"หมุย" เป็นชะนีวัยสะเด็ดสะเดาที่กำลังเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ตอนต้น นางเป็นชะนีเงียบๆ ใส่แว่น แต่งหน้าบางๆแบบ Everyday Look ชอบทาปากชมพูแบบสาวแดนกรุงโสม ส่วน Costume ก็คือ เสื้อยืดคอกลม กางเกงขายาว หรือขาบานแล้วแต่อารมณ์ของนางที่ดูเรียบง่ายสไตล์บ้านๆ กลิ่นอาย Minimal

เจอหมุยครั้งแรกที่ Class อิเจ้นี่ชอบนั่งข้างหลังอิฉันเสมอ ดูติ่มๆเข้าถึงยาก แต่พอ Speak ก็ Spark เลย เมื่อหมุยเอ่ยปากเชิญชวนให้อิฉันทำงานคู่ด้วย อิฉันก็จำเป็นจะต้องทำงานคู่ที่หอของนาง

เดทแรก อิฉันสวมเสื้อสายเดี่ยวสีขาวบางแบบเห็นยกทรงกันเลยทีเดียว พร้อมกับกางเกงขาสั้นสีชมพูพาสเทลที่แวกขาให้เห็นกางเกงในแบบวับๆแวมๆ แล้วเดินจิกส้นแตะประหนึ่งว่าเป็นกะหรี่ตาคลีที่มีหน้าที่การงานมั่นคง เข้าไป ณ หอหมุย

เมื่อเราพูดคุยเจ๊าะแจ๊ะกันอยู่ 2 คนเหยียบชั่วโมงครึ่ง อิฉันได้ตรัสรู้ว่า หมุยมีคุณสมบัติเป็นผู้ฟังที่ดีซึ่งอิฉันไม่มี และหมุยยังชื่นชมความเม้าท์มอยเป็นต่อยหอยของอิฉันที่สร้างแรงบันดาลใจขิงข่าอะไรสักอย่างให้นาง (อิฉันลืม) นางบอกว่า นางชอบความมั่นหน้า มั่นโหนก มั่นกระโหลก มั่นเบ้าของอิฉันเป็นอย่างมาก

นางไม่รู้หรอกว่าอิฉันรู้สึกสบายใจเมื่ออยู่กับนาง และอยากเล่าทุกอย่างให้นางฟังหมดทุกเรื่องที่เกี่ยวกับอิฉัน

เมื่ออยู่ข้างหมุย หมุยกระเทาะกำแพงทิฐิหนาๆของอิฉันที่ไม่ค่อยเปิดรับเพื่อนคนไหนเข้ามาในชีวิต เพราะกลัวความสูญเสียมาตลอด ฉันรู้สึกว่าความสัมพันธ์ครั้งนี้ช่างเย็นสบายกว่าที่เคยเป็นมา นั่นเป็นครั้งแรกที่อิฉันรักเพื่อนชะนี 1 อัตราแบบไม่มีเงื่อนไข พร้อมเป็น Supporter ให้ 100%

ตั้งแต่นั้นมา เราเริ่มสนิทกันมากขึ้น มากจนหมุยให้ 1989 อัลบั้มของแม่เทย์ ศิลปินที่ยืนหนึ่งในดวงใจ ตั้งแต่อิฉันยัง 9 ขวบและแหกปากร้องเพลง You Belong With Me หน้าโทรทัศน์คนเดียว

เมื่อนางเกริ่นว่า จำต้องลาจากไปแดนไกล เพราะนางจะซิ่วไปเรียน University ที่อื่น ฉันต้องทำใจหนัก แต่ต้องฝืนยิ้มและแสร้งทำเป็นว่ายินดีอยากให้ไปมากๆ แต่ยังไงซะฉันก็จะแอบมองไกลๆถ้านางต้องการคนให้กำลังใจ และอิฉันจะเสนอหน้าเป็นคนแรก

เมื่อวันเกิดหมุย อิฉันเตรียมของขวัญวันเกิดที่ห่อด้วยกระดาษห่อของขวัญโรยกากเพชรสีชมพู พร้อมปักโบสีเงินระยิบระยับบนหน้ากล่อง

ตี 2 อิฉันยังไม่นอน เพราะมัวแต่สะอึกสะอื่นเขียนจดหมายรักVersion ภาษาอังกฤษจะได้ดู National ฝากฝังไปยังเพื่อนสนิท และยัดใส่กล่องของขวัญ แต่ด้วยความที่กระดาษห่อของขวัญสวยสะดุดตาที่ซื้อมานั้นเป็นกระดาษมันลื่น ใช้เทปกาวใสติดไม่อยู่ จึงต้องงุ่นหง่านกับ Roomate สองคนเพื่อห่อของขวัญให้หมุย

ด้วยความที่ดึกดื่นมากแล้ว เทปกาวก็หมด อิฉันจะไม่ย้อท้อต่อภาระกิจอันใหญ่หลวงนี่เด็ดขาด ตัดสินใจคว้าพลาสเตอร์ปิดแผลสีส้มตราช้าง ติดกระดาษห่อของขวัญแทน และแล้วภาระกิจของสาวน้อยกะหรี่ตาคลีอย่างฉันก็สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยไม่ดี

เพราะกล่องของขวัญมีความบวมเต่งและบิดเบี้ยวไม่เป็นสี่เหลี่ยยมจัตุรัสสวยงาม เอาละ อิฉันขอเปิด Youtube เพื่อดูวิธีห่อของขวัญแบบแม่บ้านญี่ปุ่น

ตี 3 ห่อเสร็จแล้ว แม้นจะพองๆบวมๆเล็กน้อยแต่ก็พอดูได้ เช้าวันรุ่งขึ้นอิฉันได้ทำการเสือกตารางเรียนของหมุย ผ่าน REGของมหาลัย และเข้าไป Surprise เจ้าตัวที่Classroom

หมุยตกใจและดีใจพร้อมๆกัน เหตุการณ์ครั้งนั้นอิฉันเองก็ปริ่มใจไม่น้อย และได้แต่แอบหวังว่าหมุยจะชอบไฟเทคที่อิฉันซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด

ผ่านไปครึ่งเดือน อิฉันนั่งมโนไปไกลถึงช่องแคบมะระกาว่าเพื่อนจะต้องอ่านจดหมายน้อยของอิฉันเป็นแน่ แต่เปล่าเลย นางบอกไม่เห็นจดหมายที่แนบข้างกล่องด้วยซ้ำ นังหมุย! ไปเปิดอ่านเดี๋ยวเน้!!!

และนั่นก็เป็นเหตุการณ์นึงที่อิฉันยอมเซ็นต์อนุมัติให้นางผ่าน ตม.เข้ามาเป็น 1 ใน List เพื่อนสนิทในดวงใจของอิฉัน รักหมุย?