( un ) successful - me : 2020

เคยรู้สึกว่า ทำอะไรก็ไม่ดี ทำอะไรก็ไม่สำเร็จบ้างมั้ย?

ถึงแม้ว่า ต่อให้เราจะเป็นคนที่ใครๆ ก็บอกว่า
สุดยอดมากๆ มาเสมอเลย
แต่เราก็ยังรู้สึกกับตัวเองว่า ...

เรานี่มัน...
...ไม่ได้เรื่องเอาซะเลยนะ

//

...ต้องดีกว่านี้ได้อีกสิ

หรือรู้สึกกระอักกระอ่วน
เวลาที่ใครเอ่ยชม จะเอ่ยคำขอบคุณก็รู้สึกพูดไม่ออก

ความรู้สึกไม่พึงพอใจ
ไม่ภาคภูมิใจในตัวเองนี่มัน ... อะไรกันนะ ?

แมวจรตัวหนึ่ง ถูกรถชนเข้าที่กระดูกขาหลัง
หน้าหนวดมีแต้มเหมือนรูปหัวใจ
เป็นจอมโวยวายและขี้เหวี่ยงประจำบ้าน
แต่ก็ได้มาอยู่ด้วยกัน —
( แพนแพน )

ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ถึงแม้จะผ่านอะไรมาเธอก็ยังยิ้ม
และหัวเราะกับเสียงกีต้าร์คอร์ดเพี้ยนที่ตัวเองดีด
( แม่ )

พวกเขาที่ถึงแม้ว่าจะสูญเสีย ครั้งเเล้วครั้งเหล่า
แม้จะด่าทอ โวกเวกโวยวาย ใส่กัน
แต่ก็ยังโอบกอดกันและกันไว้เสมอ
และจุ้บแก้มกันและกันก่อนเข้านอน
ยิ้มทักทายและลืมเรื่องที่โกรธกันในวันเมื่อวาน
( ครอบครัว )

ห่างหายไปนานเท่าไหร่
แต่เมื่อบอกว่าคิดถึง
ก็คุยกันต่อได้เหมือนเพิ่งคุยกันไปเมื่อวานนี้เอง
( พวกเธอ )

ผู้ชายคนหนึ่ง ที่บอบช้ำจนไม่แน่ใจว่า
ถ้าหากฉันเผลอวิ่งชนเข้า จะบุบสลายหรือไม่
แต่เมื่อไหร่ที่ฉันปรารถนาที่พักพิง
เขากลับอบอุ่นเหมือนแสงแดดยามเช้า
ให้ฉันได้สงบและกล้าเอนกายลง
โอบรับแสงอันอบอุ่นนั้น
( เขา ; ผู้เป็นฤดูร้อน )

เพราะชีวิตก็เป็นเช่นนี้
ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ เป็นชิ้นเป็นอัน
แต่เมื่อกอปรร่างรวมกัน กลับเป็นความพิเศษของชีวิตที่งดงามอย่างบอกไม่ถูก

แก้วที่งดงาม สมบูรณ์แบบ ไร้ที่ติ อาจจะเป็นสิ่งที่หลายคนปรารถนา แต่เมื่อลองก้มดู แก้วเซรามิคที่วางขายตามร้านแบกับดิน ก็อาจจะพบแก้วใบพิเศษที่บิดเบี้ยวแต่มีเสน่ห์ดึงดูดเหลือเกิน

( และรู้มั้ย? บางทีพวกเราที่บิดเบี้ยว และตกหล่นอยู่ที่ไหนสักที่ในจักรวาลนี้หน่ะ อาจจะเป็นแก้วพิเศษใบนั้นก็ได้นะ — ไม่สมบูรณ์แต่ก็ยังมีความหมายในตัวเอง )

บางทีแก้วที่สมบูรณ์
อาจจะไม่ใช่แก้วที่ไร้ที่ติ
แต่ถูกวางไว้ในที่ที่ไม่มีใครเห็นค่า

และบางทีแก้วที่มีตำหนิ
แต่เมื่ออยู่ในมือของคนที่ต้องการ คนที่เห็นค่า
ก็อาจจะเป็นแก้วที่มีความหมายอย่างพิเศษก็ได้นะ
พวกเราหน่ะ
ล้วนงดงามในตัวเองเสมอ
งดงามแม้ยังไม่สมบูรณ์แบบ
งดงามในแบบที่เราเป็นเรา

ถึงแม้ว่าคุณค่าและความหมายของตัวเราไม่ได้ขึ้นอยู่กับคนอื่นซะทีเดียว หากแต่ขึ้นอยู่กับ ; ตัวเราเองด้วยว่า
เราจะมองตัวเองยังไง / ยอมรับตัวเองมากน้อยแค่ไหน /รับรู้ว่าตัวเองเป็นยังไง / กล้าที่จะยอมรับความไม่สมบูรณ์ที่ซุกซ่อนในตัวเองหรือเปล่า — ความด่างพร้อยที่มีเพียงเราเห็นมันและรู้ดีอยู่แก่ใจ

...

ให้อภัย ให้กำลังใจ และเห็นค่าคนอื่นมามากมาย
ยังไงก็อย่าลืมทำแบบนั้นให้กับตัวเองด้วยนะ

...

สิ่งหนึ่งที่อยากจะขอ คือ ;
ยังมีคนที่ไม่สมบูรณ์เฉกเช่นพวกเรา อยู่อีกมากมาย และ ต่อให้เราจะมีวันที่หดหู่ และสับสน เพราะบางคน แต่ก็ขอให้รู้ว่า ไม่ใช่ทุกคน ที่เป็นแบบนั้น ไม่ใช่ทุกวันที่จะเป็นแบบนั้น

เราจะมีใครสักคนเสมอที่เป็นเพื่อนเราได้ในยามที่เรามองไม่เห็นค่าในตัวเอง ใครสักคน ( หรืออาจจะแมวสักตัว ) ที่ต้องการเราจริงๆ ?

ใครสักคนที่ทำให้เราเห็นค่าในแบบที่เราเป็น :~)
ใครสักคนที่รักเราก่อน แม้ในวันที่เรายังคนที่ไม่น่ารักเอาเสียเลย รักแม้ในวันที่เราบุบสลาย รักแม้ในวันที่การจะรัก หรือให้อภัยตัวเอง ก็เป็นเรื่องที่ทำได้ยากเหลือเกิน — แต่เขาก็รัก
( Jesus Christ — The Darling of Heaven )

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น