เคยได้คุยกับแม่ เกี่ยวกับเรื่องเก่าๆ แล้วแม่พูดขึ้นมาประโยคหนึ่งว่า แม่จำแม่นเลย เรื่องที่ลำบากที่เคยเสียใจเนี่ย อืม นั่นสิ ทำไมคนเราถึงจำได้แต่ช่วงเวลาที่เจ็บปวดนะ เลยรู้สึกว่าข้อความนี้มันตรงใจมากๆเลย

ตอนนั้นหน้าหนาวแล้วข่าวการฆ่าตัวตายเยอะมากกก ไม่รู้นะไม่เคยมีความรัก แต่คิดว่าหน้าหนาวกับหัวใจมันคงมีผลหนักหนาพอควร ขนาดนี้ยังรู้สึกเหงาๆเลย 

ชอบประโยคอะไรแบบนี้มากเลย คำจำกัดความมันคือ รัก เป็นห่วง แต่พอได้อ่านแบบนี้มันดูยิ่งใหญ่มากๆเลย :)

"ตัดสินใจสิ อนาคตเธอเองนะ เธอจะลอยๆอยู่แบบนี้ แล้วรอทุกอย่างมันจัดการตัวมันเองตลอดไปไม่ได้หรอกนะ เมื่อถึงเวลาโต, ก็ต้องโต. "  อันนี้เป็นช่วงที่ตัดสินใจออกจากงาน เหตุผลที่ก้าวออกจาก comfort zone

อันนี้เป็นประโยคจากในฟิคเกาหลีต่างๆ ที่ชอบเวอร์ อินมากก ฮือออ ทำไมพวกเธอแต่งเก่งจัง

จริงๆประโยคจากใน กุเชอร์รี่ ไม่ได้สวยหรูมาก แต่จอยเรื่องนี้อ่านจบมันตราตรึงใจมากๆเลย ทั้งๆที่ในตอนนั้น ตอนอ่านไปพร้อมๆกับเรื่องอื่น ทั้งไพรเวทหวี จีบอยู่ไม่รู้หรอก ใครฆ่าซอนโฮ เอาเป็นว่ายุคแรกของจอย รู้สึกชอบเรื่องอื่นมากกว่า แต่พออ่านจบกับประทับใจ กุเชอร์รี่สุด และอยู่ในใจเป็นเดอะเบสที่สุด ประมาณแฟนฉัน และสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก