from heart (dad) to (daughter and son) hearts
“You listen to the longings of those who suffer. You offer them hope, and you pay attention to their cries for help. You defend orphans and everyone else in need, so that no one on earth can terrify others again.”
‭‭Psalms‬ ‭10:17-18‬ ‭CEV‬‬




เมื่อฉันตื่นขึ้นมา และรู้สึกถึงความรักเมื่อได้ตระหนักจากหัวใจว่า

• ฉันถูกสร้างขึ้น ด้วยความรัก จากใครสักคนหนึ่ง
ยอมให้เรากำเนิดขึ้น โดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าโตขึ้นแล้วเราจะดื้อแค่ไหน

• ฉันถูกสร้างขึ้น เพื่อได้รับความรัก 
จากสรรพสิ่งที่คุณพ่อของฉันได้สร้างมัน เพื่อมอบให้กับฉัน


สำหรับฉันแล้ว คุณพ่อที่เป็นมนุษย์ ทำหน้าที่สั้นๆไปหน่อย แต่ถึงอย่างนั้น พ่อก็ได้มอบบางสิ่งที่มีค่าคือชีวิต ให้แก่ฉัน แม้พ่อในโลกนี้จะหยิบยื่นชีวิตให้ ไม่ได้เลี้ยงดูอย่างดี เหมือนที่พ่อหลายๆคนทำ แต่ฉันก็รู้สึกขอบคุณที่ฉันได้เป็นฉันขึ้นมาในตอนนี้ - และการได้คิดถึง คุณพ่อ ที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น คือพระเจ้าผู้ที่สร้างสรรพสิ่งและ ตัวฉัน ขึ้นมาผ่านการถักทอชีวิตขึ้นในสัมพันธ์ของมนุษย์ชายหญิง ที่ชื่อว่าพ่อแม่ ในโลกนี้ 

การได้คิดเกี่ยวกับตัวเองว่า เราถูกสร้างขึ้นมาด้วยความรักจริงๆ มีแค่เราเพียงหนึ่งเดียวที่เป็นเราจริงๆ มันเติมเต็มส่วนที่ขาดหายเกี่ยวกับการไม่รับรู้ตัวตนของฉัน ที่ฉันหอบหิ้วมันมาเนิ่นนาน จริงๆแล้วไม่ใช่ว่าไม่รับรู้ - ฉันรับรู้ เเต่ฉันไม่ยอมรับต่างหาก 








เช้าวันนี้ฉันตื่นขึ้นมา
และคิดถึงพระคัมภีร์บทปฐมกาล

จุดเริ่มต้นของสรรพสิ่ง

พระเจ้าสร้างโลกนี้ก่อน ที่จะสร้างมนุษย์
โลกนี้เป็นเหมือนผลงานของพระเจ้า

หลังจากนั้นพระเจ้าสร้างมนุษย์
มนุษย์เป็นผลงานแห่งความรักจากพระเจ้า



ลูกคือสิ่งล้ำค่าที่งอกงามขึ้น
โดยมีลักษณะของผู้ให้กำเนิดรวบรวมอยู่ในตัวตน

คุณพ่อ มอบหมายงานให้เหล่าลูกๆมนุษย์ ดูแลการงานของคุณพ่อ — ให้ลูกๆได้ชื่นชมสิ่งที่คุณพ่อสร้างขึ้น

ฉันตระหนักถึงเหตุผล ที่มีฉันขึ้นมา ...ถ้าชีวิตของฉัน เกิดขึ้นจาก ความตั้งใจของพระเจ้า ความดีงามถูกออกแบบเรียบเรียงลงใน DNA ของฉันตั้งแต่เริ่มแรก 

แม้ความผิดพลาดครั้งแรกเพราะการไม่เชื่อฟังที่เกิดขึ้นในสวนเอเดน ด้วยความใจอ่อนของมนุษย์เอง ส่งผลให้บาปนั้นถูกส่งต่อมารุ่นแล้วรุ่นเล่า ส่งผลให้เราเองต้องเจ็บปวด ส่งผลให้เราเองไม่สามารถที่จะสนิทใจกับคุณพ่อได้เหมือนเคย 

เพราะเราไม่น่ารักเอาเสียเลย
เราอ่อนแอเสียเหลือเกิน
หลายครั้งเราละอายแก่ใจ
หลายครั้งความรู้สึกผิดถาโถมเข้ามา
ทำให้เราไม่อาจเผชิญหน้ากับคุณพ่อได้อีก
และเราก็ห่างเหินไปจากกันในที่สุด —

แต่เพราะความรัก
คุณพ่อได้ให้เรารอดพ้นจากเรื่องพวกนั้นได้
คุณพ่อส่งลูกชายคนหนึ่งมาเพื่อรับผิดบาปแทนลูกทุกคน มันฟังดูไม่ยุติธรรมเลยสำหรับลูกคนนั้น แต่ลูกคนนั้นก็ยินยอมและเต็มใจ — Jesus

เรื่องนี้ยืนยันว่า
คุณพ่อรักฉันมากขนาดไหน
คุณพ่อปรารถนาให้ฉันกลับไปนั่งคุยกันอย่างสนิทสนมเหมือนครั้งที่เราเป็นเด็กขนาดไหน 

คุณพ่อเปิดโอกาสให้เราได้แก้ไขตัวเองใหม่เสมอ
เมื่อเรารู้สึกผิด หรือได้ทำผิดพลาดไป

ทุกเรื่องต้องฝึกฝน
เราทำผิดซ้ำๆได้
แต่มันจะไม่มีทางผิดเท่าเดิม
หากเราให้โอกาสตัวเองได้แก้ไข
และเริ่มต้นใหม่ 

การได้มีชีวิตอยู่ในโลกนี้
โดยไม่มีพ่อที่เป็นมนุษย์ ไม่น่ากลัวอีกต่อไป
แต่ฉันมีพ่อที่แท้จริง คือ องค์พระผู้เป็นเจ้า
ผู้สร้างฉันขึ้น ผู้ที่หาทางช่วยฉัน 
และให้ฉันได้คืนดีกับพระองค์

ผู้ที่ดูแลฉันอยู่เสมอ
และทำให้ฉันรู้ว่า ยังมีความรักอยู่ทุกที่ที่ฉันไป
ทุกสิ่งที่ฉันทำ
และทุกคนที่ฉันได้เจอ :))

ฉันรู้ว่าคุณพ่อ มอบหมายให้ฉันดูแลสิ่งต่างๆ ในโลกนี้ในส่วนที่ฉันทำได้ 

อยู่เพื่อได้ ‘รัก’ 



-


ฉันไม่อยากรักตัวเองไปมากกว่านี้แล้ว 
เพราะฉันไม่สมบูรณ์แบบพอ
ที่จะมอบความรักให้ตัวเองเลย 
แต่เมื่อฉันตระหนักว่าพระเจ้าได้รักฉันมากแค่ไหนแล้ว

( ผ่านการสร้างฉันขึ้น / การช่วยฉันจากความบาป ความผิดพลาด / จากสรรพสิ่งรอบตัว ) 

ความรู้สึกพวกนี้มันเต็มล้นแล้ว



-


ขอบคุณคุณพ่อทั้งคุณพ่อในโลกนี้
ขอบคุณคุณแม่ด้วย
ขอบคุณพระเจ้าที่ให้มีฉันขึ้น

ขอให้การมีอยู่ของฉัน ไม่สร้างความเจ็บปวดให้ใครๆอีก
ขอให้การมีอยู่ของฉันได้มีเพื่อรัก แม้จะเพียงทีละเล็กทีละน้อยก็ตาม 

??