จะมีวันนึงต่อสัปดาห์ที่เราจะดิ่งสู่โลกของตัวเองขั้นหนัก เสพสิ่งที่ตัวเองหลงใหลที่สุด ในที่นี้ก็คือ อวกาศ อย่างตามอ่านกระทู้ในห้องหว้ากอที่เกี่ยวกับดาราศาสตร์ไรงี้ เลยคิดว่าตอนที่เปิดเพลงนี้ไปด้วยนี่มันสุดยอดไปเลยว่ะ

คือเราไม่ได้ชอบในเชิงเปรียบเปรยเรื่องความรัก คือชอบซาวด์จริง ๆ ชอบมากกกก ส่วนใหญ่เพลงไทยที่เกี่ยวกับอวกาศจะชอบทำแนวออกมาแบบเน่า ๆ เกิน (ใครไม่พอใจก็ขอโทษนะ 5555) ไม่รู้สิ เพราะเราไม่ค่อยชอบพวกที่เพ้อความรักเป็นแนวดาว ๆ วงโคจร บลา ๆ ไรงี้มั้ง แล้วเพลงแนวอวกาศก็ทำมาเหมือนสนองพวกนั้น แต่เพลงนี้คือแบบโอ้ยยยยแม่งงงง คือภาษาไม่เน่าเกิน ดูเพ้อแบบผู้ดี แต่เราชอบที่ตัวเพลงอธิบายถึงความเหงาของจักรวาลนะ แล้วซาวด์เพลงโคตรส่งความเหงามาร่วมด้วย

ตอนเด็ก ๆ เราชอบฝันประหลาดว่าเราอยู่ในอวกาศแล้วก็ร่วงลงมาโดยไม่จบสิ้น ฟังเพลงแล้วดันนึกถึงความฝันนี้ขึ้นมา ก็รู้สึกว่าเวิ้งว้างดี เพราะบางทีเรามองรูปอวกาศก็รู้สึกเหงาแปลก ๆ เหมือนกัน เคยฟังเพลงนี้แล้วอยู่ ๆ ร้องไห้เฉยเลย คือเศร้าอัตโนมัติ 5555