#อ่านจบแล้ว
เด็กเก็บว่าว The Kite Runner
โดย Khaled Hosseini (แปลโดย วิษณุฉัตร วิเศษสุวรรณภูมิ)
เสียงเรียกจากอดีตที่นำพา 'เขา' กลับไปยังบ้านเกิดเพื่อรับรู้ความจริง...
ถ้าเปรียบการอ่านหนังสือเรื่องนี้เป็นการทานอาหาร
คงรู้สึกเหมือนค่อยๆ ทานอาหารดี ๆ สักจาน ที่ค่อย ๆ ละเลียด ค่อย ๆ ให้เราได้รับรู้รสชาติของเรื่องราว
ในแต่ละคำค่อย ๆ รู้สึกรสชาติอันหลากหลาย บางรสชาติโดดเด่นเหมือนเป็นวัตถุดิบหลัก ที่โถมซัดเข้ามาหนัก ๆ รสชาติเด่นคงเห็น 'อึดอัด' ขณะที่รสชาติ 'ความรัก' มีหลากหลาย
แต่แผ่ซ่านไปเรื่อย ๆ อย่างรู้สึกได้
เมื่อไหร่ที่เผลอเคี้ยววัตถุดิบหลัก เราก็จะพบ 'ความอึดอัด' ได้เรื่อย ๆ
แต่ไม่ได้ยัดเยียดจนเกินไป
ส่วนตัวแล้วรู้สึกชื่นชอบหนังสือเล่มนี้
ถ้าใครเป็นนักอ่านที่อ่านเรื่องหนัก ๆ ดราม่า และมีประเด็นสังคมได้เราแนะนำ เรื่องนี้เหมาะกับคุณ คุณจะพบรสชาติที่คุณตามหา
ส่วนตัวแล้วคิดว่าหนังสือเล่มนี้ไม่ได้มีเพียงแค่ประเด็น 'มิตรภาพ ความรัก ความเสียสละ การทรยศ หลอกลวง' ตามที่ปกหลังหนังสือได้โปรยว่า
แต่มันมากมายยิ่งกว่านั้น...
มีประเด็นมากมายในหนังสือที่ผู้แต่งเขียนและแทรกเอาไว้
ไม่มีอะไรมากเกิน
แต่พอเหมาะพอดีกับเรื่องราวที่ได้อ่าน
มีอะไรให้ขบคิดมากมาย และมากกว่าเพียงด้านเดียว
หนังสือเล่มนี้เหมาะเป็นเล่นที่เอาไปถกเถียงกันในวิชาวิเคราะห์วรรณกรรมหรือวิชาจริยธรรม ยังได้เลย
ขณะที่ถ้าจะให้เตือนว่าเล่มนี้ไม่ค่อยเหมาะกับใคร
อาจเป็นคนที่ต้องการอ่านอะไรแบบเบาๆ ไม่ต้องคิดอะไรมากมาย
หรือเพียงแค่อยากอ่านหนังสือเพื่อพักผ่อนสมอง เรื่องนี้อาจจะหนักไปหน่อย แต่ถ้าคุณอ่านได้ ก็เชียร์ให้ทดลองเปิดใจอ่านค่ะ
ทั้งหมดนี้เป็นความเห็นส่วนตัว และคิดว่าหนังสือเล่มนี้สมควรเก็บเข้าชั้นหนังสือ
ปล. แอบขอติเรื่องการพิมพ์หนังสือเล่มนี้ของสำนักพิมพ์เนชั่นบุ๊คส์ มีบางช่วงถ้าจำไม่ผิดอาจเป็นช่วงที่อาเมียร์อ่านจดหมาย การจัดหน้ามีกาแบ่งบรรทัดตักคำตัวอักษร แบบสระอาตกไปอยู่อีกบรรทัด ทำให้คำฉีก เป็นข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้นสำหรับหนังสือดี ๆ เล่มนี้ค่ะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in