✳︎ 

      หลังจากที่รู้ว่าต้องฝึกงานหลังจบเทอมสอง ก็เริ่มคิดทบทวนและตัดสินใจว่ามีอะไรที่เราพอจะทำได้และอยากลองทำบ้าง เราเริ่มจากการตัดชอยส์ในใจออกไปทีละข้อจนมาลงตัวกับการทำคอนเทนต์ ปกติเราอ่านนิยายแปลญี่ปุ่นและมังงะมาค่อนข้างเยอะ สำนักพิมพ์และเพจที่อยากร่วมงานจึงแวบเข้ามาในหัวตั้งแต่ตอนนั้น

      เมื่อตัดสินใจแล้วจึงไม่ลังเล 

     อีเมลฉบับแรกถูกส่งไปที่เพจเพจหนึ่ง ด้วยความที่เราติดตามคอนเทนต์ของเขามาสักระยะบวกกับตอนนั้นเกิดความรู้สึกกลัวและกังวลว่าตนเองยังไม่เก่งพอที่จะไปสำนักพิมพ์ และทางแอดมินบอกว่าให้ลองส่งเรซูเม่มาได้เราจึงลองส่งไปที่นี่ที่แรก 

             ระยะเวลาผ่านไปนานกว่าสองสัปดาห์เราก็เริ่มรู้แล้วว่าตนเองอาจไม่มีหวัง อีเมลฉบับหนึ่งแจ้งเตือนเข้ามาในเช้าวันเสาร์ พร้อมกับเนื้อหาที่บอกว่าเรายังไม่ผ่านพิจารณา 

            ความผิดหวังทำให้ความมั่นใจเราค่อย ๆ หายไป ในตอนที่เราเริ่มรู้สึกว่าตนเองอาจจะไม่เหมาะกับงานสายนี้ขนาดนั้น อีกใจหนึ่งก็ค้านว่านี่มันเพิ่งครั้งแรก เราไม่ผ่านมันเรื่องปกติ ยังมีอีกหลายหน่วยงานที่เรายังไม่ได้ลองยื่นและด้วยความคิดนั้นทำให้ตัวเราฮึบสู้ขึ้นมาอีกครั้ง

            หลังจากที่ให้เวลาตัวเองเฟลจนพอ เราเริ่มหาที่ฝึกใหม่ จำได้ว่าตัวเองเคยสอบถามสำนักพิมพ์แห่งหนึ่งเรื่องตำแหน่งคอนเทนต์และทางสำนักพิมพ์บอกว่ายังคงรับอยู่ คราวนี้ความไม่มั่นใจที่มีไม่รบกวนความคิดเราเท่ารอบแรก เราตัดสินใจแล้วว่าถ้ายังมีโอกาสก็อยากจะลองทำงานที่ชอบ จึงหอบเอาข้อผิดพลาดในการส่งอีเมลครั้งนั้นมาแก้ไข รวบรวมผลงานที่เกี่ยวข้องและทำให้มันออกมาละเอียดที่สุด และเมื่อตรวจดูความเรียบร้อยแล้วจึงกดส่งไปแบบไม่ลังเล

          คุณมีสองสายที่ไม่ได้รับ

             บ่ายวันหนึ่งมีเบอร์แปลกโทรเข้ามา จำได้ว่าเรากดโทรกลับเพราะเข้าใจว่าเจ้าหน้าที่ขนส่งโทรมาถามที่อยู่ มารู้ตัวอีกทีว่าการคาดเดาของตัวเองมันไม่ถูกก็ตอนปลายสายตอบมาว่า 

"สวัสดีค่ะพี่ชื่อ x โทรจากอมรินทร์ สะดวกสัมภาษณ์มั้ยคะ"

           เราตื่นเต้นมาก มันไม่มีเวลาให้เตรียมตัวก็จริงแต่เพราะว่าไม่อยากเสียโอกาสนี้ไปจึงตอบไปว่า "สะดวกค่ะ"  แทบจะทันที การสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์ใช้เวลาประมาณสี่สิบห้านาที หลังจากที่ตอบคำถามเสร็จเรียบร้อย เราก็เผื่อใจไว้ส่วนหนึ่งว่าอาจจะไม่ได้อีก โชคดีที่ไม่กี่นาทีถัดมาเราก็ได้ยินคำตอบที่รอฟังมาเกือบสองเดือน

           โอเคค่ะ เดี๋ยวเข้ากลุ่มนักศึกษาฝึกงานเลยนะ 

          ...ก้าวแรกของการทำงานของเราเริ่มขึ้นในบ่ายวันอังคารที่ 15 มีนาคม

 / ปล. 'มาฝึกงานทั้งทีพี่อยากให้น้องได้ทำสิ่งที่ชอบจริง ๆ' ประโยคนี้ทำให้เด็กคนหนึ่งมีแพชชันขึ้นมาอีกครั้ง ขอบคุณพี่หัวหน้าที่วันนั้นใจดีกับเรามาก ๆ ꒰ ? ꒱ /