หากจะว่าชีวิตคือการเสี่ยงโชค -- ก็ไม่แปลกหรอก
ฉันเติบโตมาท่ามกลางกองหนังสือ
กับหน้าจอสี่เหลี่ยมที่ส่องฉายเรื่องราว
แฮร์รี่ พอตเตอร์คือแรงบันดาลใจในการเป็นนักเขียน
ฉันอ่านหนังสือเล่มแล้วเล่มเล่าเพื่อเก็บเกี่ยวข้อมูล
มาผลิตหนังสือสักเล่มเป็นของตนเอง
หมากรุกสากลคือสิ่งที่เข้ามาโดยบังเอิญ
กลายเป็นหนึ่งในเกมโปรดที่ขอบ
ที่ท้าทายให้ฉันพัฒนาทักษะอยู่เสมอ
จนวันที่ฉันออกจากรั้วมหาวิทยาลัย
ก้าวเข้าสู่โลกของความเป็นจริง
ก็เริ่มมีปัจจัยต่าง ๆ เข้ามาเกี่ยวข้องมากขึ้น
เมื่ออยู่ท่ามกลางความสับสนที่หมุนวน
ฉันก็ตัดสินใจปลีกตัวออกมาอยู่ในโลกใบเล็กๆ
คำถามแรกเมื่อฉันอยู่ในจุดที่มีสติที่รู้เนื้อรู้ตัว
คือเกิดมาเพื่ออะไร และตายแล้วไปไหน
พระเจ้าบอกว่าเราเกิดมาในความบาป
อยู่ในยุคพระคุณที่รับความรอดโดยความเชื่อในพระเยซูคริสต์
และจากไปเพื่อกลับสู่อ้อมกอดของพระเจ้า
พระพุทธเจ้าบอกว่าเราเกิดมาเพื่อใช้กรรม
เวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวัฏฏะสงสาร
จนกว่าจะบรรลุนิพพาน ก็จะหลุดจากวงจรนี้
เมื่อถึงจุดที่ต้องตัดสินใจ ฉันก็ได้คิดว่า
การบำเพ็ญเพียรเพื่อบรรลุนิพพานนั้น
เป็นสิ่งที่ต้องใช้กำลังในการบำเพ็ญบารมีมาก
และไม่รู้ว่าชาติหน้าจะมีจริงไหม
กับการเชื่อในพระเจ้า
ที่บอกว่าเราจะหลุดพ้นจากบ่วงบาปด้วยพระคุณ
และชาตินี้มีเพียงชาติเดียวเท่านั้น
ฉันตัดสินใจเลือกเชื่อในพระเจ้า
หรือในทางกลับกัน
"ท่านไม่ได้เลือกเรา แต่เราเลือกพวกท่าน
และแต่งตั้งให้ไปเกิดผลและเพื่อให้ผลของท่านคงอยู่" (ยน.15:16)
เพียงรากฐานเดียวที่สามารถสงบพายุปั่นป่วนในหัว
พึ่งพาสารเคมีในรูปแบบยาเม็ดน้อยลง
และนอนหลับสนิทมากขึ้น
-------------------------------------------
ต่อจากนี้ชีวิตจะเป็นอย่างไร
ก็ไม่จำเป็นต้องเปิดไพ่เพื่อค้นหาคำตอบอีก
ไม่ต้องโยนหัวก้อยเพื่อเสี่ยงดวง
และก้าวเดินต่อไปตามเส้นทางที่ใช่
ที่ถูกปูไว้ข้างหน้าเบ็ดเสร็จสมบูรณ์แล้ว
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in