ในเวลาเดียวกัน โลกสองบรรยากาศที่ดูแตกต่าง เรานัดกันไลน์คอล
ไลน์คอลที่ง่าย งาม และแง้มให้โลกใบที่ปิดให้เปิดออก โลกที่เงียบให้มีเสียง
เรากำลังจะเปิดประตูบางบานให้กันและกัน และแน่นอนให้ตัวเราเองด้วย
ไม่กี่วันก่อนเธอส่งโพส ๆ นึงในเฟสบุ๊กฟรีสปิริตคลับ มาให้ มันเป็นเรื่องของคำถาม
ที่เราสามารถหยิบยกมาตั้งถามตอบกับเพื่อน
ฉันตอบกลับไปว่า เรื่องนี้ยาววว..ว นะ
นี่คือที่มาของค่ำคืนนี้
เปิดกล้องมาปั๊บเหมือนเธอจะ settle แล้วเรียบร้อย เธอซุกตัวอยู่ในหมอนที่บิดม้วนไปมาให้พอดีกับความโค้งเว้าของซอกคอ ซอกแขน และซี่โครง ส่วนฉันกำลังเดินไปเดินมายังไม่จบวันมาเริ่มกัน
แต่สิ่งที่จะเล่า คือคำถามถัดไปที่ไม่ได้อยู่ใน 25 คำถามนั้น
คำถาม : ช่วงเวลาดีๆ ที่เกิดขึ้นล่าสุดคือเหตุการณ์อะไร กับใคร
เธอ: ขอคิดแปป
เธอ: ...
เธอ: ...
เธอ: น่าจะเป็นตอนเดินเล่นไปเรื่อยๆ กับแม่สองคนอ่ะ
ฉัน: ของฉันคือเมื่อต้นเดือนอ่ะ ชวนเพื่อนขับรถไปราชบุรี เป็นเพื่อนสนิทกลุ่มเดียวกันตั้งแต่
มหาลัย เวลาเจอกัน เที่ยวกันจะไปเป็นกลุ่ม ไม่เคยไปกับมันสองคน แล้วครั้งนี้มันว่างไปด้วย
ตอนแรกกลัวมันเบื่อ กลัวแบบจะไม่มีไรทำ เพราะทริปนี้เป็นทริปไม่เที่ยว แค่ไปนอนเล่น
เดินเล่น ไม่ชิค กินอะไรบ้านๆ แบบคนธรรมดา
ทำไปทำมาเราสองคนมีเรื่องให้คุยตั้งแต่ขับรถจากกทม จนหัวถึงหมอนที่ราชบุรี จนนั่งกลับมา
กทม อีกวัน เอาจริงฟิลกู๊ดมาก เพราะเหมือนเราต่างคน ต่างใช้ชีวิต ทำงานคนละสาย คนละที่
ไม่มีเวลาว่างมานั่งเล่าอะไรมากมายให้กันและกันฟังเหมือนแต่ก่อน พอมีโมเมนต์แบบนี้เลยอิ่มใจ
แล้วก็นึกถึงความซี้ที่เรามีกันมา
เธอ: ดีเนอะ ดีต่อใจมากเลยอ่ะ
เธอ: เออ... ทำให้คิดถึงโมเมนต์เมื่อวานเลย ไปนอนเลี้ยงลูกเพื่อนสนิท แล้วนอนคุยเรื่องโง่ ๆ กัน
แล้วบอกให้มันเหยียบหลังหน่อย ไอปวดหลัง
เธอ: ขำดี อายุจะสามสิบละ แม่งทำตัวกันเหมือนตอนสิบเก้า แล้วมันเป็นเพื่อนที่ตอนเรียนคือเนิร์ด
พอกันเลยสองคน
ฉัน: จริง
ไลน์คอลคืนนั้นจบแบบซื่อ ๆ ทื่อ ๆ เมื่อเห็นเธอค่อย ๆ โน้มตัวลงหมอนลงเรื่อยๆ ตาเริ่มอ่อนละโหย
โรยแรง
ฉัน: ไปนอนเหอะ ไว้เราถามกันต่อวันหลัง
เธอ: โอเค
ฉัน: บรัย
เธอ: บรัย
หลายครั้ง หลายคำถามอาจทำให้เราค้างคาและคิ้วขมวด
แต่คำถามที่เรามีให้กันในคืนนี้ ฉันว่าเราทั้งสองคงหลับฝันดี
และ nostalgic กับบางเรื่องดี ๆ ที่ผ่านมาในชีวิต
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in