✢ จิ้งสุ่ยเปียน เขียน ✢
✢ qMondae แปล ✢
"ไม่เป็นไรหรอกหงส์น้อย ถ้าน่าเกลียด เราก็น่าเกลียดไปด้วยกัน"
REVIEW
มาป้ายยาหนักมากก อยากแนะนำให้ทุกคนได้อ่านจริง ๆ ค่ะ เป็นเรื่องราวความรักระหว่างเพื่อนสนิท (?) ต่างฐานะสองคนที่มารู้จักกันได้เพราะห้องที่เรียนอยู่ติดกัน แต่นายเอกเรียนบัลเล่ต์ ส่วนพระเอกเรียนมวย ? เนื้อหาจะเน้นไปที่การเติบโตทางสายอาชีพของทั้งสองคนค่ะ (ค่อนข้างเน้นไปที่นายเอก) จะเล่าตั้งแต่ความประทับใจแรกที่ทำให้นายเอกอยากเรียนบัลเล่ต์ ได้เรียน แล้วเริ่มเข้าตาผู้มีชื่อเสียงจนถูกรับไปฝึกสอนที่เซี่ยงไฮ้ มีเรื่องการแสดงและเตรียมตัวแข่งต่าง ๆ เป็นนิยายแนวนุ่ม ๆ ฟู ๆ อ่านแล้วฮีลใจมาก ๆ อีกเรื่องนึงเลยค่ะ
นายเอกจะนิสัยค่อนข้างนุ่ม ๆ หน่อย คือก็เป็นเด็กชนบทที่ซน ๆ คนหนึ่งแหละ แต่นิสัยน้องค่อนข้างจะเป็นที่รักของของผู้พบเห็น ซื่อ ๆ และขยันมากกกก พอตั้งใจจะทำอะไรก็พยายามจนทำสำเร็จ และน้องมีพรสวรรค์ในทางด้านการเต้นมาก พรสวรรค์ + พรแสวง = ปังปุริเย่ไปเลยค้าบบบ น้องเก่งมาก! ลูกแม่เก่งที่สุด!!
ส่วนพระเอกบอกเลยว่าเก่งไม่แพ้กัน แถมรวยมาก รวยโคตร ๆ รวยขนาดจะซื้อยิมให้เพื่อนสนิท (?) ฝึกเต้น รวยขนาดซื้อไอโฟนให้ รวยขนาดเห็นนายเอกร่วมแสดงแล้วไม่มีแฟนคลับเอาดอกไม้มาให้เหมือนคนอื่น (น้องยังไม่มีคนรู้จักเฉยๆ!) นังนี่ก็สั่งให้คนจัดซุ้มดอกไม้เวอร์วังอลังการ ให้ผู้ชายหล่อ ๆ ถือช่อดอกไม้ส่งให้น้อง เอาเป็นว่า...เปย์หนักคนจนตะลึง ? ความคลั่งรักของพระเอกไม่มีธรรมดาเลยค่ะ แถมหยอดเก่ง ล่อลวงเก่งจนอยากเอาน้องไปแอบ หยั่มมาล่อลวงลูกชั้น! ? และที่สุดคือนางขี้เก๊กมากกก เสียหน้าไม่ได้เลยจ้าา อยู่ต่อหน้าเพื่อนสนิท (?) ต้องหล่อและดูดีตลอดเวลา ต้องเป็นคนเท่ ๆ คูล ๆ ต่อยมวยก็ยังเก๊กเพราะเพื่อนมองอยู่ โถ...
แต่ที่ชอบที่สุดคือนางเรียกนายเอกว่า หงส์น้อย จ้าาา โอ๊ยยย ละมุนไปอี๊กกก เรียกจนคนอื่นเรียกตาม แถมเป็นตัวตั้งตัวตีในการตั้งชื่อแฟนคลับน้องว่า ศูนย์อนุรักษ์ระบบนิเวศหงส์น้อย ด้วย เป็นเอ็นดู ?
และที่น่าประทับใจไปกว่านั้นคือคนรอบข้างโดยเฉพาะครอบครัวของนายเอกคือดีมากกก เข้าใจทุกอย่าง คือครอบครัวนายเอกเอาจริง ๆ ก็ค่อนข้างยากจน ชีวิตอยู่ในชนบท เข้าเมืองสัปดาห์ละครั้งเพื่อไปส่งผักงี้ แต่พอพ่อแม่รู้ว่าลูกชายอยากเรียนเต้นก็พยายามหาเงินมาซัพพอร์ตลูกทุกทาง เพื่อน ๆ และผู้ใหญ่ในหมู่บ้านพอรู้ว่านายเอกต้องกินพวกเนื้อไก่ต้ม ไข่ นม อะไรพวกนี้เพื่อให้สร้างกล้ามเนื้อก็ช่วยกันเอามาแบ่งให้ แบบ..แงงง มิตรภาพ!! ประทับใจทุกคนในเรื่องเลย น้องโตมาในสังคมที่มีคุณภาพจริง ๆ ไม่แปลกใจถ้าน้องจะดีได้ขนาดนี้ ?
โดยสรุปแล้วเป็นเรื่องที่ดีมาก ๆ ค่ะ!! นาน ๆ ทีมีนิยายเกี่ยวกับบัลเล่ต์และมวยมาให้อ่าน แถมเรื่องยังน่ารักนุ้บนิ้บสุด ๆ การแปลก็น่ารักดี ไม่ได้ติดขัดอะไร ลื่น ๆ ด้วย แนะนำเลยค่าาา
SPOIL
เจียงเซิน (นายเอก) เป็นเด็กชายธรรมดา ๆ คนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในชนบท แต่ชีวิตก็ต้องเปลี่ยนไปเมื่อวันหนึ่งที่เขาได้ติดตามแม่ไปส่งผักในเมือง เขาก็ได้ไปเห็นคลาสสอนเต้นบัลเล่ต์จนเกิดความประทับใจและ ชอบ มันขึ้นมา และเมื่อทั้งครูฝึกและครอบครัวเห็นว่าเจียงเซินชอบและค่อนข้างมีพรสวรรค์ก็ซัพพอร์ตทุกทางจนได้เข้ามาเรียนที่สถาบันนี้ในที่สุด
และนั่นก็ทำให้เจียงเซินได้รู้จักกับ ไป๋จิ่นอี (พระเอก) คุณชายบ้านรวยที่เรียนมวยอยู่ห้องข้าง ๆ แรกเริ่มนั้นเจียงเซินค่อนข้างเกรงไป๋จิ่นอีอยู่หน่อย ๆ เพราะอีกฝ่ายค่อนข้างน่ากลัว แต่เมื่อได้พบกันนานเข้าก็กลายเป็นมิตรภาพขึ้นมา เรียกว่าสนิทกันจนต้องโทรหากันสัปดาห์ละสองสามครั้ง มีอะไรก็มักจะส่งให้กันเสมอ ตั้งแต่หมูเห็ดเป็ดไก่ ไปจนถึงรองเท้า ไอโฟน เสื้อผ้า ทุกอย่างที่คิดว่าดีก็ส่งให้กันหมด
แต่เพราะไป๋จิ่นอีนั้นค่อนข้างมีความสามารถจึงได้ไปเรียนที่เซี่ยงไฮ้ทำให้ทั้งคู่ต้องห่างกันสักพัก (แต่ก็ยังโทรคุยกันตลอดนาจาา) ประจวบกับเจียงเซินได้เป็นหนึ่งในตัวหลักชายที่ต้องทำการแสดงใหญ่ที่จะมีคนมีชื่อเสียงมาร่วมงาน ทำให้เขาไปถูกตาต้องใจคนอาจารย์ที่มีชื่อเสียงอันดับหนึ่งของประเทศเข้าและได้ย้ายไปเรียนที่เซี่ยงไฮ้โดยมีไป๋จิ่นอีล่อลวงให้มาพักอยู่ที่บ้านตัวเอง (ใช่ค่ะ พระเอกชั้นมีบ้านหรูอยู่คนเดียว) หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ตัวติดกันเลยค่าา พระเอกแสนรวยก็ได้ทำการรีโนเวทห้องซ้อมให้เจียงเซินแบบวันเดียวเสร็จ นั่งรถส่วนตัวไปรับเขากลับบ้านทุกวัน พยายามตื่นเช้ามาแปรงฟันกับเขาทั้งที่ตัวเองไม่ใช่คนตื่นเช้า เหมือนใช้ชีวิตหลังแต่งงานไปแล้วทั้งที่ยังไม่ 18 กันทั้งคู่
แต่แล้วชีวิตการเดินทางตามความฝันของทั้งสองจะเป็นอย่างไร ติดตามได้ในลิงค์ที่ลงให้เลยค่ะ!! บอกเลยว่าน่ารักนุ้บนิ้บ เอ็นดูทุกคนในเรื่องเลย ? ❤️
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in