ก่อนที่จะกล่าวขอบคุณหรืออำลาพวกหมอๆ ฉันขอเป็นตัวแทนคนไข้ของหมอทุกคน ทั้งที่ฉันรู้จักและไม่รู้จัก แต่ฉันเชื่อว่าทุกคนมีความคิดคล้ายๆกัน ในมุมมองของหมอ พวกเราอาจเป็นแค่คนไข้แยกออกไปแต่ละเคส เคสที่ 1 รัหษาผ่านไป เคสที่ 2, 3, 4 ก็รักษาตามหน้าที่หมอคนหนึ่ง แต่ฉันอยากจะบอกว่าในมุมมองของคนไข้ โดยเฉพาะคนไข้จิตเวช จิตแพทย์มีความหมายต่อพวกเรามากกว่าที่หมอคิดเอาไว้เยอะ ในโลกที่ไม่มีใครอยากฟังความคิดด้านลบของพวกเรา หมอกลับนั่งฟังเราพูดพร้อมยื่นทิชชู่ให้เมื่อเราร้องไห้ ในโลกที่ไม่มีใครเข้าใจในสิ่งที่พวกเราเป็น แม้กระทั่งตัวเราเอง หมอกลับรับฟังและพยักหน้าด้วยความเข้าใจ ในโลกที่มีแต่คนบอกว่าโรคซึมเศร้ามันเป็นโรคสำออย เรียกร้องความสนใจ มันไม่มีอยู่จริง หมอกลับเป็นคนที่คอยมาอธิบายให้พวกเราเข้าใจว่าสมองของพวกเราผิดปกติไปยังไง สำหรับคนไข้จิตเวชแล้ว จิตแพทย์เป็นเหมือนกับโลกด้านสว่างท่ามกลางโลกแห่งความเป็นจริงที่มืดมนของคนไข้ ฉันไม่ได้ยกย่องหมอหรือคาดหวังกับหมอจนเกินหน้าที่ แต่ฉันอยากให้หมอรู้ว่าหมอสำคัญกับคนไข้อย่างไร จากที่ฉันพูดมาทั้งหมดนั้นเป็นสาเหตุที่ฉันรู้สึกขอบคุณหมอทุกคนจากใจจริง ขอบคุณที่ช่วงหนึ่งเคยมาเป็นโลกด้านสว่างให้ฉันและคนไข้ทุกๆคน จากการที่ได้รับการรักษามาจากหมอๆหลายคนในรุ่นนี้ ฉันไม่กังขาเรื่องความรู้และความสามารถของพวกหมอๆเลย หมอทุกคนรับฟังคนไข้อย่างใจเย็น ให้คำแนะนำและชี้แนะแนวทางบ้างบางครั้งในยามที่จำเป็น หมอทุกคนเป็นหมอที่เก่งมากๆ ฉันและคนไข้ของหมอเชื่ออย่างสุดใจเลยว่า เมื่อหมอจบไปแล้ว หมอๆจะกลายไปเป็นจิตแพทย์ที่มีคุณภาพ ยึดมั่นในจรรยาบรรณ และสามารถรักษาคนไข้ได้อย่างมีประสิทธิภาพอย่างแน่นอน ในฐานะความเป็นหมอที่อาจมีโอกาสได้เจอคนำข้ที่คลุ้มคลั่ง ทำร้ายร่างกาย หรือเป็นอันตรายต่อคนรอบข้างแล้ว ฉันอยากให้หมอรักษาสุขภาพของตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นสุขภาพกายหรือสุขภาพใจ ระวังตัวเองให้มากๆ เพื่ออยู่เป็นแสงสว่างให้คนไข้คนอื่นๆต่อไป สุดท้ายนี้ ฉันขอให้หมอๆทุกคนโชคดีและพบเจอกับสิ่งที่คิดที่หวังไว้ ฉันหวังว่าในอนาคตเราจะได้เจอกันอีก อาจจะในฐานะหมอกับคนไข้ หรือในฐานะคนๆหนึ่งที่หายจากโรคจิตเวชแล้ว ขอให้หมอๆทุกคนโชคดี ขอบคุณและสวัสดีค่ะ