ชีวิตเกิดมาเพียงหนึ่งครั้ง
โลกนี้ช่างกว้างใหญ่
ณ ห้วงขณะหนึ่ง ฉันวางแผนไว้มากมาย
ว่าเวลานี้ และอีกหลายปีข้างหน้าจะต้องทำอะไรบ้าง
จนกระทั่งโควิดได้ก้าวเข้ามา
ความตายที่แลดูห่างไกล เข้าจ่อประชิดใกล้ตรงหน้า
จนฉันไม่อาจรู้ได้ว่า ฉันยังคงเหลือเวลาเหลืออีกเท่าไร
มีหลายสิ่ง หลายอย่าง และอีกมากมาย
ที่ฉันตั้งใจจะลงมือทำ
แต่ดูเหมือนว่า "เวลา" แลดูจะหดสั้นลง
อนาคต หดเล็กลงเหลือเพียงปัจจุบัน
เวลาที่มีอยู่นั้น ฉันค้นพบว่าช่างล้ำค่า
ฉันจึงตัดสินใจอยู่กับปัจจุบัน หาใช่อนาคต
เรื่องฟุ้งซ่านมลายหายไปราวกับหมอกควัน
เมื่อฉันได้ตระหนักว่า เวลานั้นสำคัญที่สุด
เพราะฉะนั้น เมื่อมีฝันใดก็ควรจะรีบลงมือทำ
ชีวิตที่มีอยู่ ณ ปัจจุบัน
ฉันตัดสินใจใช้มันให้เกิดประโยชน์สูงสุด
สันติสุข ความชื่นชมยินดี และความฝัน
รวมทั้งความชื่นบานในจิตวิญญาณ นับว่าน่ายินดี
บางที ก็ต้องขอบคุณโควิด
ที่ทำให้ฉันตระหนักถึงคุณค่าของชีวิตมากขึ้น
ในการใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังและไม่ประมาท
ฉันไม่รู้หรอกว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น
แต่วันนี้ ณ ขณะนี้ คือช่วงเวลาที่ฉันยังคงมีชีวิตอยู่
และฉันจะใช้เวลาที่มีให้ดีที่สุด
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in