จริงๆเรื่องของเราก็จบไปนานแล้ว.. นานพอที่จะทำใจ คุยกับคุณปกติ ยิ้มให้คุณได้เหมือนเดิม

ขอบคุณนะที่ยังยอมคุย ยอมส่งยิ้มให้ผมอยู่

ขอบคุณที่ยังดีกับผมอยู่ เหมือนเราไม่เคยร้างรา ยังทำเหมือนเรื่องที่เราเลิกกันไม่เคยเกิดขึ้น

ขอบคุณที่ยังให้ความสนิทกันเหมือนเดิม

เราเป็นเพื่อนกัน

แต่คนนั้นของคุณล่ะ... จะเข้าใจเรามั้ย?

ผมแอบเห็นนะ สายตาที่มองมาอย่างเคลือบแคลง ไม่ไว้ใจ และหวาดหวั่น

ผมเข้าใจเขาและไม่อยากเป็นต้นเหตุให้คุณทะเลาะกันเลย

เพราะผมก็ไม่ไว้ใจตัวเองเหมือนกัน

ผมอาจไม่ได้เจ็บปวดเมื่อพูดถึงคุณอีกแล้ว แต่ไม่ได้แข็งแกร่งพอที่จะไม่ใช่สั่นเมื่อยืนตรงหน้าคุณ ฟังเสียงของคุณ มองดูรอยยิ้มของคุณที่ส่งมา

ผมยังรักคุณอยู่นะ ที่รัก

เพราะงั้น...ทิ้งผมซะ เรื่องของเรามันจบแล้ว

อย่าผิดใจกับเขาเลย