pairing : peck/tom

genre : romantic, erotic 

Warning : Yaoi with NC, read at your own risk 

หวังว่าคงชอบนะคะ อาจจะมีภาษาแปลกๆบ้าง ก็ขออภัยล่วงหน้าน้าา มือใหม่หัดแต่งเลย ^^

----------------------------------

ผมเป็นคนตื่นยาก

เสียงที่เกลียดที่สุดจึงไม่พ้นเสียงนาฬิกาปลุกที่แผดเสียงดังน่าหนวกหูท่ามกลางความเงียบงันของบรรยากาศยามเช้า

ผ้าห่มนุ่มๆ เตียงอุ่นๆ และแสงอาทิตย์ยามเช้าอ่อนๆที่ลอดผ่านมู่ลี่ตกกระทบผิวส่วนที่เผยเหนือผ้าห่มของผม ช่างเป็นช่วงเวลาที่ผ่อนคลายและสงบเหลือเกิน เพราะอย่างนี้กว่าผมจะพาร่างที่เหนื่อยอ่อนจากการทำงานดึกทุกวันให้ลุกออกไปจากฟองสบู่แสนสบายนี้ได้ ต้องใช้พลังใจมหาศาล

แต่โชคดีที่ทุกวันนี้ผมมีตัวช่วย

"เขา" คนนั้น ชอบบอกว่าการจะปลุกคนตื่นยากแบบผมได้ ต้องอาศัยกระบวนการที่จะค่อยๆปลุกสัมผัสทั้งห้าให้ตื่นขึ้นอย่างเป็นขั้นเป็นตอน

เริ่มแรกสุดคือ กลิ่น เขาที่มักจะตื่นก่อนผมเสมอ จะลุกขึ้นไปกดเปิดเครื่องบดกาแฟเตรียมรอไว้ กลิ่นหอมของกาแฟรวมกับกลิ่นกายของเขาที่ยังหลงเหลืออยู่บนหมอนที่วางข้างจมูกผมเป็นตัวเลือกที่ดีเสมอในการเริ่มต้นขั้นตอนยามเช้านี้

ต่อไปคือ เสียง เสียงเดินสวบสาบของเขาที่เดินกลับหลังเสร็จภารกิจในครัวมาหาผมที่อยู่บนเตียงทำให้โสตประสาทเริ่มรับรู้เสียงนกร้องและใบไม้ที่ไหวตามสายลมแผ่วด้านนอกมากยิ่งขึ้น

ยังไม่ทันได้เพ่งฟังต่อว่าเสียงนกร้องที่ได้ยินมันเกิดจากนกตัวเดียวหรือนกหลายตัว ร่างกายก็สะดุ้งน้อยๆจากปลายนิ้วเย็นของเขาที่สัมผัสแผ่วเบาลูบไล้ผิวส่วนเปลือยเปล่าของผมช้าๆจากต้นคอลงไปตามแผ่นหลังขาวและค่อยๆหายเข้าไปยังส่วนที่อยู่ด้านใต้ผ้าห่ม

อ่า นี่คงเป็นส่วน สัมผัส ขั้นต่อมา

ผมครางแผ่วด้วยความชอบใจยังไม่เสร็จดี ก็ขนลุกชูชันขึ้นจากเสียงทุ้มนุ่มและแหบพร่าจากการพึ่งตื่นของเขาที่มาครางกระซิบข้างหู

"ตัวเล็ก ได้เวลาตื่นแล้วครับ"

ใบหน้าผมบิดเบี้ยวด้วยความขัดใจ ร่างกายของผมยังต้องการการพักผ่อนบนเตียงนุ่มๆนี้ต่อ แต่เสียงใดๆที่กำลังจะเอ่ยตอบร่างสูงก็ถูกกลืนหายไปพร้อมปากหนานุ่มของเขาที่ลงมาประกบอวัยวะส่วนเดียวกันของผม

อืมม..รสปากนี้ที่คุ้นเคย ร่างสูงกำลังดำเนินขั้น ลิ้มรส ต่อนั้นเอง

เขาเป็นคนที่จูบเก่งมาแต่ไหนแต่ไร และรู้เสมอว่าจูบแบบไหนที่จะทำให้ผมตื่นตัวได้มากที่สุด

เริ่มแรกเขามักจะใช้ลิ้นเปียกชื้นของเขาลูบไล้ไปตามริมฝีปากบางของผม ก่อนจะดุนปากเล็กๆของผมเพื่อเปิดทางเข้าไปกอบโกยความหวานในโพรงปากอย่างจาบจ้วง

เมื่อผ่านการเล้าโลมอย่างเนิบช้าไปสักพัก ลิ้นนั้นก็จะเริ่มตวัดรุนแรงขึ้น เรียกร้องมากขึ้น จนในที่สุดผมห้ามไม่ไหวต้องจูบตอบเขาจนพาลจะขาดอากาศหายใจ

เมื่อการแลกลิ้นนี้ดำเนินไปจนผมรู้สึกเหมือนจะตายแล้วจริงๆ ปากเราจึงได้ผละออกชั่วคราว ก่อนที่ในที่สุดเปลือกตาของผมจะค่อยๆเปิดมาเจอใบหน้าอ่อนโยนของเขาที่ส่งสายตาร้อนแรงจ้องมองผมอยู่ก่อนแล้ว

ในที่สุดร่างสูงก็ทำสำเร็จ เขาทำให้ผมลืมตาขึ้นมาจนได้

ทั้งห้องเงียบสงัดเหลือแต่เสียงหอบหายใจเบาๆของสองร่างบนเตียง เราจ้องมองกันและกัน ตอนนี้โสตประสาทผมรับรู้แต่การมีตัวตนของคนตรงหน้าเพียงเท่านั้น

ปากหยักหนาของเขายกยิ้มขึ้นข้างเดียวอย่างที่รู้ว่าทำให้ผมแทบคลั่ง ก่อนเสียงทุ้มน่าฟังของเขาจะเอ่ยออกมาแผ่วเบาอีกครั้ง

"อรุณสวัสดิ์ครับ ทอมทอม"

ช่างเป็นการสวัสดีตอนเช้าที่น่าฟัง ยิ่งรวมกับภาพร่างเปลือยเปล่าสีแทนมีมัดกล้ามน้อยๆของร่างสูงที่ตัดกับสีขาวของผ้าห่มที่ยุ่งเหยิงอยู่รอบตัวเราแล้ว

เป็นการตื่นที่ดีจริงๆ


-------------------------------------------

"อรุณสวัสดิ์ฮะ พี่เป๊ก"

ปากหยักหนายกยิ้มกว้างเมื่อได้ยินคำทักทายยามเช้าเสียงหวานของร่างเล็กตรงหน้า

เป็นภาพยามเช้าที่ดีใช้ได้เลยละ

ร่างเปลือยเปล่าสีขาวจัดที่ดูนุ่มนิ่มไปทุกส่วนนี้ กำลังบิดขี้เกียจพลางครางงุ้งงิ้งอยู่ในลำคอเหมือนลูกแมวน้อยที่ยอมตื่นแม้จะเกียจคร้านอย่างที่สุด

เขาผู้รับภารกิจในการปลุกตัวเล็กของเขาเป็นประจำ แม้จะชินตาเสียแล้วกับปฏิกิริยาน่ารักแบบนี้ แต่ใจเจ้ากรรมกับร่างกายของตนกลับไม่เคยชินได้เลย

ตุบ..ตุบ..ตุบ..

เสียงหัวใจเต้นแรงขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ พร้อมอวัยวะอีกของเขาที่ก็เริ่มตื่นตัวขึ้นมาแล้วเช่นกัน

ตัวเล็กของเขาจะรู้บ้างไหม ว่าใบหน้าตอนตื่นของเจ้าตัวช่างเป็นใบหน้าที่อันตรายยิ่งนัก

อันตรายต่อทั้งหัวใจ และร่างกายของตัวเล็กเอง

ยังไม่ทันจะคิดเสร็จ มือเล็กขาวจัดของร่างตรงหน้าก็ยื่นมาสัมผัสริมฝีปากล่างหนาของเขาที่ถูกฟันกัดแน่นอย่างไม่รู้ตัว

"พี่เป๊ก..?"

เสียงเรียกชื่อหวานแผ่ว ดวงตากลมโตใสที่ช้อนมองขึ้นมา พลางเอียงคออย่างน่ารัก

ไม่ไหว...น่ารักเกินไป

"ทอมทอม.."

"..?"

"ห้ามทำหน้าแบบนี้"

"ฮะ?"

"ห้ามทำให้คนอื่นที่ไม่ใช่พี่"

คิ้วเรียวสวยของใบหน้าน่ารักตรงหน้าเลิกขึ้นมาอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่ริมฝีปากบางน่าจูบนั้นจะแย้มรอยยิ้มหวาน

"ทำไมละฮะ?"

รอยยิ้มหวาน.. ของอสรพิษ

ว่าแล้วร่างเล็กก็ค่อยๆคลานขึ้นมาเป็นฝ่ายนั่งตัก

ก้นงอนนิ่มของเจ้าตัวถูกนำมาถูอย่างตั้งใจกับอวัยวะด้านล่างที่เริ่มชูชันขึ้นมาของผม

มือเรียวขาวของเจ้าตัวสัมผัสไล่ขึ้นมาจากหน้าท้องสีแทนของผม ไล่ขึ้นมาวนอยู่ที่หัวนมสีชอกโกแลตที่เริ่มแข็งขึ้น

ปากบางน่ารักนั้นสัมผัสแผ่วไล่มาจากซอกที่เชื่อมระหว่างคอกับไหล่ของผม

ขึ้นมาเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนมาขบดึงเบาๆที่ใบหูข้างซ้าย

ก่อนจะแย้มรอยยิ้มหวานร้ายของปีศาจน้อยขึ้นอีกครั้ง

"..หวง?"

เส้นความอดทนผมขาดผึง

จากเป็นฝ่ายถูกกระทำ ผมใช้แรงที่มีมากกว่าดันร่างเล็กบนตักจับกดลงกับเตียง

ร่างเล็กดิ้นพรวดพราดอยู่ในวงแขนแกร่ง แต่ผมเห็น ใบหน้าหวานแต่แสนเจ้าเล่ห์นั้นแอบเปื้อนรอยยิ้มกว้างพร้อมตาโตที่พราวระยับ

หึ ปีศาจน้อยของเขา ร้ายสมชื่อเจ้าตัวดีจริง

หลังจากปล่อยให้ร่างขาวดิ้นพอเป็นพิธีสักพัก ผมจัดการรวบมือขาวทั้งสองของร่างที่อยู่ด้านใต้ขึ้นเหนือหัวเจ้าตัว พร้อมกดจูบอย่างหนักหน่วงลงไปยังริมฝีปากหวาน

"ฮืออ..ฮือ...อือออ"

เสียงครางหวานงมอยู่ในลำคอเจ้าตัวเล็ก ยิ่งปลุกเร้าให้อวัยวะด้านล่างของผมแข็งตัวขึ้น ลิ้นของเราแลกเปลี่ยนตวัดไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร

โพรงปากของทอมทอมของเขาหวานเสมอ

เป็นความหวานที่ผมไม่มีวันยอมยกให้ใครเด็ดขาด

มือใหญ่อีกข้างของผมที่ไม่ได้รวบมือเล็กอยู่ไล่สัมผัสผิวขาวนุ่มนิ่มของร่างเล็กอย่างตะกละตะกลาม ลงมาจนเจอตุ่มไตสีชมพูที่แข็งพร้อมแล้วของเจ้าตัว ผมจึงละออกมาจากปากหวาน มาโลมเลียปทุมถันงดงามทั้งสองข้างแทน

"ฮือออ....อือออ... พี่ พะ พี่ เป๊กกก.. อือออ"

เสียงครางหวานดังกระเส่า พร้อมร่างเล็กที่บิดตัวไปมาจากความเสียวซ่าน

"อืมมม..ทอมทอม..หวาน.."

มือข้างหนึ่งยังคงสัมผัสนวดเฟ้นผิวเนียนนุ่มของร่างด้านล่าง จนมาหยุดที่หน้าท้องนุ่มนิ่มเหนืออวัยวะส่วนล่างของเจ้าตัวที่ชูชันขึ้นมาแล้วเช่นกัน

"พี่เป๊ก..อย่า..หยุด"

ผมหัวเราะเบาๆกับความต้องการที่ปิดไม่มิดของร่างเล็กในอ้อมแขน แม้จะถูกรวบมือไปทั้งสองข้าง แต่เจ้าตัวเล็กยังพยายามยกสะโพกขึ้นเพื่อจะให้อวัยวะที่แข็งตัวเต็มที่แล้วของตนมาสัมผัสกับมือของผมที่นวดวนหยุดอยู่แถวบริเวณท้องน้อย

"พี่.เป๊กก..อย่า แกล้ง..อื้ออ.."

ผมใช้ปากหนาประกบเข้ากับปากเล็กช่างเจรจาของตัวเล็กพร้อมกอบโกยความหวานที่หลงเหลืออยู่ในโพรงปากนั้น

มือที่เดิมหยุดนิ่งอยู่บริเวณท้องน้อย ก็ไล่ลงต่ำ จนในที่สุดก็เข้ากอบกุมอวัยวะแข็งสีชมพูสวยของร่างเล็กด้านล่างอย่างเต็มมือ ก่อนจะค่อยๆขยับขึ้นลงอย่างเนิบช้า

"อื้ออออ อื้อ อื้อ อื้ออออ  อื้ออออ พะ พี่ พี่ เป๊กกก อื้อออ"

เสียงครางหวานอื้ออึงดังขึ้นท่ามกลางห้องนอนที่เงียบสงัด เสียงหอบหายใจกระเส่าตามจังหวะการเคลื่อนไหวที่เร่งขึ้นของทั้งสองดังระงมไปทั้งห้อง

เขาเร่งความเร็วขึ้นอีกจนร่างเล็กด้านล่างสั่นระริก ใบหน้าหวานน่ารักที่ส่ายหน้าไปมากลายเป็นสีแดงจัดลามลงมาถึงหน้าอกขาวที่กระเพื่อมขึ้นลงตามการกระตุกเกร็งอย่างเสียวซ่านของเจ้าตัว

"อ้า..อ้าาา..อื้อออ พะ..พะ.พี่ เป๊กก..พี่ เป๊กก..ทอม..ไม่ไหว..ไม่..ไหวว..แล้ววว..อื้อออ อื้อออออ"

เสียงกรีดร้องหวานสุดท้ายนั้นดังขึ้นมาพร้อมของเหลวสีขาวข้นที่ไหลพุ่งออกมาจนเลอะหน้าท้องแกร่งสีแทนเต็มไปหมด

ร่างเล็กในอ้อมแขนกระตุกเกร็งขึ้นอีกหลายครั้งตามคลื่นความเสียวซ่านที่หลงเหลือจากกิจกรรมเข้าจังหวะบนเตียงเมื่อครู่ก่อนหมดแรงร่างกายอ่อนปวกเปียกแผ่หราอยู่บนเตียงนอน

ใบหน้าหวานสวยที่เคราแพะก็ยังปิดไม่มิดนั้นเต็มไปด้วยเหงื่อพราว ผมม้าของเจ้าตัวเปียกชื้นจนลงมาปรกปิดเปลือกตาบอบบางของเจ้าตัวถูกมือของผมปัดขึ้นไปทัดหูอย่างอ่อนโยน

เสียงหอบหายใจหนักหน่วยของเราทั้งคู่เป็นเพียงสิ่งเดียวที่ดังแทรกบรรยากาศเงียบงันยามเช้าของวันนี้

ผมรอจนตัวเล็กของผมกอบโกยอากาศเข้าปอดอย่างเต็มที่อยู่พักนึงก่อนมือแกร่งทั้งสองข้างจะเข้าแยกต้นขาขาวของเจ้าตัวออก

"พี่เป๊ก.."

"ครับ..?"

ร่างเล็กปรือตาขึ้นมา พร้อมส่งรอยยิ้มยั่วเย้าที่เจ้าตัวรู้ดีว่ามันทำผมแทบคลั่งมาให้

"เดี่ยวทอมจะตอบแทนพี่เป๊กอย่างสาสมเลยฮะ"

แม่เจ้า..เขาจะได้ออกจากเตียงนอนวันนี้ได้ไหมเนี่ย

แต่ ก็ช่างเถอะ เขายกยิ้มขึ้นให้ร่างเล็กตรงหน้าที่เริ่มลุกขึ้นมาใช้ลิ้นนุ่มชุ่มชื้นของเจ้าตัวมาโลมเลียหัวนมแข็งของเขาทั้งสองข้าง

ไปทำงานสายสักวัน คงไม่เป็นอะไร มั้ง?


-----------------------------


โฮกกกกกกก จบไปแล้วว กับการแต่ง nc ครั้งแรกในชีวิตตต 55 เหนื่อยมากๆค่ะ หวังว่าคงชอบนะคะ กี๊ซซ