how grace (great) - me : 2020

“And if by grace, then it cannot be based on works; if it were, grace would no longer be grace.”‭‭Romans‬ ‭11:6‬ ‭NIV

บทสนทนาสั้นๆ ระหว่างทาง

: เดี๋ยวนี้มีเต็มไปหมดเลยนะครับ โบสถ์เนี่ย
: อืม...ใช่ค่ะ

เสียงเอ่ยทักทายเมื่อฉันเปิดประตูรถเข้าไปนั่งได้สักพัก
บทสนทนาดังกล่าวเกิดขึ้นเพราะคนที่เอ่ยทักมานั้นเห็นว่าจุดหมายปลายทางของฉัน คือที่ไหน

: ผมว่า ดีนะครับ การได้ไปโบสถ์หรือวัด ใน 1 วันของสัปดาห์ ได้เอาตัวเอง ไปอยู่ในที่ที่ดี

: อืม ค่ะ
ฉันพยักหน้าเห็นด้วย แต่หัวสมองยังไม่ประมวลผลคำพูดใดๆ ออกมานอกจากการแสดงความเห็นด้วยออกไปกับเจ้าของประโยคที่ดูผ่านอะไรมามากมาย

เขาดูสงบและนิ่ง มีความรู้สึกสบายๆ ที่ถูกถ่ายทอดออกมาผ่านคำพูดแต่ละประโยค ขัดกับแววตาที่ดูอารมณ์ร้อนและเงียบขรึมที่ฉันสังเกตเห็นผ่านกระจกมองหลัง

ฉันอาจจะมองเขาผิดไปจนคุณคิดว่าฉันกำลังตัดสิน
หรือเขาอาจจะเคยเป็นแบบนั้น แต่ตอนนี้เขากำลังกลายเป็นคนในแบบที่เค้าต้องการแสดงออกมาอยู่

ฉันมีความสนใจใคร่รู้อยู่บางๆ เกี่ยวกับคนที่ควบคุมพวงมาลัยรถตรงหน้า

: เคยไปมั้ยคะ
ฉันถามออกไปสั้นๆ
: ครับ? โบสถ์หน่ะหรือ
: ค่ะ
: ไม่หรอกครับ

เงียบไปสักพัก

: คนเดี๋ยวนี้ ก็ไม่ค่อยไปวัดกันแล้ว
ผมเองก็ไม่ได้ไป

: อืม ค่ะ

ฉันฟังและอยากรู้ว่าเขาจะพูดอะไรต่อ

: ศาสนาทุกศาสนาก็สอนให้คนเป็นคนดีหมด

ประโยคที่คุ้นชิน
และฉันเองก็ทบทวนคำพูดนี้มาตลอดตั้งแต่เป็นเด็ก
เวลาที่ฉันบอกคนอื่นๆ ว่าตัวเองนับถือศาสนาอะไร
อีกฝ่ายมักจะตอบกลับมาแบบนี้เสมอ

ฉันคิดมาตลอดว่า ถ้าแค่อยากเป็นคนดี
ฉันนับถือศาสนาอะไรก็ได้
จะนับถือทุกศาสนาก็ยังได้
หรือจะไม่นับถืออะไรเลย ก็รู้จักความดีได้
ความดีถูกบรรจุไว้ในธรรมชาติของมนุษย์อยู่แล้ว
เช่นนั้นศาสนาจะต่างอะไรกับไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิต
เพียงแต่เป็นในอีกรูปแบบหนึ่งเท่านั้น

คนที่ไม่นับถือศาสนาไม่ได้แปลว่าเป็นคนเลว
และคนที่มีศาสนาก็ไม่ได้วิเศษไปกว่าคนอื่น

ฉันตั้งคำถามกับตัวเองว่า
แล้วทำไมฉันถึงเชื่อในพระเจ้า
ทำไมถึงเป็นคริสเตียน?

ฉันไม่ได้ดีไปกว่าใคร
ฉันยังคงมีนิสัยแย่ๆ
มีพฤติกรรมที่คนรอบข้างก็ไม่ได้รู้สึกว่าน่ารัก

แต่การที่ฉันยังยืนอยู่ในความเชื่อในพระเจ้าเพราะฉันรู้ว่า พระเจ้าเป็นความจริง เป็นชีวิตและเป็นความรัก — รักที่ฉันเป็นฉันแบบนี้แหละ
ไม่ว่าฉันจะเป็นใคร ฉันก็รู้จักพระเจ้าได้
ไม่ว่าฉันจะเป็นยังไง พระเจ้าก็รักฉัน

สำหรับฉันพระเจ้าไม่ใช่ศาสนา
แต่พระเจ้าคือ ‘ชีวิต’
ทั้งร่างกาย จิตใจ และ จิตวิญญาณ
การสัมผัสว่าพระเจ้ารักเราทั้งหมด ที่เราเป็น
มันทำให้ฉันเป็นอิสระเหนือกฎแห่งความดี
แต่ไม่ได้แปลว่า ฉันจะมีอิสระเพื่อทำเลว หรือเป็นคนเหลวแหลกไม่เอาไหน ทำอะไรตามใจ

แต่ฉันเลือกที่จะอยู่ในความรักและพระคุณของพระเจ้า
เพราะพระเจ้าแสนดีต่อฉัน เพราะพระเจ้ามีพระคุณต่อฉัน
พระเจ้าทรงไถ่ฉันจากความบาปของเนื้อหนังจากความตายฝ่ายจิตวิญญาณ — และทรงอยู่กับฉันเสมอเพื่อช่วยฉัน ให้ดำเนินชีวิตในโลกนี้ต่อไปได้

และอยากเป็นคนที่ดีขึ้น
แม้ฉันจะล้มลงเป็นร้อยครั้งกับเรื่องเดิมๆ
แต่ฉันเชื่อว่า ใน ร้อยครั้งนั้น
มันจะไม่ใช่จุดเดิมอย่่างแน่นอน
ต่อให้ฉันล้มลุกคลุกคลาน
มันก็จะไปข้างหน้าเสมอ
อาจจะทีละมิลลิเมตร
เซนติเมตร
หรือบางครั้งมันอาจจะขยับไปไกลได้เป็นเมตรๆ
เลยก็ได้

ฉันอยากเป็นคนที่ดีขึ้น เพราะฉันมีความหวังในความรักของพระเจ้าที่มีต่อฉัน — อยากก้าวไปข้างหน้า เพราะฉันอยากใกล้ชิดพระเจ้า อยากเป็นคนที่พระเจ้าทรงโปรดปราน อยากอยู่กับพระองค์ในวันสุดท้ายของชีวิตฉันและตลอดไปหลังจากนั้น ที่ซึ่งไม่ใช่โลกนี้

: ไม่มีใครดี 100% หรอกค่ะ
ฉันเอ่ยขึ้นมา

: ใช่ครับ ตอนนี้ผมคิดว่า แค่เราคิดดี พูดดี ทำสิ่งที่ดี
ไม่ทำให้ใครต้องเดือดร้อน ออกมาขับรถสักครึ่งวันแล้วก็กลับบ้านไปพัก ผมก็พอแล้วล่ะ ไม่ต้องการอะไรแล้ว

ฉันยิ้มเฉยๆ
และไม่ได้พูดอะไรออกไปอีก

บทสนทนาเพียงสั้นๆระหว่่างทาง
แต่ความคิดกลับยืดยาว
คงเป็นปกติสำหรับคนอย่างฉันไปแล้ว

ถึงฉันอยากจะให้เขาได้รู้จักกับความรักของพระเจ้า
แต่ก็เห็นว่่า เขาสบายใจกับชีวิตที่เป็นอยู่ ดูสงบอย่างที่เขาแสดงออก ฉันอาจจะคิดผิดที่ไม่พูดอะไรไปมากกว่านี้ ; แต่นี่อาจจะเป็นทางเลือกของเขา หากวันหนึ่งที่มีโอกาส ฉันก็หวังว่า อาจจะเป็นฉันที่ได้พูดกับเขาอีก หรือเป็นใครสักคนที่ได้พูดกับเขา

แม้ชีวิตจะดูสงบราบเรียบ ไม่มีปัญหาใดๆ
แต่ฉันอยากให้เขาได้พบกับรอยยิ้มที่เป็นสีสันให้กับใบหน้านั้น อยากให้เขาได้รู้ว่า ชีวิตที่มีพระเยซูคือชีวิตที่มีสันติสุข ท่ามกลางโลกที่โหดร้ายนี้ยังไง

ส่วนฉันที่มายืนตรงนี้ได้
ไม่ใช่เพราะความดีของฉัน
แต่เป็นเพราะพระคุณ ความรัก ของพระเจ้า
ที่มีต่อฉัน ต่อเขา
และต่อคุณด้วย

•

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น