1.เหตุการณ์วันนี้ทำให้ผมคิดถึง โคอิซุมิ เคียวโกะ


2.เคียวโกะคือเด็กสาวในชั้นมัธยมปลาย เธอโดนครูถามว่ารายงานค้นคว้าอิสระที่จะต้องทำในช่วงปิดเทอม จะทำเรื่องอะไร? เธอชี้ไปที่หน้าหนึ่งในหนังสือเรียนวิชาสังคม “วันส่งท้ายปีเก่านองเลือด ก่อนเข้าสู่ปี 2000” เธอกล่าว เธออยากทำมันเพราะอยากรู้ว่า ทำไมเหตุการณ์สำคัญแห่งยุค ถึงมีเนื้อหาอยู่ในหนังสือเรียนแค่รูปหนึ่งรูป และ ตัวอักษรอีกนิดหน่อย แล้วจริงๆ วันนั้นมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ นี่คือสิ่งที่เธออยากรู้ และก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอได้รู้ความจริงที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง และ ชีวิตของเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป


3.โคอิซุมิ เคียวโกะ คือ หนึ่งในตัวละครจากมังงะชื่อดัง “20th Century Boys” ของ อ.นาโอกิ อุราซาว่า แต่สิ่งที่ผมเคยเจอในชีวิตจริงนั้นช่างเหมือนกับเหตุการณ์ในการ์ตูนเรื่องนี้เหลือเกิน


4.เนื้อหาเรื่อง 6 ตุลา 19 ในแบบเรียนตอนมัธยม (เท่าที่จำความได้) มันช่างน้อยนิดเหลือเกินเมื่อเทียบกับวันอื่นๆ จากความทรงจำ ตอนนั้นครูก็เริ่มเล่าถึง 14 ตุลา 16 ที่มาพร้อมดีเทลแบบแน่นๆ ต่อด้วย 6 ตุลา 19 แบบผิวๆ ก่อนจะไปจบที่พฤษภาทมิฬพร้อมเปิด VDO ให้ดู ถ้าความทรงจำผมไม่ผิด ใน 12 ปีของการเรียนประถม-มัธยม มีครูเพียงคนเดียวที่เล่ารายละเอียดลงลึกถึงที่มาที่ไปของ 6 ตุลา 19 แต่เรื่องความรุนแรงและการล้อมปราบ กลับโดน skip ข้ามไปเรื่องอื่นแบบดื้อๆ


5.เช่นเดียวกับเคียวโกะ เรื่องราวเบื้องลึกเบื้องหลังและดีเทลต่างๆ ของเหตุการณ์นี้ ผมก็ได้มาจากการนั่งอ่านนั่งดูด้วยตัวเอง และก็เช่นกัน ผมก็มองอะไรบางอย่างไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป


6. ผมพึ่งรู้มาเมื่อสองสามปีก่อนเองว่า รูป “เก้าอี้” ได้พูลิตเซอร์แต่ไม่เคยถูกตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์เมืองไทย


7.การที่คนออกมารำลึกถึงเหตุการณ์ 6 ตุลา 19 มากเป็นพิเศษ ย่อมเป็นเพราะมันไม่เคยถูกพูดถึง ไม่เคยมีการออกมาชำระประวัติศาสตร์นี้ และ ในหลายๆ ส่วน ไม่เคยมีการยอมรับว่ามันเคยเกิดขึ้นจริงๆ บนสยามเมืองยิ้มแห่งนี้


8. ในชีวิต เรามีวิธีรับมือและเรียนรู้ความผิดพลาดได้หลายวิธี หนึ่งคือการยอมรับ และเรียนรู้ หรือ อีกทางหนึ่ง คือซุกมันไว้ใต้พรม และหวังว่าจะไม่มีใครจะหามันเจอ


9.แบบเรียนของไทยเลือกทางไหน ก็น่าจะสะท้อนถึงอะไรบางอย่างที่ “ไทยๆ” ได้ที่สุด