"หนังดราม่า/โรแมนติก เหมือนฟิวชั่นระหว่าง Freelance และ กวน มึน โฮ โปรดักชั่นและการแสดงของมิว(นางเอก) ดีมาก หวาน สนุก เศร้า ซึ้ง และอินได้ง่าย ตามมาตรฐานหนังของ พี่โต้ง บรรจง"

"B+"

          เท่าที่เรารู้ แฟนเดย์ แฟนกันแค่วันเดียว เป็นหนังดราม่า โรแมนติก จากผู้กำกับพันล้าน โต้ง บรรจง (กวน มึน โอ และ พี่มาก พระโขนง) ว่าด้วยเรื่องราวของ "เด่นชัย" พนักงาน IT ผู้ซึ่งไม่มีตัวตนในสายตาของใคร เป็นมนุษย์ล่องหน กับ "นุุ้ย" สาวมาร์เก็ตติ้งในบริษัทเดียวกัน

          เด่นชัย แอบชอบนุ้ยมานาน แต่ไม่กล้าเข้าไปจีบด้วยความที่เป็นคนเนิร์ดๆตามสไตล์เด็ก IT

เขาเลยได้แต่ติดตาม สอดส่อง ชีวิตของนุ้ยอยู่เรื่อยไป จนมาวันหนึ่ง บริษัทจัดทริปพาคนทั้งบริษัทไปเที่ยว ฮอกไกโด ณ ญี่ปุ่น

          เขาขอพร กับระฆัง ว่า ให้เป็นแฟนกับนุ้ย แค่วันหนึง ก็ยังดี แล้วโชคชะตาก็เล่นตลก

นุ้ยเกิดความจำเสื่อม เพียงแค่ 1 วัน ! เขาเลยตัดสินใจสวมรอย หลอกนุ้ยว่าตัวเองเป็นแฟนของนุ้ย

และเรื่องราวทั้งหมดมันก็เริ่มตั้งแต่ตรงนี้ เขาพยายามพานุ้ยไปเที่ยวทุกๆที่ ที่เธออยากไป ตรงนี้มันให้ความรู้สึกเหมือนดู กวน มึน โฮ เหมือนกันนะ แต่เปลี่ยนจากคนไม่รู้จักกัน ไปเที่ยวด้วยกัน กลายเป็น คนที่(นึกว่า)เป็นแฟนกัน ไปเที่ยวด้วยกัน

          หนังให้ความสนุก และโรแมนติก ตามมาตรฐานของ พี่โต้ง บรรจง อาจจะฮาน้อยกว่า กวน มึน โฮ แต่มันโรแมนติก เศร้า และกระทบจิตใจเราได้มากกว่า พี่มาก...พระโขนง ซะอีก มีอีก 1 รสชาติใหม่ที่เพิ่มมาในหนังเรื่องนี้ คือ ความขม แต่ผกก.ก็ไม่ได้ใส่เยอะเกินไปจนเรากินไม่ได้ มันกลับทำให้รสชาติมันอร่อยขึ้นมากว่าเดิมซะอีก

          สิ่งที่ต้องชมในเรื่องนี้ คือ การแสดงของ นุ้ย (มิว) ทั้งสายตา , ท่าทาง และน้ำเสียง ที่เล่นได้ดีจนเราเชื่อเลยว่า เค้ารู้สึกแบบนั้นจริงๆ สิ่งนี้คงเป็นเวทย์มนต์สะกดคนดู ของนักแสดงเก่งๆซินะ 10/10 มาก

          การแสดงของพี่เต๋อ (แน่นอนว่า ไม่ใช่เต๋อ นวพล แต่เป็น เต๋อ ฉันทวิช) ก็ดีมาก ไม่แพ้กัน พี่แกสามารถแปลงร่างจากนักแสดงบุคลิกดูตลก กลายเป็นพนักงานไอที เนิร์ด และมีนิสัยขี้แพ้ได้อย่างสมจริง ทั้งอาการที่ไม่ชอบมองตาคนอื่น , จับแว่น เวลาไม่มั่นใจในตัวเอง ,พูดติดๆขัดๆ พี่แม่งเล่นเหมือนจริงๆ

          ดูไปดู ก็แอบคิดว่า เด่นชัย(พระเอก) คล้ายๆร่างอวตารของหยุ่น ใน Freelance เลยนี่หว่า และแอคติ้ง บวกกับรูปลักษณ์ของ มิว(นางเอก) หลายมุมแอบคล้าย ใหม่ ดาวิกาเหมือนกันนะ และยังมี Voice Over (เสียงเล่าเรื่องของพระเอก) เรื่องนี้มันเลยคล้ายๆ Freelance + กวน มึน โฮ มาก

          สิ่งที่ยิ่งใหญ่ และดีงามอีกอย่างของหนังเรื่องนี้คือ โปรดักชั่น ต้องบอกว่า ดีดีย์ สมกับเป็นค่ายหนังชั้นนำของไทยจริงๆ ทั้งงานภาพ , มุมกล้อง มันสวยและดูแพง เหนือกว่าเรื่องใดๆของหนังไทยไปแล้ว

          นี่เป็นหนังเรื่องแรกของค่าย GDH ซึ่งเป็นการแอบบอกกับผู้ชมเบาๆว่า หนังเราคงไม่ได้ฟีลกู๊ด โลกสดใส เหมือนสมัยเป็น GTH แล้วนะ ต่อไปนี้วงการหนังไทยบ้านเรา คงไม่ได้มีแต่หนังหวาน / ตลก ที่รสชาติหวาน กินอร่อย เหมือนลูกอมอีกต่อไป แต่มันคือ ลูกอมสอดไส้ยาขม และมันก็คือหนังเรื่องนี้

          

          คุณคิดว่า อะไรมันจะเจ็บปวดกว่ากัน ระหว่าง "การที่เราแอบรัก คนที่เราไม่มีวันไขว่คว้าถึง" กับ "การที่เราโกหกเธอและตัวเราเองว่าเป็นแฟนกัน ได้หนึ่งวัน แต่พรุ่งนี้ เธอก็จะลืมมันไป" ?

          สำหรับผมแล้ว ถึงจะเคยผ่านความเจ็บปวดแบบแรกมาบ้าง แต่ก็ไม่เคยผ่านความเจ็บปวดอย่างหลังเลย เลยยังลังเลกับคำตอบ ว่าแบบไหนจะเจ็บปวดกว่ากัน ถึงแม้ผมจะได้เห็นความเจ็บปวดทั้ง 2 แบบ ผ่านชีวิตของชายคนหนึ่งจากหนังเรื่องนี้ ผมก็ยังคงลังเลกับคำตอบอยู่ดี

          ชายคนนั้นชื่อว่า เด่นชัย ครับ เป็นพระเอกของหนังเรื่องนี้ แฟนเดย์ : แฟนกันแค่วันเดียว เด่นชัย เป็นพนักงานไอที เขาค่อนข้างเนิร์ด เขาเป็นคนค่อนข้างเก็บตัว เขาไม่อยากสุงสิงกับใคร เขารู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่า ใครๆก็ไม่ค่อยจะจำเขาได้ เขาคิดว่าตัวเองเป็นมนุษย์ล่องหน  และเขาแอบรักผู้หญิงคนหนึ่ง

          และผู้หญิงคนนั้นชื่อว่า นุ้ย หญิงสาวผู้ที่ทำให้โลกของเด่นชัยสดใสขึ้นมาบ้าง เธอเข้ามาในหัวใจของเด่นชัย ในวันที่เด่นชัยรู้สึกไร้ค่า ไม่มีใครจดจำ หรือให้ความสำคัญกับเขาบ้างเลย เธอคือคนที่หยิบยื่นสิ่งที่ขาดหายไปให้กับเด่นชัย ถึงแม้มันจะน้อยนิดก็ตาม

          ก็เหมือนต้นไม้ ที่แห้งแล้งเพราะขาดอาหารและน้ำมานาน เวลาได้รับอะไร ถึงแม้มันจะเล็กน้อยแค่ไหน ต้นไม้ก็รู้สึกอุดมสมบูรณ์แล้ว เด่นชัยคือต้นไม้ต้นนั้น ตอนนี้เขาพยายามแพ่กิ่งก้านของตัวเองออกไป เพื่อหวังจะบังแดดให้มนุษย์สาวคนหนึง

         แต่เขาก็ทำได้แค่บังแดดให้เธอ เขาได้แต่เฝ้ามองอยู่ไกล ทำแต่ความดี ที่เธอไม่เคยมองเห็น เขาอยู่ไกลเกินไป และเธอก็ไม่เคยจะเห็นต้นไม้ ต้นนั้นเลย

          วันหนึ่ง ฤดูกาล ก็เปลี่ยนแปลงไป จากความร้อนและชื้น กลายเป็นความหนาว มาพร้อมหิมะที่โปรยปราย ไม่รู้ว่าเพราะเวทย์มนต์หรือความบังเอิญ ความทรงจำของหญิงสาวก็หายไปดื้อๆ แต่เพียงหนึ่งวันเท่านั้น วันนี้แหล่ะที่ต้นไม้จะได้โอกาสปลอมตัวเป็นมนุษย์ ได้ใกล้ชิดกับเธอที่เขาแอบรัก ได้หนึ่งวัน

          วันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2016 ในโลกที่เจ้าหญิง ได้รักกับช่างปั้นน้ำแข็ง ต้นไม้เลือกที่จะปลอมตัวเป็นช่างปั้นน้ำแข็ง ทั้งที่เขาก็ไม่เคยปั้นน้ำแข็งมาก่อน แต่เขาก็พยายามปั้นน้ำแข็งเป็นรูปร่างต่างๆที่เธอชอบ หวังที่จะพิชิตใจเจ้าหญิงของหญิง ทำความฝันของต้นไม้ให้สำเร็จ แต่ว่าน้ำแข็งที่เขาปั้นมา มันไม่สวยงามเท่าไหร่ มันจะสวยงามได้ยังไงเล่า เพราะเขาไม่เคยปั้นมันมาก่อน แต่นั่นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เขาและเธอมีความสุขด้วยกัน

          ตอนนี้ผมไม่รู้ว่า ต้นไม้จะรู้รึเปล่าว่า ความสุขและความรู้สึกที่ต้นไม้ได้รับจากเธอนั้น มันไม่จริงเลย ต้นไม้ตกอยู่ในภวังค์ของความฝันลำเอียงของเขาเอง อยู่ในโลกที่มันไม่จริง เขาลืมนึกไปเลยว่าวันนี้ มันจะทำให้เขาเจ็บปวดขนาดไหน

          ไม่นานเจ้าหญิงก็รู้ความจริงว่า คนที่เธอให้หัวใจไป ไม่ใช่ช่างปั้นน้ำแข็งตัวจริง เธอถูกหลอกมาทั้งวัน การถูกหลอกโดยคนที่เราให้ใจไป เป็นอะไรที่เจ็บปวดยิ่งกว่าอะไร ตอนนี้ปราสาทน้ำแข็งที่ต้นไม้พยายามปั้นขึ้นมา เริ่มพังทลายแล้ว

          เธอพยายามหาความจริงเกี่ยวกับวันนี้ เกี่ยวกับชีวิตตัวเอง เธอสับสน เธอเริ่มตามหาความจริงต่อไป และความจริงที่เธอรู้ต่อมา มันกลับทำให้เธอเจ็บปวดหนักกว่าเดิมซะอีก ตอนนี้เธอแทบจะรับตัวตนของเธอเองไม่ได้

          หลังจากที่เธอได้รับรู้ถึงตัวตนจริงๆของเธอ คิดไปคิดมา วันนี้เธอก็มีความสุขเหมือนกัน บางทีมันอาจมีความสุขมากกว่าชีวิตจริงของเธอก็ได้ ครั้งนี้เธอกลับไปหาต้นไม้ เธอรู้แล้วว่าต้นไม้รักเธอแค่ไหน เธอเริ่มรักต้นไม้ต้นนี้ซะแล้ว แต่ช่างโชคร้าย เพราะเมื่อพรุ่งนี้เธอก็จะลืมเรื่องราววันนี้ไปแล้ว

           ฉากที่กระทบจิตใจของผมและคนดูอีกมากมาย คงเป็นฉากที่หญิงสาวพยายามจะบันทึกเรื่องราวที่เกิดขึ้นวันนี้ แต่ต้นไม้รู้ดีว่า โลกนี้ต้นไม้ไม่คู่ควรกับเจ้าหญิง ต้นไม้รู้ตัวแล้ว แทนที่เขาจะดีใจที่เธอทำแบบนั้น แต่เขากลับทำลายบันทึกความทรงจำนั้นของเธอไป

          เช้าต่อมา ปราสาทน้ำแข็ง และเหล่าตุ๊กตาน้ำแข็ง ที่ต้นไม้พยายามปั้นขึ้นมา ละลายและพังทลายลง จนไม่เหลืออะไรแล้ว เจ้าหญิงลืมเรื่องราวเมื่อวานไปหมดแล้ว เธอจำอะไรไม่ได้ซักอย่าง เธอจำไม่ได้แล้วว่า ไปกินซูชิ อัณฑะหอยเม่นกับใคร , ลืม 32 วินาที ที่ได้จ้องตากับใครบางคน ลืมฉากขอแต่งงานด้วยแหวนลูกอม , ลืมคำสารภาพรัก ในร้านขายของชำที่สถานีรถไฟ

          แปลกดีนะ เวลาน้ำแข็งมันละลาย ทำไมมันต้องกลายเป็นน้ำตาด้วย ตอนนี้เรื่องราวมันเศร้าเหลือเกิน ฤดูหนาวผ่านไปแล้ว ฤดูร้อนชื้นกลับมาอีกครั้ง ตอนนี้ต้นไม้ได้หายไป จากชีวิตเจ้าหญิง เขาเจ็บปวดเกินกว่าจะเผชิญหน้ากับเธอ เธอที่เคยใช้เวลาดีๆด้วยกัน แต่วันนี้เธอกลับจำอะไรไม่ได้เลย

          คุณคิดว่า อะไรมันจะเจ็บปวดกว่ากัน ระหว่าง "การที่เราแอบรัก คนที่เราไม่มีวันไขว่คว้าถึง" กับ "การที่เราโกหกเธอและตัวเราเองว่าเป็นแฟนกัน ได้หนึ่งวัน แต่พรุ่งนี้ เธอก็จะลืมมันไป" ? หลังจากผมดูเรื่องนี้จบ ผมก็ยังตอบไม่ได้อยู่ดีว่าแบบไหนมันเจ็บกว่ากัน ผมรู้แต่ว่าการที่ความเจ็บปวดทั้งสองแบบนี้ เกิดขึ้นพร้อมๆกัน มันเจ็บปวดจนหัวใจแทบจะแตกสลายไปเลย เราคิดว่าเด่นชัยคงรู้สึกแบบนั้น

          ถึงเรื่องนี้มันจะเศร้า และทำเราเจ็บปวดมาก ถึงแม้ต้นไม้จะทำลายเครื่องพิสูจน์สิ่งที่เกิดขึ้นของเขาและเธอในวันนั้นไปแล้ว แต่ในฉากจบ เราก็ดีใจนะที่รู้ว่า ต้นไม้ไม่ได้ทำลายไปซะหมด เค้าทิ้งบางอย่างไว้ บางอย่างที่กระตุ้นให้หัวใจของหญิงสาว สัมผัสถึงความรู้สึกดีๆที่เกิดขึ้น กับเขาและเธอ ระหว่างชมเทศกาลน้ำแข็งในคืนนั้น , วันแห่งความฝัน ที่เขากับเธอได้รักกัน , วันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2016 

                                                                                                                แด่ฝันลำเอียง

                                                                             Reviewed and Written by narawit t.

                                                                                 See you in twitter @narawit1601