09:40 น.

ผมถีบตัวเองออกจากที่นอนตัวเดิมที่คุ้นชิน
หลังจากที่นอนเล่นมือถือไม่ยอมลุกอยู่อย่างนั้นมาเกือบชั่วโมง

“อีกครั้งแล้วสินะ ที่ฉันต้องโยกย้าย” ผมพูดกับตัวเอง
แต่เดี๋ยวนะ แค่มึงย้ายตัวเองออกจากที่นอนโว้ยย

ทุกวันหลังจากลุกขึ้นมาใช้ชีวิตแล้ว ผมจะทำการเปิดเพลงจากแอพ spotify premium ที่ผมสละเงินเดือนมาสมัครเพื่อจะได้ฟังเพลงแบบเต็มเม็ดเต็มหน่วย
(Spotify ไม่ได้เป็นสปอนเซอร์ แต่อยากอวดอะ)

ในยูสเซอร์ผมเต็มไปด้วยเพลย์ลิสท์ที่สร้างไว้ตามอารมณ์ของแต่ละวัน และวันนี้ผมเลือกแนวเพลงลูกทุ่งกินใจ นำโดยไผ่ พงศธร,ไหมไทย,ศร สินชัย ตลอดจนถึงจินตลา พูลลาภ

ผมบรรจงนิ้วชี้ข้างขวากดปุ่ม play เสียงเพลงดังขึ้นโดยฉับพลันเป็นเพลง ‘อยากมีเธอเป็นแฟน’ ที่จริงแล้วเราก็เป็นคนโรแมนติกเหมือนกันนะเนี่ย /ผมนั่งร้องตามไปจนจบฮุคแรก เอาล่ะต่อไป ชงกาแฟ

ที่บ้านจะมีที่ดริปกาแฟ ผมเริ่มต้นจากการเลือกเมล็ดที่เข้ากับบรรยากาศ และวันนี้ผมได้กาแฟจากดอยแม่สรวยมาสร้างความอิ่มอกอิ่มใจให้ยามสาย ๆ แบบนี้

ร้องเพลงไปทำกาแฟไป พานไปถึงรดน้ำต้นไม้ที่ปลูกไว้ตกแต่งบ้าน ประมาณ10นาที กาแฟผมได้ที่พร้อมสำหรับรังสรรค์ลงในแก้วแล้ว

เมื่อผมเทกาแฟจากเหยือกลงสู่แก้ว วินาทีนั้นเหมือนดั่งกำลังขึ้นบันไดไปสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ กาแฟทยอยไหลลงตามแรงโน้มถ่วงของโลกจนเต็มแก้ว

และแล้วผมก็ยกแก้วขึ้นมาชื่นชมสีน้ำตาลแดงของกาแฟก่อนที่จะสูดดมกลิ่นหอมของเมล็ดคั่วอ่อน แล้วค่อยดื่มมันเป็นจังหวะสุดท้าย

กาแฟหยดแรกแตะเข้ากับลิ้นรับรส พลอยให้รสชาติเป็นแอปเปิ้ลสีแดง หลัง ๆ มาจะเป็นคาราเมล และถั่วตามมาด้วยอาฟท์เตอร์เทสท์หวานคออย่างจับใจ เหมือนได้ขึ้นสวรรค์จริง ๆ จนกระทั่งถึงหยดสุดท้ายของแก้ว

ลมของสิ้นปีโบกโชยเข้ามาทางหน้าต่างเบา ๆ

“ฟินว่ะ”

10:20 น.
ผมลุกไปรีดเสื้อเพื่อเตรียมตัวไปทำงานกะเที่ยง

ทว่าชีวิตมันธรรมดา เหมือนเดิมทุกวันก็คงใช่
แต่ผมว่าการมีความสุขกับวันธรรมดานี่แหละ
‘สำคัญ’ แค่เราหามันเจอ และหยิบใช้มัน

อรุณสวัสดิ์ ขอให้เป็นวันที่ดีของทุกคน