อย่างที่บอกไป ว่า ออฟฟิต เปลี่ยนวันประชุมกระทันหันแบบหัวหกก้นขวิด อิเจด้าก็ลางาน หัวหน้ากุก็ยังโม่รายงานพิพากษาไม่เสร็จ อิหมียังงมโข่งตามหนี้ จนวินาทีสุด เผื่อสรุปยอดล่าช้า คือ ทำไมเราไม่เลื่อนออกไปไกลๆก็ได้???? พูดไปงั้น เลื่อนไม่ได้ เพราะมึงไปซ้อมรับปริญญาไง จะเอาเวลาที่ไหนมาเข้าประชุมกับชาวโลกค่ะ ว่าแล้วก็นั่งโม่งานกันไฟไหม้ ถามว่า งั้นนี่ก็เสร็จละสิ ย๊างงงงง อายัดกับถอน ยังไม่ได้โม่รายงานเลยจ้าาา ไหนจะรวมร่าง 555555 T^T

แล้ววัันนี้ พวกการเงินเค้ามีปัญหากับแม่บ้านออฟฟิตอีก ก็ แมสไม่อยู่ รถล้ม เย็บไปสิบกว่าเข็ม เลยไม่มีแมสส่งเอกสาร ที่นี้ หัวหน้าการเงินแกก็เดินไปหาแม่บ้าน ให้ช่วยเอาเอกสารการเงินไปส่งที ได้ยินว่า แม่บ้านตอบว่า "ไม่" เพราะเธอมีหน้าที่เกี่ยวกับเอกสารภายในเท่านั้น ไม่ได้มีหน้าที่จัดส่งเอกสารที่อื่น ปาป้าก็เงิบบบบบบบไปสิคะ สุดท้าย ต้องให้แม่ครัวไปส่งงานเอกสารการเงินค่าาาาา มันก็มีเสียงหึ่งๆ แหละว่า อีกหน่อย คงใช้นางทำอะไรไม่ได้ ไอ้เราก็แบบ แล้วทำไมไม่คุยกับนางเลย หรือไม่ก็คุยกับนางเกี่ยวกับขอบเขตงานให้ชัดๆเลย แต่พวกปาป้า ไม่เอาไง 

" ฉันเบื่อ!!!!! "

กรรมเลยไปตกที่แม่ครัวกุ 555555 แล้วพี่เจ้กแม่งเด็ด ใส่ผ้ากันเปื้อนขึ้นธนาคาร  ศูนย์ราชการ ผ้ากันเปื้อนสีชมพูจ้า  กุก็ลั่นนน นางก็มาบ่นกระปอดกะแปดว่า จะให้นางทำยังไง? หน้าที่นางอยู่ในครัว พอไม่มีคนส่งเอกสาร แม่ครัวก็ต้องไป ทำไมคนทำเอกสารในตึกมันไปไม่ได้หรือไง? น่านนนนนนน มันก็โยนกันไป โยนกันมางี้ไง ที่นี้ วันนี้ นิติกร เค้าก็จะเข้ามาเอาเอกสารลูกค้าเฉลี่ยทรัพย์ ก็อยากได้สัญญา หัวหน้ากุก็น่ารัก อ้ำๆอึ้งๆ ไม่กล้าใช้แม่บ้านให้ช่วยถ่ายสำเนาหน่อย เอาแฟ้มมาวางไว้กับกุค่า ขอสองชุดนะหมี โทษค่า พี่เห็นไฟไหม้โต๊ะกุอยู่ป่ะคะ???? แล้วอิหมีก็ทำเรื่องน่ารักๆ ด้วยถือแฟ้มไปหาแม่บ้าน บอกว่านิติกรจะเอาเย็นนี้ สองชุด เดินกลับโต๊ะ นางก็นั่งเงียบ กุก็มองละ จะเล่นดื้อเพ่งกับกุหรอคะ??? เดี๋ยวสนุกจ้าาาา

สักพักนิติกร โทรมาถามกำหนดรับเอกสาร กุก็ตะโกนข้ามฝั่งไปบอกแม่บ้านเลยจ้า ตกลง อย่างละ 2 ชุดนะคะ 15.30 พี่เข้ามาเอาได้เลยกับพี่แม่บ้าน หมีสั่งไว้แล้ว จบ!!!! นางก็ยุรยาติออกไปจัดการเอกสาร เห็นมะ อย่าไปรอฟังดิว่า ทำให้หรือไม่ทำ หน้าที่ของใคร ก็ขอบเขตเท่านั้น แล้วกุก็เคยไฟท์ไปรอบ เรื่อง ขอบเขตการทำงาน กุต้องทำตารางรับงานไหม? กุส่งงานอะไร รับกี่โมง เสร็จกี่โมง จะเอาแบบฆ่ากันแบบนั้นก็ได้ และเพราะเคยแหกกันถึงนายมาแล้ว นางถึงไม่ค่อยกล้ามาต่อปากต่อคำกับอิหมีนัก  อย่าเสียเวลามาทะเลาะกับกุเลย เอาเวลาไปถ่ายเอกสารให้มันเสร็จๆเหอะ นี่กุก็เผางานตัวเองหูดับตับไหม้อยู่ 

นอกนั้นก็โอเคดี

อยู่ๆ ไอ้ฉ่ำก็ส่งข้อความหวานไหว อ่านแล้วต้องเผลอเอียงคอ ว่ามันมามุกไหนวะ??? แต่ถ้าถามว่ามันชัดขึ้นไหม ก็ชัดนะ มันไม่ได้ชัดขนาดตกลงกันนะ แต่มันชัดนะ ว่า  เมืิ่อเราคุยเรื่องของเรา แล้วเธอยกมือยอมแพ้บ้าง หรือ เธอ ไม่บ้าบอเหวี่ยงกันจนฉิบหายอย่างปกติ มีคำขอบคุณ ทั้งๆที่ปกติ ทำให้มากกว่านี้ ก็จะไม่มีอะไรแสดงกลับมา ดูกันไป ก็คง คลุมเครือแบบนี้กันไปแหละ