะมาก เงินที่เหอจิ้นได้จากตอนฝึกงานคือเทียบกันไม่ติด นายเอกก็แอบคิดมากเรื่องเงิน แต่พระเอกไม่เลย พร้อมจะเปย์นายเอกมากๆ

แล้วดราม่าก๊อกสองก็มา พ่อมาหาที่มหาลัยเลยรู้ว่าเหอจิ้นย้ายไปอยู่ข้างนอก แต่ตอนนั้นแม่ป่วยซึมเศร้าต้องหาหมอกินยา พ่อเลยจะไม่บอกแม่เรื่องนี้แต่พ่อก็บอกให้เลิกกับพระเอกซะ

ช่วงนั้นงานของฉินหยางกำลังรุ่ง ได้เซ็นสัญญากับบริษัท พร้อมเข้าวงการบันเทิงเต็มตัว

เหอจิ้นตัดสินใจบอกเลิกฉินหยาง ตอนอ่านตอนนี้นี่น้ำตาไหลพรากยิ่งกว่าม่ารอบแรกอีกฮือออ มีประโยคนึง อาจจะจำได้ไม่เป๊ะนะ ฉินหยางถามว่าเพราะเรื่องงานในวงการใช่มั้ย งั้นจะไปยกเลิกสัญญา ไม่ทำแล้ว เหอจิ้นบอกอย่าทำแบบนั้น อย่าจำกัดตัวเองเพราะฉัน นายจะต้องเจอคนอื่นที่ดีกว่านี้แน่ๆ และคนคนนั้นไม่ใช่ฉัน ฉันไม่สมควรที่จะเป็นคนนั้น

เลิกกันสามปีผ่านไป ฉินหยางเป็นคนดังในวงการ มาออกงานในเมืองบ้านเกิดเหอจิ้น เหอจิ้นแอบไปดูอยู่ห่างๆ แต่ตอนขึ้นรถกลับฉินหยางเห็นพอดีเลยแอบตามไปจนเจอเหอจิ้นกำลังเมาหลับอยู่ในร้าน

เหอจิ้นตื่นมาก็ตกใจที่ตัวเองเมาจนไปนอนกับคนอื่น แต่แอบรู้สึกว่าคนที่อยู่ด้วยเมื่อคืนคล้ายฉินหยาง แต่ตอนหลังก็รู้ว่าคนนั้นคือฉินหยาง

สามปีผ่านไปกลับมาเจอกันเหอจิ้นผอมลงกว่าเดิมมาก พระเอกก็คือใจเจ็บ นายทิ้งฉันไปแล้วทำไมนายอยู่ในสภาพนี้ล่ะ แล้วฉันจะปล่อยมือจากนายได้ยังไง สรุปก็ตามกลับมาที่เมืองบ้านเกิดเหอจิ้นอีก เคลียร์ปมครอบครัว แล้วก็พาเหอจิ้นกลับไปอยู่ด้วยกัน

ท้ายเล่มสามมีตอนพิเศษหลังจากกลับมาใช้ชีวิตด้วยกัน มีเรื่องเพื่อนกับเรื่องลูกในเกมมาเกี่ยวด้วย

จบแฮปปี้ค่ะเรื่องนี้ ความรักพระเอกต่อนายเอกจัดอยู่ในขั้นหลงเลย รักเค้าฝังใจมาหลายปี สำหรับเราเนื้อเรื่องโอเคเลย อ่านจบแล้ววนกลับมาอ่านใหม่ได้