เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
My First Storysleepy cat
ว่าด้วยปาฏิหารย์ของนักบุญแอนโทนีแห่งปาดัว
  • Saint Anthony at church
        Was left in the lurch,
        So he went to the ditches
        And preached to the fishes.
            They wriggled their tails,
            In the sun glanced their scales.

        The carps, with their spawn,
        Are all thither drawn;
        Have opened their jaws,
        Eager for each clause.
            No sermon beside
            Had the carps so edified.

        Sharp-snouted pikes,
        Who keep fighting like tikes,
        Now swam up harmonious
        To hear Saint Antonius.
            No sermon beside
            Had the pikes so edified.

        And that very odd fish,
        Who loves fast-days, the cod-fish,
        The stock-fish, I mean,
        At the sermon was seen.
            No sermon beside
            Had the cods so edified.

        Good eels and sturgeon,
        Which aldermen gorge on,
        Went out of their way
        To hear preaching that day.
            No sermon beside
            Had the eels so edified.

        Crabs and turtles also,
        Who always move low,
        Made haste from the bottom
        As if the devil had got 'em.
            No sermon beside
            The crabs so edified.

        Fish great and fish small,
        Lords, lackeys, and all,
        Each looked at the preacher
        Like a reasonable creature.
            At God's word,
            They Anthony heard.

        The sermon now ended,
        Each turned and descended;
        The pikes went on stealing,
        The eels went on eeling.
            Much delighted were they,
            But preferred the old way.

        The crabs are backsliders,
        The stock-fish thick-siders,
        The carps are sharp-set,
        All the sermon forget.
            Much delighted were they,

            But preferred the old way.

    อ้างอิงจาก http://www.bartleby.com/360/9/57.html

      นักบุญแอนโทนีมาเทศน์

    แต่เหตุใดโบสถ์ว่างเปล่า

    อย่าเลยไปริมน้ำเถอะเรา

    ไปบอกเล่าแก่เจ้าปลาแทน

      เหล่ามัจฉากระดิกพลิกครีบหาง

    เกล็ดแวววามยามต้องแสงตะวัน

    เจ้าปลาคาร์พไข่เต็มท้อง

    ต่างว่ายไวว่องมาสู่

    ปากอ้าหน้าแหงนมองดู

    ล้วนอยู่ฟังอย่างตั้งใจ

      ก็ยังไม่มีบทเทศน์ใด

    จะชี้ทางกระจ่างใจให้เจ้าปลาคาร์พได้

      เจ้าปลาไพค์ปากแหลมอารมณ์แรง

    มักทะเลาะเบาะแว้งไม่หยุดหย่อน

    ต่างสงบใจว่ายเพรียงพร้อม

    ยอมมาฟังท่านนักบุญ

      ก็ยังไม่มีบทเทศน์ใด

    จะชี้ทางกระจ่างใจให้เจ้าปลาไพค์ได้ 

      แม้แต่เจ้าปลาคอดผู้กระหาย

    ก็ยังว่ายมาสู่ที่แห่งนี้

    ฟังเทศน์ฟังธรรมในนที

    ปรากฏตัวที่นี่เห็นทั่วกัน

      ก็ยังไม่มีบทเทศน์ใด

    จะชี้ทางกระจ่างใจให้เจ้าปลาคอดได้  

      แม้แต่เจ้าปลาไหลและเสตอร์เจียน

    ที่มักเวียนปรากฏในมื้อหรู

    ยังออกมาเมียงมองดู

    ฟังคำสอนอยู่ในวันนี้

       ก็ยังไม่มีบทเทศน์ใด

    จะชี้ทางกระจ่างใจให้เจ้าปลาไหลได้   

      แม้เจ้าปูและเจ้าเต่าจอมอืดอาด

    ยังเร่งยุรยาตรออกจากที่

    โผนผาดขึ้นเหนือผิวนที

    เพื่อที่จะมาฟังธรรม

      ก็ยังไม่มีบทเทศน์ใด

    จะชี้ทางกระจ่างใจให้เจ้าปูได้   

      ทั้งปลาใหญ่ปลาเล็กจ้อย

    ผู้ใหญ่ผู้น้อยทั้งหลาย

    ต่างระวังฟังสำรวมกาย

    มุ่งหมายมุ่งฟังท่านนักบุญ

      ด้วยฤทธานุภาพของพระองค์

    พวกเขาต่างก็ตั้งใจฟังนักบุญแอนโทนีสอน

      ท่านนักบุญเทศน์เสร็จสรรพ

    ต่างตัวต่างกลับลาก่อน

    เจ้าปลาไพค์ยังรังควานราญรอน

    เจ้าปลาไหลก็ปลิ้นปล้อนฉอ้อนไป

      แม้นธรรมที่สดับแสนจับใจ

    แต่ใยจะสู้สันดานได้

      ปูก็ยังเดินตะแคงย่องแย่ง

    ปลาคอดก็ไม่แปลงเปลี่ยนผัน

    ปลาคาร์พยังเป็นเช่นอย่างนั้น

    คำเทศน์เหมือนฝันกลางนที

      แม้นธรรมที่สดับแสนจับใจ

    แต่ใยจะสู้สันดานได้

    บทกวีดังกล่าว ประพันธ์ขึ้นในศตวรรษที่ 17 โดยพระนิกายออกัสติเนียนชื่อ Abraham a Sancta Clara ซึ่งอ้างอิงมาจากเรื่องราวของนักบุญแอนโทนีแห่งปาดัว ผู้มีชื่อเสียงในด้านการเทศน์ได้จับใจนัก แต่ครั้งหนึ่งท่านได้ไปเทศน์ยังเมืองแห่งหนึ่งที่ผู้ฟังปิดหูปิดตาไม่รับรู้ ท่านจึงแสดงปาฏิหารย์ เดินไปยังริมฝั่งแม่น้ำ แล้วเทศน์ให้ปลาฟังเสียเลย คนอยากไม่ฟังกันดีนัก ซึ่งเหล่าปลาต่างผงกหัวกันหงึกหงัก ชาวเมืองที่ตามมาถึงกับเหงื่อตก ยอมกลับใจกันเป็นแถว

    ส่วนกวีบทนี้ มีการปรับเปลี่ยนหักมุมตอนจบไป และต่อมา Gustav Mahler นำไปประพันธ์ดนตรีประกอบ เป็นหนึ่งในบทเพลงชุด Des Knaben Wunderhorn ซึ่งเป็นบทเพลงที่รวบรวมมาจากกวีท้องถิ่นในภาษาเยอรมัน

    หากเป็นปัจจุบันนี้ ท่านจะไปเทศน์ให้ตัวอะไรฟังอีกมั้ยนะ

    หมายเหตุ: บทกวีภาษาไทยดังกล่าวเป็นการทดลองถอดความอย่างอ่อนเดียงสา หากผู้ใดจะสงเคราะห์กรุณาชี้แนะ ก็พร้อมน้อมรับด้วยความยินดี

    อ้างอิง

    https://www.plough.com/en/topics/culture/music/saint-anthonys-fish-sermon

    https://en.wikipedia.org/wiki/Anthony_of_Padua

    http://www.santantonio.org/en/content/saint-anthonys-miracles-sermon-fishes

    http://www.bartleby.com/360/9/57.html

    https://en.wikipedia.org/wiki/Des_Knaben_Wunderhorn_(Mahler)

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in