เรามีแมวอยู่ 3 ตัวชื่อ Good Day, Good Night แล้วก็ Good Luck ปกติจะเลี้ยงอยู่ในบ้านเพราะกลัวมันหนีไปที่อื่นแล้วไม่ยอมกลับมา ตอนเด็กๆก็พอจะคุมได้ แต่พอโตขึ้น เวลาเราเปิดประตูระเบียงหรือประตูบ้าน พวกมันก็พยายามจะกระโจนออกมา คงอยากจะท่องโลกตามประสาแมว เราก็ต้องทั้งกันทั้งอุ้มเข้าบ้านจนเหนื่อย
จนมาพักหลัง สามีบอกว่าถ้ามันอยากไปก็ให้มันไป ถ้าตัวไหนกลับมาเดี๋ยวมันก็กลับมาเอง เราก็เลยจำใจปล่อยสามเหมียวออกไปเล่นที่ระเบียง พอได้ออกแค่นั้นล่ะ ทุกตัวดูร่าเริงมากกกกกก ได้ออกไปอาบแดด รับลม ได้กลิ่นเมฆ กลิ่นแสงอาทิตย์ เราก็มีความสุขที่เห็นเค้ามีความสุขแต่ก็แอบกังวลอยู่ในใจ
บางวันพวกมันก็กลับมาไว บางวันก็หายไปครึ่งค่อนวัน เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ตอบกลับ เคยเกือบร้องไห้หลายหนแค่คิดว่ามันต้องจากไป แต่สุดท้ายมันก็กลับมาเอง คงจะจำได้แล้วว่าบ้านหลังนี้ที่มีอาหาร น้ำ ความปลอดภัยและความรักมอบให้
หลายคนคงเคยมีคำถามในใจว่า พระเจ้าสร้างมนุษย์มาแล้ว ทำไมพระองค์ถึงไม่บังคับเค้าเลยว่า ต้องทำแบบนั้นแบบนี้ เราคิดว่าก็คงคล้ายกับที่เรารักแมวคือแต่ละสิ่งมีความเป็นอิสระ มีความชอบและทางของตัวเอง ความรักของพระเจ้าคงไม่ใช่การจับนกมาอยู่ในกรง หรือเด็ดดอกไม้ป่ามาปักแจกัน
พระเจ้าสร้างมนุษย์มาให้มีความงดงาม ให้อิสระ ให้โอกาสในการตัดสินใจ ได้เลือก ได้คิด โดยมีพระองค์เฝ้ามองอยู่
ถ้าใครรู้ว่าพระองค์มีความรักและความอิ่มเอมมอบให้ เค้าก็จะไม่หลงไป แต่จะกลับมาหาผู้ที่รักเขามากที่สุด เหมือนกับแมวของเราที่รู้ว่า ไม่ว่าจะไปโลดโผนมาขนาดไหน มีบาดแผลลึกมาขนาดไหน สุดท้ายจะมีที่นี่ ที่ที่มันสามารถอยู่ได้อย่างอิ่มหนำ ปลอดภัยและสงบสุข
ที่สำคัญ พระเจ้ารักมนุษย์ รักเรา รักคุณก่อน แม้เราบางคนอาจจะยังไม่ได้รู้จักพระองค์เลยก็ตาม :)
“[ไม่มีสิ่งใด] สามารถกระทำให้เราทั้งหลายขาดจากความรักของพระเจ้า” (รม.8:39)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in