ฉันจำได้ว่าก่อนจะมีโควิดงแม่ค้าและพ่อค้าขายของได้ดีกว่านี้ ไม่ว่าจะเป็นค้าขายออนไลน์ก็ดี ค้าขายในตลาดก็ดี ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใสเพราะค่าขายรุ่งเรือง มีกินมีใช้ และนอกจากนี้ยังมีม็อบสามนิ้วที่ฉันไปมีส่วนร่วมด้วย วันที่ 14 ตุลาคม 2020 ฉันเตรียมตัวไปทุกอย่างเพื่อไปม็อบที่ยิ่งใหญ่ มีพี่น้องเสื้อแดงมาจากต่างจังหวัดทั่วสารทิศ ฉันเตรียมน้ำไปสองขวด เย็นๆทั้งนั้น และยังเตรียมทิชชู่เปียกแบบซื้อ 1 แถม 1 ไปด้วยอีก 2 ห่อ กระเป๋าไนกี้สีดำของฉันมันเลยหนักไปด้วยของเหล่านั้น ฉันจำได้ว่าฉันใส่หน้ากากผ้า และหมวกสีดำของ Adidas ที่ได้เป็นของขวัญในวันรับปริญญา ในม็อบสามนิ้วมีพ่อค้าแม่ขายมาจากทั่วทุกที่ ไม่ว่าจะเป็นรถเข็นน้ำอ้อย ลูกชิ้นทอด ไก่ทอด และอีกมากมาย ซึ่งหลังจากนั้นพวกเขาถูกขนานนามว่า CIA แห่งม็อบสามนิ้ว เนื่องจากพวกเขามักจะรู้สถานที่ก่อม็อบและไปรอขายของทุกครั้งที่มีการก่อม็อบขึ้น แม่ค้าพ่อค้ายิ้มแป้นดีใจเมื่อมีคนเข้ามาซื้อของของเขา มันเหมือนเป็นการขับเคลื่อนเศรษฐกิจย่อมในโลกใบเล็กที่ชื่อว่าม็อบเพื่อประชาธิปไตย ไม่กี่นาทีหลังจากที่ฉันยืนงงเป็นไก่ตาแตกว่าต้องทำอะไรดี เนื่องจากเป็นการมาม็อบครั้งแรกในชีวิต รถหกล้อของแกนนำก็ขับเข้ามา บนรถมีทั้งรุ้ง ปนัสยา, ไผ่ ดาวดิน, เพนกวิน, ไมค์ ส่วนรถคันเล็กที่ขับตามเข้ามาก็มีจัสตินอยู่บนท้ายกระบะนั้น ทุกคนมีไมโครโฟนและเริ่มกล่าวทักทายผู้ที่มาร่วมม็อบ ฉันไม่รู้จะทำอย่างไรดีแต่ก็ทำตามคนหมู่มากไป แกนนำพูดข้อเสนอสามอย่างที่พวกเราชาวประชาธิปไตยเรียกร้อง