อย่างกับเล่นสไลเดอร์ในสวนน้ำ

 เหยียบมิดไปเลยครับพี่

อีกหลายเมนูที่กล่าวไว้ไม่ได้ถ่ายเพราะมาถึงหมดเกลี้ยง และทั้งหมดนี้เบ็ดเสร็จล้านกว่าดอง 
ปล.รูปสุดท้ายเป็นน้ำจิ้มซีฟู้ดของที่นี่ เป็นเหมือนผงชูรสผสมกับมะนาว ซึ่งได้ลองกินแล้วก็พบว่าไม่อร่อยเอาเสียเลย ยังดีหน่อยที่ทางร้านยังมีน้ำจิ้มซีฟู้ดแบบไทยให้ รอดเลย ฮ่า

                 หลังจากเสร็จจากมหกรรมการสวาปาม เราก็เดินแบกท้องกลับโรงแรม แต่เรายังไม่อยากให้ค่ำคืนนี้จบแค่นี้ เราจึงซื้อเครื่องดื่มกับทางรีเซ็ปชั่นแล้วออกไปนั่งชิลตรงระเบียงลานโล่งที่ยื่นออกไปริมชายหาด
                    ลมทะเลพัดมาเต็มๆตรงจุดที่เราอยู่ ขณะนี้มีเพียงแค่เรา 5 คน นั่งทอดสายตาไปยังทะเลจีนใต้อันกว้างไกล มีเพียงแสงไฟจากเรือประมงและจากฝั่งตัวเมืองที่ชัดเจนในภาพที่เราเห็นตลอดช่วงเวลา แห่งสุนทรียภาพ ทุกอย่างดูมืดแต่กลับเต็มไปด้วยความสงบ พวกเรามานั่งผ่อนคลายด้วยการร้องเพลงเคล้าไปกับจังหวะกีต้าร์ของพี่ต้น พร้อมกับจิบเครื่องดื่มที่ทุกคนมีเป็นของตัวเองไปพลางๆ หวนรำลึกถึงสถานที่ที่ได้ไปมาในวันนี้ แล้วรู้สึกอิ่มเอมใจ 
                     เป็นเมืองที่สวยงามจริงๆ ไม่ผิดหวังเลย... 

                   หากจะกล่าวเวลานี้ผมรู้สึกเป็นนิรันดร์ก็ดูจะเกินไป แต่เอาเป็นว่าตอนนี้ผมรู้สึกว่าผ่อนคลายสุดๆไปเลยครับ…