เรื่องนี้เป็นผลงานของนักเขียน ฮย็อน จิน-ก็อน (
현진건) เป็นงานที่เขียนในปี ค.ศ.1924
ถึือเป็นผลงานที่มีคนเอ่ยถึงบ่อยมากถ้าพูดถึงวรรณกรรมสมัยใหม่ (Modern Literature: 현대문학) ของเกาหลี
เรื่องมีอยู่ว่า นายคิม เป็นผู้ชายที่ทำมาหากินด้วยการลากรถลาก (Rickshaw)
แต่ไม่มีรายได้มา 10 วันแล้ว ที่บ้านเมียก็ป่วย คือเขารักเมียนะ แต่ไม่ค่อยชอบแสดงออก
พอพูดก็ชอบพูดจากระโชกโฮกฮาก เรียกว่าอีนู่นอีนี่ แล้วก็ตบตีเมียบ้าง
แสดงให้เห็นถึงสังคมชายเป็นใหญ่อย่างชัดเจน
อยู่มาวันหนึ่งนายคิมโชคดีมีลูกค้าเรียกใช้บริการแต่เช้า พอไปส่งถึงที่หมายก็ได้ลูกค้าเพิ่มอีก
รวมได้เงินประมาณ 80 จ็อน คิดว่าจะเอาไปซื้อซ็อลล็องทัง (ซุปกระดูกวัว) กับเหล้าโมจูให้เมีย
เพราะเมียบ่นว่าอยากกินมาหลายวันแล้ว
cr: menupan.com / 위키백과
ปรากฏว่าความโชคดีไม่หยุดแค่นั้น เพราะมีคนเรียกให้ไปส่งที่นัมแดมุน
นายคิมเรียกค่ารถไปแรงพอสมควร แต่ลูกค้าก็ตกลงยอมจ่ายให้
ตอนนั้นเอง นายคิมคิดถึงคำที่เมียพูดเมื่อเช้าได้ว่า
"อย่าออกไปทำงานเลย ฉันป่วยขนาดนี้ยังจะไปอีกเหรอ..."
แต่รับงานมาแล้วก็ต้องทำอะเนอะ ก็ไปส่งที่นัมแดมุนเสร็จ
นายคิมรู้สึกตัวว่าตอนที่รถลากของเขาหนัก ตัวเองกลับรู้สึกตัวเบา
ในทางกลับกัน พอรถลากเบาโหวง กลับรู้สึกร่างกายตัวเองหนักอึ้ง
พอส่งลูกค้าเสร็จเลยยังไม่กลับบ้าน (เราว่าเขาอาจจะกลัวความจริงที่รออยู่ที่บ้าน)
แล้วไปเจอเพื่อนพอดี เพื่อนเลยชวนกินเหล้า
ระหว่างกินเหล้านายคิมก็เล่าให้ฟังว่าวันนี้โดนลูกค้าด่าว่าตามตื๊อ น่ารำคาญ
สักพักก็พูดออกมาว่าเมียฉันตายแล้ว สักพักก็หัวเราะว่าล้อเล่น
จนเพื่อนคิดว่าสงสัยจะเมาหนัก เลยบอกให้นายคิมกลับบ้าน
นายคิมกลับบ้านไปพร้อมซ็อลล็องทังที่เมียอยากกิน
แต่ไปถึงเมียไม่ยอมออกมาต้อนรับ เลยโกรธแล้วก็ด่าว่ามัวทำอะไรอยู่
พอเข้าไปในห้อง เมียก็คือนอนตัวเย็น ตายไปแล้ว (!!!!!)
ประโยคสุดท้ายของเรื่อง ตอนนายคิมไปร้องไห้ฟูมฟายอยู่หน้าศพเมียคือ
"ฉันซื้อซ็อลล็องทังมาแล้ว ทำไมไม่ลุกมากิน...... คิดแล้วเชียวว่าทำไมวันนี้โชคดีแปลก ๆ"
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in