ก่อนจะดูเรื่องนี้ เราอ่านเรื่องย่อ และ วิจารณ์แบบไม่มีสปอยล์ของคนอื่นก่อนเข้าไปดูในโรง เข้าใจคร่าวๆ ว่าเป็นเรื่องของหญิงแกร่งที่ถูกข่มขืนจากคนร้าย แต่นางไม่ยอมแจ้งตำรวจ กลับสืบหาโจรด้วยตัวเอง รู้แค่นี้ ฟังแล้วดูเป็นหนังที่โปรเฟมินิสต์เบาๆ เมื่อเราดูจบออกมาถึงกับอุทานในใจนี่มันหนังคนละเรื่องป่ะวะเนี่ยยย ใช่ นางเอกถูกข่มขืน ใช่ นางเอกสืบหาคนร้ายเอง ใช่ หนังโปรเฟมินิสต์เช่นกัน แต่!!! มันมีความบิดเบี้ยว ความพลิกล็อคเหนือความคาดหมาย และเหนืออื่นใด มีความแซ่บบบบ แบบพริกสิบเม็ด เผ็ดจี๊ดดดด ขอน้ำเปล่าจิบระหว่างชมภาพยนตร์ด้วยค่ะ

เล่าใหม่ทั้งหมด เปิดเรื่องมาตั้งแต่ฉากแรก มิเชล (อิสซาเบลล์ อูแปร์) เวอร์กิ้งวูแมนวัยกลางคนที่ยังสวย และฮอตเว่อร์ ถูกโจรในหน้ากากสกีบุกบ้านเข้ามาข่มขืนกลางวันแสกๆ เมื่อเสร็จกิจก็หายแว้บไป ดูเหมือนของมีค่าในบ้านจะไม่ใช่สิ่งที่โจรต้องการด้วย มีเบาะแสเดียวที่จะสาวถึงไอ้โจรนั่นคือขลิบอวัยวะเพศแล้ว ถึงแม้จะเจอเรื่องน่าตกใจ มิเชลกลับไม่ได้แจ้งความ ไปทำงาน พบปะผู้คนอื่นๆ ใช้ชีวิตเหมือนคนปกติ เล่าเรื่องนี้ให้แค่เพื่อนสนิทและสามีเก่ารับรู้เท่านั้น

นางดูไม่ได้ผูกใจเจ็บกับเรื่องนี้มาก แต่เมื่อถูกคุกคามโดยถูกสตอกเกอร์บ่อยเข้า เช่น ส่งแมสเซจลามกมาให้ ฟอเวิร์ดคลิปตัดต่อรูปโป๊ไปทั่วที่ทำงาน หรือบุกเข้าบ้านตอนที่ไม่มีใครอยู่ แล้วทิ้งคราบน้ำกามไว้บนเตียงให้ดู นางก็เริ่มไม่ไหวจะเคลียร์ จึงจ้างเด็กหนุ่มในออฟฟิศที่ชอบนาง ให้แฮ็คข้อมูลคอมพ์ทุกคนในบริษัทเพื่อหาคนทำ 

แต่ระหว่างที่สืบ หนังก็เล่าเรื่องของคนรอบตัวนาง ริชาร์ด สามีเก่านักเขียนที่เลิกกันไปแล้วแต่ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน / แอนนา เพื่อนสาวคนสนิทที่ดูเหมือนจะเล่นเพื่อนมากกว่าเป็นเพื่อนเล่นกัน / โรเบิร์ต สามีของแอนนา ที่เล่นชู้กันอยู่เงียบๆ / ลูกชายที่โคตรไม่เอาไหนและลูกสะใภ้ตัวแสบ / แพทริกกับรีเบคก้า เพื่อนบ้านสามีภรรยาหนุ่มสาวชาวคาทอลิกที่คร่ำเคร่ง / แม่ที่ไม่ค่อยลงรอยกันและแฟนใหม่ที่ดูเหมือนจะเด็กกว่ามิเชลเสียอีก / พ่อที่เป็นฆาตกรโรคจิตผู้โด่งดังในอดีต 

องค์ประกอบตัวละครทุกตัวที่อยู่รายล้อมมิเชลช่างเป็นความปั่นป่วนบิดเบี้ยวดีชะมัด  ทุกคนล้วนมีข้อบกพร่อง ไม่มีใครเพอร์เฟค และทุกคนพร้อมที่จะนอนกับมิเชล ขอแค่นางเซย์เยสเท่านั้น นางทำเหมือนไม่สนใจใคร ชั้นนอนกับใครก็ได้ แต่นางก็มีคนในใจที่นางเก็บภาพเอาไปช่วยตัวเองนะค้าาา (ใช่ค่ะ นางช่วยตัวเองให้ดูค่ะ ทุกโค้นนนน) นั่นก็คือหนุ่มเพื่อนบ้านที่แสนดี แม้ว่านางจะอ่อยเบอร์ใหญ่ขนาดไหน หนุ่มคาทอลิกผู้นี้ก็หาได้ไหวหวั่นไม่ (คนดีย์) 

นางเหงาเปล่าเปลี่ยวไม่นาน ไอ้โจรคนเดิมมันก็บุกเข้าบ้านหมายจะข่มขืนนางอีกครั้ง คราวนี้นางไม่อมง่ายๆ จะดูถูกสาวแซ่บมากไปล่ะนะยะ คิดได้ก็คว้ากรรไกรเสียบเข้าที่มือโจร พอคนร้ายกำลังร้องกรี๊ดๆ ด้วยความเจ็บปวด นางก็คว้าหมวกเปิดหน้าออก แล้วกลายเป็นคนดูที่กรี๊ดยิ่งกว่า อ้าว อิเดาะ!! นี่มัน    แพทริก หนุ่มข้างบ้านแสนดีนี่หว่า (โอเค นี่ไม่หักมุมเท่าไหร่ เราก็เดาๆ ไว้บ้างว่าอาจจะเป็นคนนี้) 

awkward กันพักใหญ่ อีตาแพทริกก็เดินกลับไปทำแผลที่บ้าน ปล่อยให้ป้ามิเชลงง นี่มันอะไรกันหว่า แล้วนางก็ยังคงคอนเซปเดิม คือไม่แจ้งตำรวจ ใช้ชีวิตไปตามปกติ แต่วงจรชีวิตของนางกับแพทริกเข้าใกล้กันมาเรื่อยๆ พอทำให้คนดูเข้าใจว่านางสปาร์คกันแล้ว ทั้งคู่ก็พากันไปเล่นชู้แบบซาดิสม์ คือฝ่ายชายเป็น Dominant ได้ลงไม้ลงมือตบตี ฉีกเสื้อผ้า และขุ่นป้ามิเชลก็ดูจะเอนจอยสุขสมกับกิจกรรมนี้เช่นกัน 

ในระหว่างนี้หนังก็ได้กล่าวถึงพ่อของนางซึ่งเป็นนักโทษจำคุกตลอดชีวิตคดีฆ่าสังหารหมู่ ซึ่งมิเชลเกลียดพ่อของนางมาก ไม่ใช่เกลียดแบบละครไทย ปากบอกว่าเกลียด แต่ก็ใจอ่อนรักในตอนสุดท้าย เป็นเกลียดที่เกลียดจริงๆ ต่อให้พ่อนางตายไปแล้ว นางยังทำหน้าเฉยชาไม่รู้สึกรู้สาได้หน้าตาเฉย เราว่าความ  ซาดิสต์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดทั้งมวลก็ล้วนเป็นกรรมพันธุ์ความโรคจิตที่นางได้จากพ่อด้วยนะ

โรเบิร์ต ชู้ของนางอีกคนพอสังเกตเห็นว่าทั้งคู่กิ๊กกันเลยฮึดฮัดไม่พอใจ ป้ามิเชลจึงตีตัวออกห่าง เมื่อหมดความหมายเลยกลับไปมุ้งมิ้งกะแอนนา เหมือนจะดีใช่ป่ะ แต่หนังเรื่องนี้บอกว่าอย่าคิดไปเองสิหนู จู่ๆ ป้ามิเชลเดินไปบอกแอนนาในงานปาร์ตี้แบบหน้าตาเฉย(อีกแล้ว) ว่าชั้นนี่แหละคือชู้ที่หล่อนตามหาอยู่ ตึง!! ปล่อยโรเบิร์ตกับแอนนาทะเลาะกัน นางก็ลอยตัว เราว่านางเป็นคนประเภทที่จะไม่ยอมให้ใครมาหยาม เธอจะทิ้งชั้นไม่ได้ แต่ชั้นจะเขี่ยเธอออกไปจากชีวิตชั้นเมื่อไหร่ก็ได้ จำใส่กะลาหัวไว้!! กล่าวภายใต้ใบหน้าอมยิ้มนิดๆ พร้อมเอียงคอ 45 องศา 

และที่พีคกว่าคือ หลังจากวงแตกในงานปาร์ตี้ นางก็กลับมาบ้านกับแพทริก โดยนางเปรยๆ ว่าที่ชั้นไม่แจ้งความจับคุณ ไม่ใช่ว่าเราจะไปต่อกันได้นะ คงถึงเวลาแล้ว เราจบกันตรงนี้แหละ ทีนี้นางก็แยกไป     อีตาแพทริกไม่รู้ว่าเข้าใจเป็นอะไร นางใส่หมวกปิดหน้า บุกเข้าไปจะปล้ำป้ามิเชลอีกรอบ แต่หนนี้มันไม่เหมือนเดิม ลูกชายนางที่ทะเลาะกับเมียแล้วย้ายกลับมาอยู่บ้านแม่ชั่วคราว โผล่มาเห็นแม่ตัวเองกำลังจะโดนข่มขืน เลยคว้าไม้ฟาดคนร้ายตายเลยค่ะ ป้ามิเชลก็สวมบทนางเอกผู้เสียขวัญแบบไม่มีใครสงสัย 

เกือบจบล่ะ หนังก็เล่าต่ออีกหน่อยว่า รีเบคก้า ภรรยาของแพทริกดูเสียอกเสียใจไม่นาน แล้วก็ย้ายบ้านจากไป โดยทิ้งท้ายไว้ว่า อย่างน้อยเขาก็ได้ปลดปล่อยปีศาจออกมานะคะ แล้วมองหน้าป้าแบบชั้นรู้นะยะว่าหล่อนแอบไปกินกันแบบพิสดารกับผัวชั้นมา แต่ป้าก็หาได้แคร์ไม่ สุดท้าย แอนนา เพื่อนรักของป้าพอเลิกกับสามีแล้วก็ขอมาอยู่บ้านเดียวกัน ป้าก็ไม่ได้ว่าอะไร เดินชมนกชมไม้ หัวเราะคริคริไปด้วยกัน เหมือนจบแฮปปี้เอนด์อิ้งซะงั้น!

ทุกอย่างดูเป็นไปตามที่นางควบคุมหมดเลย อย่างเช่น โรเบิร์ต เจอกันเฉพาะตอนที่ป้าอยากเจอ หมดประโยชน์ (เจอคนใหม่) ก็โดนเขี่ยทิ้ง  แต่ถ้าโดนชั้นทิ้งแล้วแกยังหน้าระรื่นอยู่อีก ก็จะโดนบี้ให้แบน (ฟ้องเมียเค้า)  อีตาแพทริกที่ซวยหน่อย พอหมดอารมณ์ที่จะเล่นด้วย ก็โดนกำจัด เราว่าทั้งหมดทัั้งมวลนี้ นางตั้งใจให้มันเป็นไปแบบนี้อยู่แล้ว

ป้าอิสซาเบลเล่นดีมาก เหมือนไม่ใช่การแสดง แต่เอามาจากชีวิตจริงมากกว่า เสียดายที่พลาดออสการ์ เพราะนางเล่นดีจริงๆ นอกจากการแสดงขั้นเทพแล้ว สไตล์ลิสต์ในเรื่องดีมาก เป็นสาววัยกลางคนที่แต่งตัวดีมาก เสื้อโค้ท เสื้อเชิ้ตทำงาน กางเกง สวยทุกตัว แต่งแล้วดูแพง ชีวิตของป้ามิเชลนี่ดีจริมๆ นอกจากทำงานเก่งแล้ว ผู้ชายยังมารุมล้อมตอมหึ่ง แถมเลือกใครก็ได้อี๊กกก 

หนังเรื่องนี้อาจจะไม่ได้ให้ข้อคิดอะไรเลยด้วยซ้ำ เพราะต่อให้ตัวเอกเป็นชู้ แถมฆ่าคนตายทางอ้อม แต่ก็ยังรอดกฎหมาย ฟ้าดินไม่ลงโทษ แถมยังมีหน้ามาหัวเราะคิคิตอนท้ายอีก แต่มันก็สะใจดีนะ