ด้วยสถาปัตยกรรมปูนเปลือย ผสมไม้ สองชั้น มันดึงดูดให้ฉันเดินเข้าไป...

และ ฉันก็ห้ามขาและแรงดึงดูดของมันไม่ได้ ฉันได้เดินเข้าไป....สมัครงาน

ทั้งๆที่...ฉันไม่ได้เรียนจบพยาบาลอะไรแต่อย่างใด ..มีแต่แม่ที่เป็นพยาบาล(สูติ)

ฉันเรียนจบสถาปัตยกรรมศาสตร์ ออกแบบภายใน..ต่อโท มัณฑนศิลป์

ที่เข้ามาสมัคร ก็เพราะว่า..ชอบสถาปัตยกรรมที่นี่ และ ชอบดูแลคนสูงอายุ

คุณย่าของสามี มาใช้บริการDay Serviceของที่นี่ด้วย พูดง่ายๆ ก็คือ เราก็เป็นเหมือนลูกค้าของเค้านี่ล่ะ เพียงแต่เราเป็นลูกค้าที่อยากเป็นพนักงาน ..งงล่ะสิ 

ใช่ มันท้าทายมาก เพราะต่อไป คนที่เราจะคุยด้วย คือManager 

ระหว่างสัมภาษณ์งาน ฉันก็ไม่มีportfolio อะไรเลย ไม่รู้จะโชว์อะไรด้วย มีแต่ ..ประสบการณ์ ที่ดูแลคุณปู่มาเต็มๆ 2 ปี ..ฉันได้แต่เล่าเรื่องคุณปู่ให้เขาฟัง..

 

ขอบคุณคุณปู่ ที่สอนให้ฉันเห็นคุณค่าของหน้าที่คนดูแลผู้สูงอายุ ว่าเป็นอาชีพที่ต้องทุ่มเทแค่ไหนจริงๆ

หลังจากเล่าเรื่องคุณปู่จบ..กลับบ้าน..ไม่นาน เสียงโทรศัพย์ก็ดังขึ้น..

กริ้ง...กริ้ง....โมชิ​โมชิ ฉันรับโทรศัพย์

เป็นเสียงเมเนเจอร์ที่Day Service โทรมา..บอกว่า..เขารับฉันเข้าทำงาน!

และฉันก็ได้ทำงานที่ันั่นตั้งแต่นั้นมา..

สถานที่แห่งนี้ไม่ใกลจากบ้านฉันขี่จักรยานไป 10 นาที แต่ต้องมีขึ้นกับลงเขานิดหน่อย มันก็จะเหนื่อยตอนกลับ ที่ต้องขึ้นเขา

อาชีพดูแลผู้สูงอายุ ยอมรับว่าเป็นอาชีพที่เหนื่อย ต้องใช้ความสามารถพิเศษพอสมควร ความอดทนเป็นรอง ผู้คนที่เราดูแล มีความเปลี่ยนแปลงทางร่างกายกับสมองในทุกๆวัน  

ฉันทำหน้าที่ดูแล ให้ความบันเทิง พาท่านทั้งหลายออกกำลังกาย คุณปู่ คุณย่า คุณตา คุณยาย ที่นั่งมองด้วยสายตาเฝ้ารอ ว่าวันนี้เขาจะได้ทำอะไรบ้าง เตรียมอาหาร ทำขนมด้วยกันยามบ่าย..