ฉันชื่นชอบชีวิตและความสดใสร่าเริง
การที่ได้เด็ดดมกลิ่นดอกไม้สดๆ
ฟังเสียงคลื่นทะเลซัดเข้าหาฝั่ง
กอดจูบสัตว์เลี้ยงแสนรักคู่ใจ
วิ่งเล่นกับเด็กตัวเล็กๆ อย่างร่าเริง
หรือแม้กระทั่งการที่ได้นั่งพิงฟูกนุ่มๆ
อ่านวรรณกรรมดีๆ สักเล่ม
สนทนากับเพื่อนสนิทอย่างออกรสชาติ
ได้เล่นหมากรุกอย่างสนุกสนาน
ฉันรู้สึกเต็มอิ่มและมีความสุข
จนกระทั่งวันหนึ่ง
ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป
คล้ายกับภาพสีสดใสถูกสาดด้วยสีดำสนิท
หมอกควันเข้ามาบดบังจนมองเห็นสิ่งรอบตัวเลือนราง
พลังชีวิตที่เต็มเปี่ยมเกินร้อยถูกลดระดับลง
มารู้ตัวอีกที
ฉันก็นั่งอยู่ท่ามกลางโคลนตมที่ขุ่นคลั่ก
เหนียวหนืด ดำสนิท และเหม็นฉุน
ฉันแปลกใจว่าสารพัดสิ่งเหล่านี้
เข้ามาอยู่ในโลกของฉันตั้งแต่เมื่อไร
คล้ายกับถูกซุกซ่อนอยู่ในมุมที่ลึกที่สุดของหัวใจ
หลบซ่อนอยู่ในห้องลับๆ
ประตูที่เนียนกลืนไปกับกำแพง
ที่ไม่ขุดคุ้ย ก็ไม่อาจค้นพบ
โคลนดูดให้ฉันดิ่งลงเรื่อยๆ
พลังชีวิตที่ส่องสว่างเริ่มเลือนราง
ฉันขาดพลังแม้กระทั่งจะถีบตัวเองขึ้นไป
ได้แต่นอนนิ่งๆ อยู่อย่างนั้น
ฉันไม่ทำอะไรเลยสักพักใหญ่ๆ
จนกระทั่งถึงจุดหนึ่ง ฉันถีบตัวเองออกมา
นั่งอยู่ข้างๆ บ่อโคลนนั้น
และจับจ้องมันอย่างขยะแขยง
ฉันไม่ต้องการให้สิ่งนี้อยู่ในชีวิตของฉัน
แต่ฉันไม่รู้ว่าจะต้องเอามันออกไปอย่างไร
เพราะเมื่อไรที่ฉันดำดิ่งลงเข้ามาในเขาวงกตของจิตใจ
ฉันก็มักจะเผลอหลุดเข้ามาในห้องแห่งความลับนี้ทุกครั้ง
สิ่งที่ฉันทำได้ดีที่สุดตอนนี้ก็เพียงแค่
พยายามหาทางเอากุญแจมาล็อกห้องนี้ให้แน่นหนาที่สุด
แต่คล้ายกับมีมนตร์วิเศษที่สามารถผลักฉันให้เข้าไปได้ทุกครั้ง
ในวันที่ฉันอ่อนแรงและหมดกำลัง
ฉันได้แต่ภาวนาว่าสักวันหนึ่ง
ห้องแสนโสมมนี้จะหายไปจากชีวิตของฉันอย่างถาวร
ฉันไม่ต้องการจมดิ่งอยู่กับความดำมืดอีกแล้ว
ฉันต้องการใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางแสงสีสว่างไสว
กลับมาสดใสร่าเริงเหมือนแต่เก่าก่อน
ช่วงเวลาที่ฉันยังไม่พบห้องนี้ในหัวใจ
ฉันไม่ต้องการเพียงแค่ทำเป็นมองไม่เห็นมัน
แต่ฉันต้องการทำลายให้สิ้นซาก
ฉันเชื่อว่าสักวันหนึ่ง
ฉันจะหาทางทำลายห้องนี้ได้สำเร็จ
สักวันหนึ่ง...
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in