เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
여기까지 ( For Now )suspenseful
여기까지 ( For Now )











  • 우린 오랜 시간 서로   맞는다 생각했지

    ฉันคิดว่าช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกันมาตลอดเราดูเหมาะสมกันมากนะแต่

     

    지금 곁에 있는 사람이  어울리는 같애

    แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้คนที่อยู่ข้างเธอดูเหมาะสมมากกว่าฉัน

     



    พอคิดๆดูแล้ว แบบนี้มันก็ดีแล้วเหมือนกัน

     


    ฉันไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะมีคนที่เหมาะที่อยู่กับเธอมากกว่าฉัน

     


    หรือเพราะว่ามันผ่านมานานแล้วกันนะ


     

    หึ ฉันขำให้กับตัวเองแล้วก้มลงมองช่อดอกไม้ในมือมันเป็นสิ่งที่ฉันนำติดมือมาเพื่อแสดงความยินดีให้กับแบรนด์เสื้อผ้าชั้นนำที่เมื่อเอ่ยชื่อไปทุกคนคงรู้จัก


     

    เสียงเพลงที่เปิดคลอระหว่างการเดินแฟชั่นโชว์รวมกับนางแบบมากหน้าหลายตานั้นลงตัวจนเป็นที่น่าประทับใจไม่แปลกใจเท่าไหร่นักว่าทำไมถึงเป็นแบรนด์ชั้นนำและโด่งดังขนาดนี้

     

     

     

    อันที่จริง ที่ฉันมานั่งดูแฟชั่นโชว์ก็เพราะนางแบบที่ชื่อ บี ส่งบัตรมาให้และบังคับขู่เข็ญให้มาดูเธอเดินแบบในฐานะ เพื่อนคนหนึ่ง

     


    ฉันนั่งมองโชว์ที่ผ่านไปหลายนาทีจนกระทั่งคนที่คะยั้นคะยอให้ฉันมาให้ได้เดินออกมาบนรันเวย์ สายตาของทุกคนจดจ้องไปที่เธอเพียงคนเดียวรวมทั้งฉันที่ไม่สามารถละสายตาไปจากเธอได้เหมือนกับทุกครั้งที่ผ่านมา มันทำให้ฉันนึกอะไรบางอย่างออก

     


    แล้วฉันก็ยกยิ้มมุมปากขึ้น อ่า เธอที่มันโง่จังเลยคริส

     





    ถ้าคิดว่าฉันกับบีเคยคบกันมาก่อน? ใช่ เราเคยคบกัน ก่อนที่เราจะยุติมันลงเมื่อสักประมาณ4-5 เดือนได้แล้ว

     


    เราไม่ได้พบคนใหม่หรือเจอคนที่ถูกใจกว่าในระหว่างช่วงที่เรายังมีสถานะว่าแฟน เป็นตัวกำหนด มันเป็นความรู้สึกอิ่มตัวที่พร้อมจะแยกออกจากกันได้ทุกเวลาเราไม่ได้ทะเลาะกัน แต่เราต่างเงียบใส่กัน เรานอนด้วยกันแต่ไม่รู้เมื่อไหร่ที่ต้องมีหมอนข้างมากั้นมันเป็นการเปลี่ยนแปลงที่เริ่มจากจุดเล็กๆ จนไม่สามารถเป็นเหมือนเดิมได้อีกแล้วมันก็เป็นอย่างที่เห็นทุกวันนี้

     


    จนกระทั่งเธอไลน์มาบอกให้ฉันมาดูโชว์นี่แหละฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่าทำไมถึงอยากให้ฉันมานั่งดูเธอเดินแบบให้กับแบรนด์ที่เจ้าของเป็นแฟนใหม่ของเธอหล่อนมีชื่อว่า แพร VATANIKA คนที่เพิ่งเปิดตัวว่าคบกับบีได้ไม่นานมานี้เองจากที่เห็นข่าวในโซเชียลล่ะนะ

     

     

     

     





    แล้วโชว์ก็ปิดท้ายด้วยจูบอันแสนเล่าร้อนของบีกับแฟนใหม่ของเขา

     

     


     

    ฉันควรจะรู้สึกยังไงดี

     


     

    이제 옆자리는 내가

    ตอนนี้ ที่ตรงนั้นมันไม่ใช่ที่ของฉันแล้ว


     

     

    ปรบมือให้กับโชว์นี้ดีไหม

     

     

     



     

     

    ฉันเดินไปหาทั้งคู่ที่กำลังยืนอยู่หน้าแบล็คดรอป บีดูมีความสุขดีนะมากกว่าตอนที่อยู่กับฉันอีก

     

    และนั่นทำให้ฉันหยุดฝีเท้าตัวเองลง

     

    예뻐 보여 착해 보여  그래 말대로야

    หล่อนดูสวยนะ ดูเป็นคนดีนะ เป็นอย่างที่เธอบอกไว้เลย

     

    좋아 보여 편해 보여  나와 있을 때보다

    เธอดูโอเคดีนะ ดูสบายดีนะ ดีกว่าตอนที่อยู่กับฉันเสียอีก

     

    ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนจะต้องยิ้มออกมาทั้งๆที่ไม่ได้เต็มใจเท่าไหร่

     

    ‘คริส!’

     

    เสียงเรียกที่แสนคุ้นเคยฉุดฉันให้เงยหน้าขึ้นไปมองภาพเหล่านั้นอีกครั้ง

     

    ‘มาถ่ายรูปกัน’

     

    แล้วฉันก็ทำได้เพียงแค่ยิ้มแล้วพยักหน้าพร้อมกับเดินไปหาพวกเธอ

     

    ‘ยินดีด้วยนะคะ’ ฉันมอบช่อดอกไม้ให้กับคุณแพรเธอเป็นคนน่ารักนะ ฉันที่เพิ่งเจอยังชอบเลย

     

    ‘อ่าขอบคุณนะคะคุณคริสบีมักเล่าให้ฟังบ่อยๆว่าคุณเป็นเพื่อนที่เขาสนิทมากๆเลย’

    ‘แพรนี่อยากเจอคุณคริสมานานแล้ว’ เธอกล่าวพร้อมกับส่งยิ้มมาฉันแต่ฉันไม่ได้สนใจหรอกเพราะเอาแต่มองเจ้าคนตัวสูงที่ยืนทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่ตรงนี้

     

    เพื่อน?

     

    โอเค เพื่อนก็เพื่อน

     

    ‘ค่ะ ถ้ามีโอกาสก็ไว้เจอกันอีกก็ได้นะคะ’ฉันส่งยิ้มกลับไปให้คุณแพรพร้อมกับหัวเราะเล็กน้อยเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกอะไรสักอย่างของตัวเอง

     

    ‘ไปก่อนนะบี’

     

    ‘อ่า อื้ม’

    แล้วฉันก็หันหลังเดินออกมา

     

    나를 제일 친한 친구라고 소개하는 너를 보면서

    ตอนที่เธอแนะนำว่าฉันคือเพื่อนสนิทของเธอ

     

    그저 웃음만 짓는 내가 싫어

    ฉันเกลียดตัวเองที่ทำได้แค่ยิ้มให้


    .

    .

    .

    .

    .


     

     

     

     

     

     

    อันที่จริงอยากจะรั้งคริสเอาไว้ก่อนแต่ติดที่ว่าฉันต้องรีบไปเดินให้กับอีกแบรนด์ต่อเลยไม่ได้อยู่คุยอะไรกันมากมายนัก

     

    지금 곁에 있는 사람  채울 없을 같애

    ฉันคิดว่าผู้หญิงที่อยู่ข้างฉันตอนนี้คงเติมเต็มที่ของเธอไม่ได้หรอก

     

    너가 없는 하루 괜찮을  거라고 생각했지만

    ทั้งๆที่คิดว่าคงจะไม่เป็นไรในวันที่ไม่มีเธออยู่

     

    닮은 사람 찾는 걸  보면 잊는 같애

    แต่เมื่อฉันลองย้อมมองดูตัวเองตอนที่หาคนที่คล้ายๆเธอแล้ว มันทำให้รู้ว่าฉันลืมเธอไม่ได้

     

    ฉันนั่งลงบนเก้าอี้เพื่อให้พี่ๆเข้ามาแต่งหน้าฉันให้เข้ากับคอนเซ็ปของโชว์ถัดไป ภายในห้องเต็มไปด้วยเสียงโหวกเหวกโวยวาย ฉันจึงทำเพียงแค่หลับตาโดยไม่ต้องรอให้พี่ช่างแต่งหน้าบอก

     

    นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ฉันอยากจะกลับบ้านทั้งๆที่ยังทำงานไม่เสร็จ

     

    ตั้งแต่เห็นคริสที่นั่งดูโชว์หรือจะที่แบล็คดรอป บอกตามตรงว่าฉันอยากจะหยุดทุกอย่างแล้วเดินเข้าไปหา

     

    사실 때면

    ที่จริงตอนที่ฉันมองเธอ

    아직 흔들리지만

    ฉันยังคงใจเต้นแรงอยู่

     

     

     

     

    มันเป็นความรู้สึกที่ฉันมองว่าตัวเองกำลังเห็นแก่ตัว….แต่ว่านะ

     


    나도 내가 이러는지   모르겠어 자리

    ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมฉันถึงเป็นแบบนี้

    너를 불렀을까 바보처

    ทำไมถึงได้เรียกร้องหาเธอเหมือนกับคนบ้า

    .

    .

    .

    .

    .


     

     

     

    แล้วโชว์สำหรับค่ำคืนนี้ก็จบลง เมื่อถึงห้องฉันจึงไม่รอช้าที่จะกระโดดลงบนเตียงเพื่อคลายความเมื่อล้า

     


    B : ไง

    B : วันนี้บีเดินดีไหม

     


    ไม่รู้ว่าอะไรเหมือนกันที่ทำให้ฉันเลือกที่จะไลน์ไปหาคริสแทนที่จะไลน์ไปบอกแพรว่าถึงห้องแล้ว



    Celine : สุด

    B : ก็บีสวย อิอิ

    Celine : แปลออกด้วยหรอ

    B :  หืม

    B : สุด อ้ะหรอ

    Celine : ใช่

    B : เด็กอนุบาลก็แปลออกป้ะ

    Celine : งั้น

    B : อะไร

    Celine : ป่าว

    Celine : เพิ่งถึงห้องหรอ

     

     

      

    vatanika : บี

    vatanika : ถึงห้องยัง


    และนั่นก็ทำให้ฉันหยุดนิ้วที่จะพิมพ์ตอบคริส ก่อนจะเริ่มพิมพ์ตอบหล่อนใหม่


    B : อื้ม

    Celine : สบายดี

    B : ใช่ บีสบายดี

    B : ยังไม่เลิกนิสัยพิมพ์ไม่ได้ใจความอีกหรอ

    Celine : ยาก

    B : โอเค

     


    แล้วคริสก็เงียบหายไปหลังจากที่ฉันรออยู่ประมาณห้านาทีได้จึงตัดสินใจออกจากหน้าจอแชท


     

    จริงๆฉันอยากถามเธอกลับแบบที่เธอถาม อยากเล่าให้ฟังว่าช่วงที่ไม่ได้เจอกันฉันเจออะไรบ้าง อยากบอกให้เธอรู้ว่าฉันได้ดู star war ในวันแรกที่หนังฉายหรืออะไรอีกหลายๆอย่างที่ฉันอยากอัปเดตให้เธอฟัง

     


    แปลกดีที่ฉันไม่เคยรู้สึกอยากอวดเรื่องพวกนี้ให้แพรฟังเลยสักครั้ง


     

    ฉันลังเลอยู่นานว่าจะตอบไลน์แพรดีหรือเปล่าทั้งๆที่ตามหลักทฤษฎีแล้วฉันควรตอบโดยอัตโนมัติ เพียงแต่ว่าฉันกับเลือกกดออกจากไลน์แล้วทำเป็นไม่เห็นข้อความของเธอ

     


    ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันจะอยากคุยกับคริสมากกว่าแฟนตัวเอง



     

    이제 친한 친구라고 부를 밖에 없는 내가

    ตอนนี้นอกจากคำว่าเพื่อนสนิท ฉันก็เรียกเธออย่างอื่นไม่ได้แล้วหละ

    여전히 너를 찾는 내가

    และฉันก็เกลียดตัวเอง ที่เอามองหาแต่เธอ


     

    หรือจริงๆแล้วคนที่ผิดคือฉันเอง

     

    ฉันเช็คความเคลื่อนไหวในไอจีหลังจากที่ไม่ได้ตามมาทั้งวัน มีหลายคนแท็กรูปช็อตที่ฉันจูบกับแพรในโชว์มาเต็มฟีด

     


    ถ้าฉันบอกว่าตอนนั้นเห็นแพรเป็นคริส จะเกิดอะไรขึ้นนะ

     



    คงจะโดนตบหน้าสักฉาดสองฉาด

     



    ฉันออกจากไอจีแล้วเข้าไลน์อีกครั้งเปิดหน้าแชทระหว่างฉันกับคริสซึ่งดูท่าว่าเธอคงจะนอนไปแล้วแต่ฉันก็ยังคงจ้องมันอยู่แบบนั้น



    Vatanika : นอนแล้วหรอ

    Vatanika : ฝันดีนะคะ



    ฉันถอนหายใจก่อนที่จะกดล็อคหน้าจอแล้วเดินไปอาบน้ำ




     

    말은 많지만 여기까

    มีคำพูดที่ฉันอยากจะพูดเยอะนะแต่ หยุดเอาไว้ตรงนี้ดีกว่า




    to be continued


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
dearestlakes (@dearestlakes)
พี่บีใจร้ายจังเลยค่ะแง เลือกสงสารไม่ถูก แต่ถ้าจะใจร้ายกับคุณแพรขนาดนี้ก็กลับไปหาพี่คริสแล้วให้คุณแพรไปเจอคนใหม่ก่อนจะรู้สึกไปมากกว่านี้น่าจะดีกว่า แอบเห็น tbc ด้วย คุณไรท์จะมาต่อไหมคะ แง้ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคับ! well written มากๆเลยค่ะ! ♡♡