ใบไม้ที่ปลิดปลิว
(บทประพันธ์ ของ ทมยันตี)
.
.
เรื่องราวของ ชนันธวัช
เด็กชายที่มีหัวใจเป็นหญิง
แต่พ่อไม่ยอมรับ พยายามฝึกให้เตะบอล
ฝึกตีกอล์ฟ เล่นกีฬาแบบเด็กชาย
เมื่อเธอไม่ชอบ พ่อก็จะดุ และอารมณ์ไม่ดีใส่
มีเพียงแม่เท่านั้นที่เข้าใจและรักเธอมาก

เธอมีความฝังใจมาตั้งแต่เด็กว่า
พ่อเป็นคนเจ้าชู้
ชอบใช้ความรุนแรง
ไม่เคยเอาใจเธอและแม่
เธอเกลียดพ่อตัวเอง

แม่แยกทางกับพ่อ พาเธอไปเมืองนอก
ผ่าตัดแปลงเพศ กลายเป็นหญิงส่าวสวยมาก
มีชื่อใหม่ ว่า นิรา คงสวัสดิ์
เธอกลับมาเพื่อแก้แค้นคนที่เป็นพ่อ

นิราได้เจอกับหมอเบญจางค์ จิตแพทย์
ผู้ให้คำปรึกษากับนิราและแม่มาตั้งแต่ต้น
หมอเบญจางค์เข้าใจนิรา
และพาเธอไปอยู่ที่บ้านในฐานะน้องสาว
นิราเริ่มต้นชีวิตใหม่อย่างมีความสุข

แต่แล้วนิราบังเอิญได้เจอกับชัชวีร์
อาชัช ซึ่งเป็นอาเขย ทึ่เอ็นดูเธอมาตั้งแต่เด็ก
อาชัช แต่งงานกับอารังรอง น้องส่าวพ่อ
นิราเข้าไปพัวพันชัชวีร์
เพราะต้องการเอาชนะและแก้แค้นผู้เป็นพ่อ
ชัชวีร์ตกหลุมรักนิรา นิราก็รักอาชัชเช่นกัน
ชัชวีร์ตั้งใจจะหย่ากับรังรอง
เพื่อไปแต่งงานกับนิรา

รังรอง พยายามปกป้องครอบครัว
จ้างนักสืบไปสืบเรื่องราวว่านิราคือใคร
ความลับไม่มีในโลก ..
ในที่สุด พ่อชม อารังรอง และอาชัช
รู้ความจริงว่านิรา คือ ชนันธวัช นั่นเอง
โลกทั้งใบของนิรา ก็พังครืนลงมา..
.
.
เรื่องขมวดปมมาถึงตอนอวส่าน..
โลก cyber กระพือข่าวว่า
นางเอกใหม่โป๊ะแตก..นางเอกใหม่แปลงเพศ

เรานั่งดูกันที่บ้าน..
ยังบอกแฟนว่า ..แม้นิราแปลงเพศ
แต่เค้าควรมีที่ยืนในสังคมนะ
เหมือน ปอย ตรีชฎา ไง สวยมาก ดังมาก

พ่อชม แม้ว่าฐานะร่ำรวยมาก มีหน้าตาในสังคม
หากยอมรับความผิดพลาดที่ผ่านมาได้
ยอมรับลูกส่าวคนใหม่..นิรา
แทนที่ลูกชายในอดีต..ชนันธวัช

พ่อชม ก็ไถ่โทษให้ตัวเองได้
นิราก็สามารถยืนในสังคม
อยู่สร้างความฝันต่อไปได้
ขออย่าได้ฆ่าตัวตายเลยนะ

ปรากฎว่าตอนจบเรื่องขมวดปมได้ดีมาก
นิรา..ทานเค้กที่ผสมยาเม็ดมากมาย
นิรา..สติแตก ถือมีดกวัดแกว่งไปมา

อาชัชบอกเธอว่า..
ยังรักเธอ ไม่เปลี่ยนแปลง
แต่น้อยกว่าเจ้าตัวเล็ก (ชนันธวัช)
ที่อารัก รักเหมือนลูก ห่วงใยเสมอ
และอาก็ปรารถนาให้เค้ามีความสุข..

นิราถึงกับโฮว่า อารู้ความจริงแล้ว ?
ใบหน้าเธอรำลึกความทรงจำในอดีต
ที่สวยงาม อบอุ่น เมื่ออยู่ใกล้อา

แล้วเธอก็กลับมาที่ปัจจุบัน
สีหน้า แววตา เจ็บปวดกับความทุกข์ ความแค้น
ความกดดันที่เธอแบกรับมาตลอดสิบกว่าปี
ว่าพ่อรังเกียจ พ่อไม่รัก พ่อทำร้ายแม่
พ่อเคยทำร้ายเธอทั้งกายและใจมาตลอด

หมอเบญจางค์ ก็บอกนิรา
ด้วยเสียงอ่อนโยนว่า..
นิรา..ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร
ทุกคนล้วนรักเธอนะ..

พ่อชม.. กล่าวกับเธอด้วยใบหน้าที่เศร้ามาก
เสียใจในการกระทำทั้งหมดที่ผ่านมา
พ่อ..ที่ทำให้ลูกเจ็บปวดได้มากขนาดนี้

"พ่อรักลูก ..พ่อรักลูกนะ นิรา
พ่อไม่อยากให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้
พ่อถึงคอยสอน คอยดุ เพื่อปกป้องหนู
พ่อห่วงว่าถ้าหนูเป็นแบบนี้
หนูจะใช้ชีวิตยังไง"

นิราตะโกนกลับไปที่พ่อ
"พ่อห่วงหนูนี่นะ พ่อตบหนู
พ่อทำร้ายแม่และหนู
แล้วพ่อบอกว่า พ่อรักหนูนี่นะ..
หนูไม่มีพ่ออย่างนี้"

แล้วนิราก็คว้ามีดปาดคอ
ท่ามกลางความตกใจของทุกคน
เธอได้เห็นแววตา ความรัก ความห่วงใย
ช่วงนาทีนั้น..เธอเข้าใจบางสิ่งแล้ว..

เธอได้รับการรักษาที่โรงพยาบาล
เธอปลอดภัยแล้ว
และไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่เมืองนอก
เธอจะกลับมาอีกครั้ง เมื่อเธอให้อภัยทุกสิ่งแล้ว
.
.
พ่อแม่ทุกคนรักและห่วงใยลูก
แต่เราควรพิจารณาด้วยว่า
เราควรดูแลลูก รักลูก
ด้วยความรัก ความเมตตา
มีพรหมวิหาร 4 เป็นหลักธรรม

เมตตา ..ปรารถนาให้เค้าเป็นสุข
กรุณา..ปรารถนาให้เค้าพ้นทุกข์
มุทิตา..พลอยยินดี ในยามเค้ามีความสุข
อุเบกขา..การวางใจเป็นกลาง

ความรักที่พอเหมาะ พอดี ทางสายกลาง
จะเป็นคำตอบที่ดีสำหรับพ่อแม่ค่ะ

ขณะเดียวกัน..ความทุกข์ ความเศร้าหมอง
ก็เหมือนดั่งก้อนหินหนัก
เราแบกมันไว้ ทั้งหนัก ทั้งเมื่อย ปวดหลัง
ยามใดวางหินลง..ก็เบาสบาย

เราควรเรียนรู้ที่จะให้อภัยตนเอง ให้อภัยผู้อื่น
ทั้งอดีตที่พลาดพลั้งที่ผ่านมา
และเรามีสติ มีปัญญา อยู่กับปัจจุบัน
ทำวันนี้ให้ดี..
ก็จะเป็นการเริ่มต้นวันใหม่ที่ดีต่อๆไป ..

?????

https://www.facebook.com/onceapassion/