Title: [ CUT SCENE ] #9 ฉุด ㅡ,Jkyll and Hyde #ทูมูนแบคฮวี
Couple : Kang Dongho x Lee Daehwi

BGM : ANIMALS – Maroon5

So what you trying to do to me
It’s like we can’t stop we’re enemies
But we get along when I’m inside you

            ‘อะ..ฮึก’

            เสียงสะอื้นจากเจ้าของร่างผอมที่นั่งกอดเข่าฟุบหน้าตนเองอยู่อย่างนั้นหลังจากโดนอีกร่างของคนที่เขารักขืนใจตัวเองสำเร็จและเขาก็พยายามหนีเข้ามาขังตัวเองเอาไว้ในห้องน้ำ

            เสียงเคาะประตูสลับกับเสียงบิดลูกบิดประตูจากคนภายนอกนั้นยิ่งทำให้หัวใจแดฮวีสั่นระรัวด้วยความกลัวดงโฮทำเขาอ่อนเพลียไปทั้งกายและใจเขารู้สึกอยากล้างตัวเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่ดงโฮทำไว้กับเขาออกไปให้หมดแต่กลับไม่มีแม้แต่แรงจะขยับตัวไปไหนได้

            ‘อย่าหนีกูไปเข้าห้องน้ำ’

            เสียงทุ้มจากคนที่เขาพยายามหนีดังขึ้นมาหลังจากเห็นว่าแดฮวีไม่ยอมเปิดประตูร่างกายผอมสั่นไปทั้งตัวเมื่อยิ่งได้ยินเสียงของดงโฮ แดฮวีพยายามรวบรวมเค้นเสียงตัวเองเท่าที่จะทำได้เมื่อดงโฮยิ่งเคาะประตูหนักมากขึ้นในตอนที่แดฮวีไม่พูดตอบรับอะไรออกไป

            ‘ออกไปก็โดนอีกดิ’

            ‘กูสัญญากูจะทำเบาๆ’

            สิ้นประโยคนั้นน้ำตาอุ่นๆก็รื้นขึ้นมาที่ขอบตาแดฮวีกอดตัวเองเอาไว้เมื่อเริ่มคิดแล้วว่าตนเองคงไม่มีทางหนีไปไหนได้อีกแล้วแดฮวีรู้สึกหน่วงไปทั้งใจของตัวเองเมื่อคิดว่าคนที่เขากำลังหนีอยู่นี้ก็คือคนคนเดียวกันกับคนที่เขารัก

            ‘ไม่เชื่อแล้วหนูเหนื่อย’

‘มานอนก็ได้’

‘ไม่ หนูนอนในนี้แหละ’

‘ออกมาใส่เสื้อผ้าก่อน’

‘ไม่’

‘งั้นกูจะปรับแอร์ให้เย็นๆมึงจะได้หนาวตาย’

‘เอาสิ อยากทำอะไรก็ทำเลย’

‘เออ กูจะไปปรับเดี๋ยวนี้แหละ’

แดฮวีท้าทายดงโฮออกไปอย่างนั้นแม้ไม่รู้ว่าตนเองจะอดทนกับอุณหภูมินั้นได้หรือไม่แต่ตอนนี้แดฮวีรู้สึกได้ว่าร่างกายตนเองนั้นได้ผิดแปลกไปเล็กน้อยความรู้สึกร้อนผ่าวออกมาจากตัวที่ไม่ได้ร้อนเพราะอุณหภูมิโดยรอบความรู้สึกที่ก่อขึ้นมาภายในร่างกายของเขาอย่างแปลกประหลาดทำให้แดฮวีหายใจติดขัดรู้สึกเหมือนอยากกรีดร้องและปลดปล่อยอะไรสักอย่างออกไปจากตัวเสียจนเผลอหอบครางออกมาเสียงเบาอย่างห้ามไม่ได้

‘ทำไมวันนี้ไม่เป็นพี่แบคโฮ’

แดฮวีถามคำถามออกไปหาอีกฝ่ายมันไม่ใช่คำถามที่ต้องการคำตอบเสียเลยแต่กลับเป็นคำถามที่ต้องการตัดพ้อต่อสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับเขาในตอนนี้ต่างหาก

‘กูไม่รู้ ทำไมอยากให้เป็นมันแทนที่จะเป็นกูหรอ’

เสียงทุ้มต่ำของดงโฮปนความประชดประชันอย่างเห็นได้ชัดแดฮวีเกลียดน้ำเสียงแบบนี้จากดงโฮเสียจนอยากจะเลิกรักผู้ชายคนนี้เสียแต่ว่าแดฮวีก็ยังรักอีกบุคลิกหนึ่งของเขาอยู่

แดฮวีหอบครางหนักมากขึ้นเมื่อรู้สึกว่าร่างกายของตัวเองร้อนไปทุกส่วนของร่างกาย เขาต้องการอะไรสักอย่างเพื่อการปลดปล่อยอาการนี้ของตัวเองเมื่ออาการชัดเจนเสียขนาดนี้แดฮวีไม่สามารถคิดเป็นอย่างอื่นได้เลย

‘พี่ดงโฮ เอาอะไรให้หนูกิน’

‘ออกฤทธิ์แล้วเหรอ จะรักษาให้ออกมาสิ’

แดฮวีกัดริมฝีปากล่างของตัวเองแน่นจนได้รสฝาดของเลือดเขาคิดไว้แล้วว่าดงโฮต้องทำแบบนี้กับเขาแน่ความรู้สึกเกลียดพุ่งสูงขึ้นมาพอๆกับความรู้สึกภายในของเขา

‘ไม่ออก’

แดฮวีได้ยินเสียงหัวเราะน้อยๆจากอีกฝ่ายลอดผ่านมาให้ได้ยินก่อนที่อีกฝ่ายจะพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ดูสนุกกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นนี้เสียเหลือเกิน

‘กูได้ยินนะเสียงครางมึงอย่าทรมานตัวเองดิ ออกมา’

อีกฝ่ายเงียบไปอึดใจหนึ่งก่อนจะเอ่ยขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่ต่างออกไป

‘นะครับ’

แดฮวีรู้สึกตาพร่าเบลอไปหมดม่านน้ำตาทำให้เขามองเห็นอะไรไม่ชัดเสียเลยแดฮวีสั่นไปทั้งร่างกายพยายามให้ร่างกายตัวเองเย็นลงและห้ามความรู้สึกนั้นแต่ก็ไม่เป็นผลจิตใจของเขาเรียกร้องหาอีกร่างของคนที่อยู่นอกประตูนั้นอย่างบ้าคลั่ง แดฮวีครางออกมาเสียงเบาอีกครั้งก่อนจะเอ่ยตอบอีกฝ่ายออกไป

‘พี่แบคโฮหรอ’

อาจจะเป็นเพราะฤทธิ์ยาที่ทำให้แดฮวีร้องเรียกชื่ออีกคนออกไปแบบนั้นเขารู้สึกทนไม่ไหวกับสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้แล้ว เขาหายใจหอบหนักขึ้นและตัวร้อนไปทุกสัดส่วน

‘พี่จ๋าต้องช่วยหนูนะ’

แดฮวีพยายามตะเกียกตะกายพาร่างของตัวเองไปยังประตูห้องน้ำมันค่อนข้างใช้เวลามากเสียจนแดฮวีรู้สึกหงุดหงิดมือเล็กค่อยๆพยายามบิดลุกบิดนั้นอย่างอ่อนแรง เมื่อเสียงปลดล็อคดังขึ้นประตูก็ถูกกระชากออกทันที

‘โดนหลอกซะแล้วน้องแดฮวีของพี่ดงโฮ’

Maybe you think that you canhide
I can smell your scent for miles
Just like animals
Animals
Like animals

ทันทีที่ปรากฏให้เห็นร่างสูงใหญ่ของอีกฝ่ายดงโฮก็รวบตัวเล็กๆของแดฮวีอุ้มไปยังเตียงทันที

แดฮวีแทบไม่มีแรงขัดขืนใดๆกับการกระทำของอีกฝ่ายพี่ดงโฮโยนเขาลงเตียงอย่างไม่คิดเลยว่าเขาจะเจ็บตัวจากการโยนนั้นหรือไม่หลังจากนั้นก็ขึ้นคร่อมตัวเขาทันที

‘ว่าไง คนเก่งรู้สึกยังไงบ้างครับตอนนี้’

แดฮวีตาพร่าเบลอเสียจนแทบมองไม่เห็นใบหน้าของพี่ดงโฮเขารู้ดีว่าคนตรงหน้าไม่ใช่พี่แบคโฮของเขาแน่แต่ร่างกายของเขาราวกับว่าไม่ได้อยู่ในจิตใต้สำนึกของเขามือเรียวเล็กค่อยๆวางทาบลงไปบนไหล่กว้างของอีกฝ่ายก่อนจะโลมไล้ไปทั่วแผงอก

‘อยากแล้วหรอ หืม ว่าไง คนปากดี’

พี่ดงโฮรวบข้อมือเล็กทั้งสองข้างที่ลูบไล้ไปทั่วนั้นไว้ด้วยมือข้างเดียวก่อนจะส่งมันขึ้นไปไว้เหนือศีรษะของแดฮวีพร้อมตรึงมันไว้อย่างนั้นด้วยมือของเขาเพียงข้างเดียว

ริมฝีปากร้อนๆของคนบนร่างบดเบียดลงมาทาบทับกับกลีบปากเล็กของแดฮวีดูดดุนและรุนแรงอย่างที่ดงโฮเป็น ลิ้นร้อนกวาดเลียไปทั่วเสียจนแดฮวีเผลอปากเปิดให้ลิ้นร้อนนั้นเข้ามากวาดต้อนเอาความหวานที่อยู่ภายในโพรงปากของแดฮวีได้ง่ายขึ้น

‘อือ..ฮะ..อึก’

แดฮวีพยายามผลักอีกคนออกไปเมื่อรู้สึกว่าใกล้ขาดอากาศหายใจดงโฮก็ยังคงตะโบมจูบเขาอยู่อย่างนั้นเสียจนแดฮวีรู้สึกจะขาดใจเสียจริงๆดงโฮจึงยอมผละออกไปแดฮวีหอบเอาอากาศเข้าปอดของตนเองเฮือกใหญ่ก่อนที่อีกฝ่ายจะบดจูบลงมาอีกครั้ง

แดฮวีจิกเกร็งมือของตัวเองลงไปบนแขนของดงโฮพร้อมครางอื้ออึงในลำคอเมื่อมืออีกข้างที่ว่างจากกรวบมือของเขาไว้นั้นเริ่มปัดป่ายไปทั่วเรือนร่างเล็กของตนที่ไม่ว่าจะจับไปตรงไหนแดฮวีก็รู้สึกร้อนรุ่มไปทั่วราวกับโดนแผดเผาฝ่ายดงโฮเองราวกับรู้จุดอ่อนไหวของคนใต้ร่างก็ส่งมือหนานั้นไปบดขยี้ที่ตุ่มไตสีอ่อนที่ชูชันสู้นิ้วของเขาตามแรงอารมณ์ที่พุ่งสูง

‘อะ..พี่แบคโฮพี่จ๋า ช่วยน้องที’

แดฮวีครวญครางออกไปแทบไม่ได้ศัพท์ ร่างกายบิดเร้าไปมาด้วยอาการปวดหน่วงตรงส่วนกลางของตนเองราวกับจะปลดปล่อยออกมาได้ทุกเมื่อดงโฮลากลิ้นร้อนไล้เลียไปทั่วลำคอระหงส์พร้อมกับดูดดึงจนมันขึ้นรอยไปทั่วมือหนาละออกจากการตรึงข้อมือเล็กนั้นก่อนจะส่งมือไปแตะแกนกลางของแดฮวีที่แข็งเกร็งขึ้นมาเพราะฤทธิ์ยาเพียงสัมผัสเบาๆแดฮวีก็หวีดครางออกมาพร้อมหอบหายใจเฮือกใหญ่

‘อา..น่ารักจังวะยาไอ้แดนแม่งดีกว่าที่คิดอีก’

ดงโฮส่งลิ้นออกมาแลบเลียริมฝีปากตนเองก่อนจะใช้สายตาจดจ้องไปยังคนผิวขาวที่นอนหอบคราวบิดเร้าไปมาอยู่ใต้ร่างตนเอง

‘แดฮวีอา..’

‘อะ…อือ’

‘อยากหรอ’

เสียงแหบพร่าของดงโฮยิ่งปลุกอารมณ์ให้แดฮวีอยากจะทำอะไรสักอย่างเสียตอนนี้แดฮวีที่ไม่รู้ว่ามีแรงมาจากไหนผุดกายลุกขึ้นมานั่งทับตักของอีกฝ่ายอย่างรวดเร็วเสียจนดงโฮเองก็แทบตั้งรับไม่ทันแดฮวีบดเบียดกายเล็กเข้าใกล้อีกฝ่ายพร้อมใช้แขนทั้งสองข้างคล้องคอไว้อย่างนั้นก่อนจะตะโบมป้อนจูบร้อนๆให้ดงโฮอย่างไม่มีสติ

ลิ้นเล็กไล้เลียไปตามซอกหูของดงโฮจนดงโฮหลุดครางต่ำออกมาเพราะความซ่านก่อนที่แดฮวีจะเอ่ยประโยคถัดไปด้วยเสียงที่แหบพร่า

‘ช่วยหนูที ปลดปล่อยหนูนะ’

แดฮวีจูบลงไปที่อวัยวะเดียวกันของดงโฮอีกครั้งเสียงดูดดุนเข้าหากันของริมฝีปากทั้งสองดังปนกับเสียงหอบของทั้งคู่ดงโฮผลักแดฮวีลงราบไปกับเตียงก่อนจะชักรูดแกนกายของตัวเองสองสามครั้งพร้อมจ่อไปที่ช่องทางของอีกคนที่ดูเหมือนจะต้องการให้เขาเข้าไปเต็มที

‘ครางชื่อกูดังๆล่ะ’

ดงโฮเข้าไปทีเดียวจนสุดแกนกายโดยไม่มีการเบิกทางใดๆเพราะก่อนหน้านี้เขาก็จัดการจนอีกฝ่ายเสร็จไปแล้วรอบหนึ่งแล้วก็ทิ้งให้เขาหนีไปหลบอยู่ในห้องน้ำ

ดงโฮขยับเข้าออกอย่างรุนแรงจนน่ากลัวแดฮวีกรีดร้องออกมาอย่างคนไม่ได้สติ ร่างบางเคลื่อนตัวไปตามแรงกระแทกของอีกฝ่าย แดฮวีรู้สึกเหมือนจะขาดใจราวกับไม่มีเสียงที่จะหวีดร้องออกไปแล้วแต่เขาก็ยังคงรู้สึกไม่พอจนต้องครางบอกอีกฝ่ายออกไป

‘อ๊ะ อึก ลึก...ลึกกว่านี้’

ดงโฮจับขาข้างหนึ่งของแดฮวีพาดใส่บ่าทันทีที่อีกฝ่ายร้องขอก่อนจะกระแทกเข้าออกสุดแรงตามที่อีกฝ่ายต้องการแดฮวีส่งมือไปกำผ้าปูที่นอนแน่นจนมันยับยู่ยี่ไปหมดใบหน้าหวานเหยเกเพราะความเสียวซ่านที่ได้รับก่อนจะส่งมืออีกข้างไปชักรูดให้กับตนเอง

‘อะ พี่แบคโฮ  พี่แบค..’

แดฮวีครางชื่อของแบคโฮออกมาในตอนที่แกนกายของอีกฝ่ายกระแทกไปโดนจุดสำคัญภายในยิ่งทำให้ดงโฮรู้สึกโมโหจนอยากกระแทกให้แรงเสียจนอีกฝ่ายบอบช้ำคามือของเขา

‘มึงอยู่กับกูแต่มึงพูดชื่อมันออกมาทำไมแดฮวี’

ดงโฮโน้มตัวลงไปกัดเข้าที่ยอดอกของอีกฝ่ายแรงๆหนึ่งทีจนแดฮวีร้องออกมาราวกับโดนแซ่ฟาดกระนั้นส่วนล่างของดงโฮก็ยังขยับอยู่อย่างต่อเนื่องไม่ยอมหยุดเสียงชื้นแฉะดังขึ้นจนทำให้แดฮวีรู้สึกอายกับเสียงนั้นแต่ก็รู้สึกดีไปด้วยแดฮวีปัดป่ายมือไปทั่วเมื่อรู้สึกถึงบางสิ่งที่กระจุกตัวรวมอยู่ตรงแกนกลางของตน

‘อ๊ะ อ๊ะ แรงอีก อ๊ะ ทำหนูเลยทำอีก พี่แบคโฮ พี่ อ๊ะ’

ดงโฮส่งมือไปขยุ้มเรือนผมเงาสวยของอีกฝ่ายอย่างเดือดดาลก่อนจะกระชากให้อีกฝ่ายเงยหน้ามามองหน้าเขาตรงๆ

‘มึงดูไว้’

‘กูเป็นผัวมึง ไม่ใช่ไอ้แบคโฮ’

ดงโฮกระแทกเข้าออกรัวแรงพร้อมกัดลงไปที่อกของแดฮวีจนเป็นรอยฟันเห็นชัดแดฮวีกรีดร้องออกมาอีกครั้งเมื่อรู้สึกว่าร่างกายของเขาพร้อมที่จะปลดปล่อย

‘พี่แบคโฮ หนูไม่ไหวแล้ว อ๊ะพี่แบค’

แดฮวีกรีดร้องออกมาเสียงดังพร้อมปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนเลอะหน้าท้องของตนเองแต่กระนั้นดงโฮก็ยังขยับเข้าออกช่องทางของแดฮวีจนแดฮวีหลุดครางออกมาอีกรอบ

‘มีสักครั้งมั้ยที่มึงคิดจะพูดชื่อกูออกมา’ดงโฮขบฟันแน่นพร้อมจ้องใบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นมาบนใบหน้าคนใต้ร่างของเขายังคงหวีดครางออกมาให้เห็นได้ชัดว่าว่าอีกฝ่ายกลับมามีอารมณ์อีกครั้งแม้ว่าจะพึ่งถูกปลดปล่อยไปเมื่อครู่นี้ก็ตาม

You’re like a drug that’s killing me I cut you out entirely
But I get so high when I’m inside you

ดงโฮสอดมือเข้ารวบตัวแดฮวีก่อนจะพลิกตัวของอีกฝ่ายให้คว่ำลงพร้อมใช้มือสอดไปตามลุ่มผมของอีกฝ่ายพร้อมขย้ำเอาไว้

‘พี่แบค อ๊ะ เจ็บ ปล่อยหนู’

แดฮวีดิ้นไปมาเมื่อดงโฮเปลี่ยนมาเป็นท่านี้ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันทำให้แดฮวีรู้สึกเสียวมากขึ้นเมื่ออยู่ในท่านี้แกนกายของดงโฮถูกกดเข้าจนลึกสุดและถูกดึงออกไปจนหมิ่นเหม่จะหลุดออกจากช่องทางรักก่อนจะกระแทกเน้นย้ำกลับเข้ามาช้าๆอีกครั้งแดฮวีซ่านไปทั้งร่างกายเมื่อโดนกระตุ้นในจุดนั้นอีกครั้งเขารู้สึกอ่อนแรงเสียจนอยากนอนราบไปกับเตียงแต่ว่ามือหนาของอีกคนยังคงจับยกสะโพกของเขาเอาไว้อยู่

‘เจ็บหรอกูเห็นมึงครางมีความสุขดีนี่’

ดงโฮกัดฟันกรอดเมื่อช่องทางคับแคบของอีกคนตอดรัดเขาดีเสียจนแทบจะทนไม่ได้ความอุ่นร้อนและคับแน่นของอีกฝ่ายทำให้เขารู้สึกดีอย่างประหลาดและไม่อยากจะหยุดกิจกรรมนี้ลงไปได้เลย

‘อ๊ะ พี่แบคโฮ มัน..อ๊ะ’

แดฮวีกำผ้าปูที่นอนแน่นระบายความเสียวจากการกระทั้นกระแทกเข้าออกของดงโฮความหน่วงกระจุกรวมตัวกันอีกครั้งคล้ายกับจะปลดปล่อยเสียเต็มทีแต่กลับต้องหยุดลงเมื่อดงโฮถอดถอนเอาแกนกายของตัวเองออกไปอย่างกะทันหันพร้อมปล่อยให้ร่างของแดฮวีฟุบลงเตียงอย่างแรงจนแดฮวีรู้สึกงุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น

‘อ่ะ..ทำไม’

แดฮวีพยายามเงยหน้าไปมองอีกฝ่ายที่ตอนนี้นั่งพิงหัวเตียงพร้อมหอบหายใจมองมาทางเขาด้วยสายตาที่ดุดันความรู้สึกที่คั่งค้างทำให้แดฮวีพยายามฝืนตัวเองลุกคลานเข้าไปหาดงโฮอย่างห้ามไม่ได้ดงโฮยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจก่อนจะกระชากแขนเล็กเข้าหาตัวแดฮวีถลาเข้าไปหาดงโฮทันทีด้วยเพราะแทบจะหมดแรงจากกิจกรรมที่ผ่านมาดงโฮบีบแก้มกลมของแดฮวีบังคับให้เขาเงยหน้าขึ้นสบตากับตนเองก่อนจะเหยียดยิ้มพร้อมพูดกับเขา

‘กูบอกว่ายังไง กูใช่มั้ยที่เป็นผัวมึง ไม่ใช่ไอ้แบคโฮ’

มือหนาฟาดลงบนก้นขาวของแดฮวีอย่างแรงเสียจนแดฮวีร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดรอยแดงที่ปรากฏให้เห็นเป็นตัวบ่งชี้ได้ว่าอีกฝ่ายตีเขาลงมาได้รุนแรงขนาดไหน

แดฮวีพยายามเอามือไปเกาะไหล่อีกฝ่ายไว้ด้วยความหมดแรงดงโฮรวบตัวให้แดฮวีเข้ามาใกล้มากขึ้นจนแกนกายชูชันของเขาทั้งสองคนเสียดสีกันจนแดฮวีเผลอครางหวิวออกมา

‘ขึ้นให้กูสิ ถ้าอยากเสร็จ’

ดงโฮพูดก่อนจะสบตาแดฮวีอย่างแข็งกร้าวด้วยแรงอารมณ์ที่แดฮวีมีส่งผลให้ร่างบางพยายามยันตัวลุกขึ้นและจับอาแกนกายใหญ่ของอีกฝ่ายจ่อเข้าช่องทางรักของตัวเองอย่างทุลักทุเลเพราะไม่คุ้นชินดงโฮฟาดมือลงบนก้นเขาอีกครั้งคล้ายกับเร่งให้อีกฝ่ายกดตัวลงมาเสียทีทำให้ร่างบางกระตุกกายเพราะความเจ็บปวดจากแรงตีพร้อมค่อยๆกดตัวเองลงไปจนแทบจะสุดช่องทางความรู้สึกอึดอัดทำให้แดฮวีแทบไม่อยากขยับตัวแต่ดงโฮนั้นกระแทกกายขึ้นมาอย่างรุนแรงจนแดฮวีเผลอครางออกมาคล้ายกับเร่งให้เขาทำเสียทีมือบางจึงส่งไปคล้องคออีกฝ่ายไว้ก่อนจะค่อยๆขยับตัวขึ้นลงอีกครั้ง

‘อ๊ะ…มัน…มันลึก อึก’

แดฮวีเพิ่มความเร็วในการขยับขึ้นลงบนตัวดงโฮมือของเขาปัดป่ายไปทั่วหลังของดงโฮพร้อมจิกเล็บขูดไปมาบนหลังของเขาระบายความเสียวซ่านแดฮวีหวีดร้องออกมาจนคล้ายจะขาดใจอารมณ์ที่พุ่งสูงทำให้เขาเผลอตัวก้มลงจูบกับดงโฮอย่าเร่าร้อนดงโฮรับจูบหวานนั้นอย่างกระหายพร้อมกระแทกสวนขึ้นไปตามจังหวะที่แดฮวีกดตัวลงมา

แดฮวีถอนจูบตัวเองออกไปก่อนจะขยับจังหวะให้รุนแรงยิ่งขึ้นเป็นสัญญาณว่าเขาพร้อมที่จะปลดปล่อยแล้วเสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วห้องปนกับเสียงครางหวานของแดฮวีจนในที่สุดร่างบางก็ปลดปล่อยออกมาอีกครั้งน้ำสีขาวขุ่นพุ่งเลอะไปทั่วหน้าท้องของดงโฮ แดฮวีทรุดฮวบหมดแรงคาอกของอีกฝ่าย

ดงโฮยังคงขยับตัวกระแทกอยู่สองสามรอบก่อนจะอุ้มตัวเขาขึ้นอย่างไม่ได้ตั้งตัวทั้งๆทีส่วนของร่ายกายนั้นยังเชื่อมติดกันอยู่แดฮวีรีบใช้ขากระหวัดเกี่ยวกับตัวอีกคนเอาไว้ทันทีเมื่อดงโฮลุกขึ้นจากเตียงพร้อมตรงไปยังห้องน้ำ

แรงกระแทกจากจังหวะการเดินแต่ละก้าวของดงโฮทำให้แดฮวีเผลอครางหวิวออกมาอีกครั้งไม่รู้ว่าดงโฮเอายาตัวไหนให้แดฮวีกินแต่เขารู้สึกราวกับว่าตัวเองสามารถโดนปลุกอารมณ์ให้ลุกพือขึ้นมาได้ง่ายเสียจนรู้สึกเกลียดตัวเองที่รู้สึกต้องการมากขนาดนี้แดฮวีหลับตาลงด้วยความอ่อนเพลียพร้อมซุกหน้าลงบนอกแกร่งจนกระทั่งรู้สึกเย็นวาบที่แผ่นหลังจนเขาต้องลืมตาตื่นขึ้นมาก่อนจะพบว่าในตอนนี้ดงโฮได้พาเขาเข้ามายังห้องน้ำเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

‘อะ..จะทำอะไร’

ดงโฮเหลือบมองแดฮวีเล็กน้อยก่อนจะเหยียดยิ้มพร้อมกระแทกเข้ามาอีกครั้งทั้งๆที่อยู่ในท่านี้ดงโฮไม่ยอมปล่อยให้เขาลงโดยอุ้มเข้าไว้อย่างนั้นพร้อมกดตัวเขาไว้กับผนังห้องน้ำ

‘ล้างตัวให้มึง…พร้อมกับมาทำให้มึงเลอะใหม่ด้วย’

ดงโฮเอื้อมมือไปหมุนเปิดฝักบัวสายน้ำเย็นปะทะเข้ากับร่างกายของเขาทั้งสองคนแต่กระนั้นก็ไม่สามารถลดอุณหภูมิภายในร่างกายของแดฮวีได้เลยดงโฮเริ่มกระแทกเข้ามาอีกครั้ง แดฮวีหวีดครางอย่างเหนื่อยอ่อนขาทั้งสองข้างของเขาเกี่ยวพันเอาไว้กับตัวของดงโฮโดยอัตโนมัติ

ดงโฮก้มลงดูดดุนทำรอยที่คอของแดฮวีอีกครั้งแม้ว่าตอนนี้จะมีแต่รอยช้ำแสดงความเป็นเจ้าของของเขาเต็มไปหมด

เป็นรอยเต็มไปทั่วตัวแบบนี้สิดีไอ้อีกร่างที่อยู่ในตัวเขาตื่นขึ้นมาจะได้รู้ว่าใครเป็นเจ้าของแดฮวีกันแน่นอกจากร่างกายของตัวเองที่เขาต้องการเป็นเจ้าของแล้วร่างกายของแดฮวีเองเขาก็ต้องการจะเป็นเจ้าของเช่นกัน

แม้แต่หัวใจของแดฮวีเขาก็อยากจะเป็นเจ้าของคนเดียว

ดงโฮกระแทกตัวเข้าออกอย่างรัวแรงแม้ว่าแดฮวีแทบจะเป็นลมหมดแรงอยู่บนตัวเขาร่างกายของเขาทั้งคู่เปียกปอนไปทั้งร่างกาย ดงโฮยกมือขึ้นไปเกลี่ยปอยผมเปียกที่ปรกหน้าของแดฮวีออกก่อนจะจรดจูบลงบนกลีบปากบวมเจ่อเพราะฝีมือของตนเอง

ดงโฮดูดดุนริมฝีปากเล็กนั้นราวกับจะกลืนกินเข้าไปก่อนจะตวัดเรียวลิ้นเข้าไปฉกชิมความหวานตั้งแต่โคนลิ้นจนสุดปลายแดฮวีพยายามป้อนจูบตอบรับแต่ก็แพ้การรุกล้ำของอีกฝ่ายจนหอบหายใจออกมาอีกครั้งแดฮวีกระชับตัวดงโฮเข้ามาใกล้อีกครั้งเมื่ออารมณ์พุ่งสูงขึ้นเสียงหอบที่ดังแข่งกับเสียงชื้นแฉะจากฝักบัวและเสียงจากการกระแทกนั้นยิ่งส่งให้อารมณ์ของแดฮวีพุ่งสูงขึ้น

‘อ๊ะ พี่ หนูไม่ไหวแล้ว’

แดฮวีเงยหน้าขึ้นพยายามจะหอบเอาอากาศเข้าปอดความอ่อนเพลียต่อสู้กับความเสียวซ่านที่ได้รับและแน่นอนว่าแดฮวีพ่ายแพ้ให้ความเสียวซ่านที่ดงโฮมอบให้จนหวีดครางออกมาอย่างไม่อายแดฮวีครูดเล็บไปตามแผ่นหลังกว้างของอีกฝ่ายก่อนที่ก้อนความสุขจะกระตุกรวมตัวกันอีกครั้งเมื่อดงโฮกระแทกเข้าออกโดนจุดนั้นซ้ำๆจนแดฮวีปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง

‘อ๊ะ พี่แบค อ๊ะ อา’

‘อืม..นี่มึงเสร็จอีกรอบแล้วยังไม่เรียกชื่อกูอีกหรอแดฮวี’

ดงโฮเอื้อมมือไปปิดฝักบัวก่อนจะรวบเอาตัวอ่อนปวกเปียกของแดฮวีอุ้มไปอีกฝั่งแดฮวีสั่นเป็นลูกนกไปทั้งร่างกาย เขารู้สึกเหมือนจะยืนแทบไม่ไหวแล้วแต่ดงโฮก็ยังไม่ยอมถอดแกนกายของตนเองออกแดฮวีรู้สึกเหมือนจะขาดใจลงเสียตรงนี้อยู่แล้ว เขาก็ยังไม่หยุด

‘พี่ หนูเหนื่อยแล้วจริงๆนะ’

‘กูยังไม่เสร็จแถมมึงยังเอาแต่เรียกชื่อคนอื่นอีก’

ดงโฮปล่อยตัวแดฮวีลงตรงหน้าอ่างล้างหน้าที่มีกระจกอยู่ยิ่งทำให้แดฮวีเห็นสภาพตัวเองที่น่าตกใจใจในตอนนี้ร่างกายเต็มไปด้วยรอยแรงปื้นทั่วตัวจนน่ากลัวดงโฮจับขาข้างหนึ่งของเขาขึ้นพาดไว้ตรงขอบอ่างก่อนจะกดหัวของแดฮวีจนแก้มของเขาแนบไปกับกระจกตรงหน้าพร้อมกระแทกแกนกายของเขาเข้ามาอีก

‘มึงดูสิแดฮวีตอนนี้มึงเอาอยู่กับใคร เสร็จไปกี่รอบมึงก็ไม่พูดชื่อกูออกมาสักครั้ง’

ดงโฮกัดฟันกรอดก่อนจะกระแทกเข้าไปอย่างรุนแรงจนแดฮวีขาสั่นคล้ายจะล้มพับลงถ้าหากดงโฮไม่ประคองตัวเอาไว้

‘อือ พี่พอเถอะนะ อ๊ะหนูเหนื่อยมากแล้วจริงๆ’

‘กูบอกแล้วไงว่ากูยังไม่เสร็จ’

ยิ่งพูดดงโฮยิ่งไสกายเข้าออกเร็วแรง แดฮวีอยากจะหลับตาลงแล้วปล่อยให้อีกฝ่ายกระทำกับร่างกายของเขาได้ตามสบายใจแต่ด้วยฤทธิ์ยาที่เขากินเข้าไปอาจจะรุนแรงเสียจนร่างกายเขายังตอบสนองพร้อมยังต้องการอยู่เสมอเขารู้สึกเกลียดตัวเอง เกลียดยานรกนั่นพร้อมกับคนที่กำลังกระทำเขาอยู่ตอนนี้ด้วยเช่นกัน

‘พี่ดงโฮ หนูเหนื่อย’

เป็นครั้งแรกที่ตั้งแต่เริ่มกิจกรรมแล้วแดฮวีเอ่ยปากชื่อเขาออกมาดงโฮแนบตัวลงไปชิดกับแดฮวีพร้อมกอดเอาไว้ก่อนจะกระแทกกายเข้าออกย้ำๆช้าๆเมื่อรู้สึกถึงกระจุกที่พร้อมจะปลดปล่อย

‘พูดชื่อกูได้แล้วหรอต้องใกล้ตายก่อนหรือไงถึงพูดชื่อกูออกมา’

ดงโฮอุ้มแดฮวีออกจากห้องน้ำไปอีกครั้งแดฮวีแทบจะไม่มีแรงเกี่ยวตัวเอาไว้จนดงโฮต้องจับเอาไว้แน่นผมและร่างกายที่เปียกปอนยังไม่ได้รับการทำให้แห้งถูกโยนลงเตียงอย่างแรงอีกครั้งก่อนที่ร่างหนาจะโถมกายเข้าใส่อย่างไม่เหน็ดเหนื่อย

ดงโฮกระแทกเข้ามาเร็วถี่เสียจนแดฮวีเองรู้สึกอยากจะปลดปล่อยอีกครั้งสมองของเขาขาวโพลนและคิดอะไรไม่ออกอีกต่อไปเขารู้สึกปวดหัวหนึบราวกับโดนทุบที่หัวหนักๆดงโฮจับขาของเขาพาดเอาไว้ที่ไหล่ก่อนจะกระแทกช้าๆย้ำๆสองสามทีก่อนเขาจะรู้สึกได้ถึงความอุ่นวาบที่ช่องท้อง

‘อ่า แดฮวี อืม’

‘อ๊ะ พี่ดงโฮ อึก อื้อ’

แดฮวีก็กระตุกกายปลดปล่อยออกมาอีกครั้งตามดงโฮไปติดๆน้ำสีขุ่นที่ถูกปลดปล่อยออกมาน้อยกว่าครั้งแรกๆเมื่อเขาปลดปล่อยมันออกไปแล้วสี่ครั้งต่อกันในขณะที่ดงโฮสำเร็จมันไปเพียงรอบเดียวดงโฮขยับแกนกายเข้าออกสองสามครั้งก่อนจะถอดแกนกายออกมาพร้อมหอบหายใจหนักน้ำสีขาวขุ่นไหลเยิ้มย้อนกลับออกมาตามช่องทางรักดงโฮคร่อมตัวแดฮวีเอาไว้แล้วมองหน้าหวานอยู่อย่างนั้น

แดฮวีรู้สึกราวกับโลกหยุดหมุนความอ่อนเพลียจากกิจกรรมทั้งหมดทำให้เขาแทบไม่มีแรงแม้แต่จะพูดอะไรออกไปได้อีกความปวดหนึบที่หัวของเขาทำให้แดฮวีขมวดคิ้วเป็นปมก่อนที่ร่างเล็กจะนอนนิ่งไป

‘แดฮวี’

ดงโฮใช้มือลูบแก้มเนียนพร้อมตบหน้าของอีกฝ่ายเบาๆเพื่อเรียกสติแต่แดฮวีกลับหลับตานิ่งอยู่อย่างนั้นดงโฮจึงๆค่อยดึงตัวน้องเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดและคิดว่าจะพาร่างเล็กไปจัดการก่อนจะพากลับมาพักผ่อน

‘ริมฝีปากหนาไล้โลวไปตามกรอบหน้าของร่างเล็กก่อนจะบรรจงจูบบางเขาลงบนกลีบปากสวยนั้นอีกครั้งพร้อมนอนจ้องหน้าคนในอ้อมกอดตัวเอง

ขนตาหนาเป็นแพนั้นไม่มีทีท่าว่าจะลืมตาตื่นขึ้นมาอาจจะเพราะด้วยความอ่อนเพลียดงโฮลูบลุ่มผมเปียกของน้องเบาๆก่อนจะเอ่ยปากพูดกับอีกฝ่ายแม้ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะรับรู้หรือไม่

‘กูรักมึงนะ แดฮวี ถ้าถึงตอนนั้น…กูอยากให้มึงเลือกกู’