จากSt.Louis ถึงChicago ใช้เวลารวมแวะพักแล้วเกือบ6ชั่วโมง
ปวดฉี่ตั้งแต่ยังไม่ถึงสปริงฟิลด์ ได้แต่อดทนไปอีกเป็นชั่วโมง ให้เข้าห้องน้ำบนรถบอกเลยว่าทำใจไม่ได้
พอถึงจุดพักรถปุ๊บ นี่ลงรถคนแรกเลย เค้าให้เวลาครึ่งชั่วโมงได้ ตรงจุดนี้เค้าเปลี่ยนคนขับด้วย
ตอนรถจะออกเค้าก็ประกาศว่าให้หันไปมองทางซ้าย และขวาของตัวเอง ช่วยดูด้วยว่ามีคนหายไปมั้ย ตอนถึงชิคาโก ก็ประกาศเตือนให้เก็บของให้เรียบร้อย อย่าลืมที่ชาร์ตแบตไว้บนรถนะ
การเดินทางไปชิคาโก มีทั้งเครื่องบิน รถไฟ และบัส
- เครื่องบิน ประมาณ$120
- รถไฟamtrak ประมาณ$32 บางรอบไม่มีที่สำหรับเก็บกระเป๋าใบใหญ่ เช่นรอบบ่ายๆ ที่เราดูไว้
- รถบัสมีgreyhound&Megabus
เราจองMegabusไป เดี๋ยวนี้รับบัตรเครดิตต่างชาติแล้วนะ ราคาแค่$5 แต่รวมค่าเลือกที่นั่งกับค่าธรรมเนียมก็เป็น$8 แต่ยังไงก็ถูกอยู่ดี
สถานที่เดิมๆ หลับตาเดินก็ไม่หลง (เว่อร์มั้ย)
เพิ่งรู้ว่ามุมนี้สวยเพราะมีคนเดินมาขอให้ช่วยถ่ายรูปให้เค้า เค้าบอกเอาแบบเห็นreflectionของตึกนะ
หลังจากได้ของครบ ก็แวะพักเหนื่อยโดยการเติมน้ำตาลในเลือดด้วยเรดเวลเวทและน้ำมะม่วงปั่น
ที่สุดท้ายที่แวะซื้อของก่อนจะหาของกินคือตึกนี้ ตึกที่เกลียดมาก ต้องขึ้นไปหลายชั้นกว่าจะถึงร้านเป้าหมาย ครั้งนี้อุตส่าห์ไปซื้อbbwจากที่อื่นแล้ว ก็ยังไม่วายต้องมาที่นี่เพราะอาดิดาส
nmdรุ่นที่เพิ่งออกล่าสุด ซื้อที่นี่รวมแท็กซ์ที่ว่าแพงแล้วก็ยังแค่5,000 ได้ข่าวว่าที่ไทยขายกัน6,500~8,000
วันกลับไทยก็ตรงกับรายการสดตอนสุดท้ายพอดี พอถึงสนามบินก็จัดการหาที่นั่งดูทีวี ดูจนขึ้นเครื่องรายการก็ยังไม่จบ แล้วจากชิคาโกไปญี่ปุ่น ใช้เวลา13ชั่วโมงได้มั้ง เป็น13ชั่วโมงที่โหดร้ายมาก พอล้อแตะรันเวย์จนเค้าประกาศให้เล่นมือถือได้ปุ๊บ สิ่งแรกที่เปิดคือทวิตเตอร์ เข้าไปดูว่าใครได้ที่1-5 และที่ช็อคคือไม่มีลีดจง ไม่ได้เมนจงฮยอนนะแค่คิดว่าเค้าเป็นคนดีมาก เค้าควรจะได้รับแต่สิ่งดีๆ เค้าควรจะติดอะ ฮอลลลลล
บายยย ชิคาโก จะไม่มาอีกแล้ว จริงๆ
おかえりなさい
ถึงนาริตะเร็วกว่ากำหนดการในตารางมากๆ ในเมื่อมีเวลาแล้วก็จัดการรื้อกระเป๋าออกมาจัดใหม่เลย พอจัดกระเป๋าเสร็จก็ออกเดินทางไปสถานีโตเกียวเพราะเพื่อนนัดไว้ที่นั่น คือตอนแรกเรานัดเพื่อนไว้ที่ชินากาว่า เราเลยจัดการซื้อตั๋วkeiseiออนไลน์ไว้เลย เพราะมันถูกสุดแล้ว แต่ก่อนบินไม่กี่วันเพื่อนบอกว่าเจอกันที่สถานีโตเกียวนะแล้วขับรถเล่นกัน แฟนอยากมาด้วย อยากจะกรีดร้องมาก ทำไมไม่รีบบอกให้เร็วกว่านี้ ฮืออออออ มันมีบัสจากนาริตะมาโตเกียวแค่1,000เยน
เรารู้สึกเหนื่อยกับโตเกียวมาก คนเยอะ แค่เห็นคนก็รู้สึกเหนื่อยแล้ว ชอบแบบนาโกย่ามากกว่า คนไม่เยอะมาก และด้วยความที่ค่อนข้างบ้านนอก แหล่งช้อปปิ้งเลยมีไม่มาก เดินแค่ซากาเอะก็จบ แต่เวลาไปโตเกียวนี่แบบ ไปไหนดีวะ มีที่ให้เดินช้อปเยอะจนเลือกไม่ถูก 555
และเพื่อนเราก็มาเลทตามเคย นางเป็นญี่ปุ่นที่กลายพันธุ์แล้ว (แต่ไม่ถึงขนาดคนไทยที่ชอบมาเลทครึ่ง-1ชั่วโมง) แต่มีปุ่นที่ทำงานนางหนึ่งชอบสายจนทุกคนส่ายหน้า เราก็โดนมาแล้ว อชหหห แกมันไม่ใช่คนญี่ปุ่น
สักพักแฟนนางก็ตามมา แล้วพาขับรถไปเที่ยวจิบะ ขับลอดอุโมงค์ใต้ทะเล บรรยากาศโรแมนติกมาก เหมือนเรามาเป็นกขค.เค้ายังไงไม่รู้ >< นางบอกว่าปกติวันหยุดจะเช่ารถแล้วขับไปเที่ยวกัน แล้วนางก็มาส่งถึงฮาเนดะ
sunset at "Umihotaru" เป็นdate spotที่ดี ใครอยากลองไปเดทที่ใหม่ๆ แนะนำที่นี่เลย
ป.ล. เงินที่แลกไว้ไม่ได้ใช้เลยนอกจากเติมบัตรรถไฟ เงินดอลลาร์ก็เหลือกลับมาเยอะ แลกคืนก็ขาดทุน เลยต้องจัดกิจกรรมละลายเงินที่ดิวตี้ฟรี555
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in