*** นิยายทั้งหมดนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้นนะคะ ***
                       ** สร้างขึ้นเพื่อความบันเทิง ตัวละคร พฤติกรรม สถานที่และเหตุการณ์ในเรื่อง **                            ** เป็นเหตุการณ์สมมติ มิได้พาดพิงถึงองค์กร วิชาชีพ หรือกลุ่มบุคคลใดๆ **
"ฉัน...เป็นโอชิของคุณ!!!!!"  
เธอ บอกผมแบบนั้น.......
"TT^TT"  
"เดี๋ยวสิ!! นี่จะร้องไห้หรอ ทำไมทำหน้าแบบนั้นหละ ระ....หรือว่า อย่าทำอะไรฉันนะ...." 
"ฉันขอโทษค่ะ ที่จริงฉันเข้ามาในบ้านคุณก่อนแล้ว เพราะว่าคุณไม่เปิดประตู ฉันกดกริ่งรอคุณ มา 2 ชม ได้มั้ง แล้วมันก็หนาว แล้วฉันก็อายคน แต่คุณพ่อให้กุญแจบ้านคุณไว้ เพราะถ้าเกิดคุณไม่อยู่หรือเกิดเรื่องอะไรแบบนี้ แล้วฉันก็หาห้องตัวเองไม่เจอก็เลยไปสุ่มเปิดประตูสักบบานนึงแล้ว...ฉันก็เจอห้องคุณ จริงๆแล้วฉันรู้อยู่แล้วว่าคุณทำงาน ดนตรีกัยสตรีมเมอร์ไปด้วยกัน แต่ฉันไม่รู้ว่าคุณคือ  Black Leopard ที่เล่นเกมส์เก่งเทพๆที่ฉันซับช่องคุณมาตลอด ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้เลยวิ่งออกมานั่งหน้าบ้านเหมือนเดิมเพราะกลัว่าคุณจะเจอเข้า คะคือ..." 
"อะๆ ผมเข้าใจแล้ว เลยถึงถามเรื่องกล้องงั้นหรอ" 
"ใช่ค่ะคือฉันไม่รู้ว่ามันมีไหม หรือใครเห็นหน้าฉันในสตรีมคุณรึเปล่า ฉันจะต้องทำคุณเดือดร้อนไหม แต่ฉันก็ไม่มีที่จะไปแล้ว...แล้วมันกะ !@#$$&%**((&(&()*" 
"เฮ้ๆ ใจเย็น ก่อนคุณ เอ่อ......" 
"ลิโอเลีย" 
"คิก... ไม่ใช่ชื่อนั้นสิ55555" 
"แงงงง" 
"ไม่มี ไม่เห็นหรอก ตอนนั้นผมปิดไลฟ์ไปแล้วหนะ แล้วผมก็คงจะอยู่ในห้องน้ำ เปิด Out tro ทิ้งไว้หนะ แต่ที่นานเพราะ แมนเนเจอร์ขอคุยงานกับผมต่อนิดหน่อย ผมต่างหากที่ต้องขอโทษปล่อยให้คุณรอนานจนต้องทำแบบนี้ ผมผิดเองแหละ สตรีมเพลินหนะแบบ ไม่ใช่แบบนั้นหรอก แมชสุดท้ายดันกินเวลานานไปหน่อย  ขอโทษนะลิเลีย" 
"แล้วคุณ จะให้ฉันออกไปไหมคะ " 
"ทำไมฉันต้องทำแบบนั้น " 
"ก็ฉันรู้ข้อมูลของคุณทั้งหมดเลยนะ คุณจะไม่เดือดร้อนหรอ " 
"อันที่จริงคุณพ่อคุณก็บอกผมเกี่ยวกับคุณเหมือนกัน ว่าคุณโอชิใครบ้าง จริงๆผมก็จะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นหรอกนะ  แต่ความดันแตกไวซะนี่นะ แต่ก็ไม่คิดว่าคุณจะยอมบอกผมเอาตอนนี้เลย" 
"ฉันรู้สึกว่า ฉันควรจะคุยกับคุณตอนที่ความสัมพันธ์มันยังเริ่มหนะค่ะ ถ้าเกิดนานๆไปมันลำบากที่จะพูดแล้ว ฉันไม่ชอบให้อดีตมันกลับมาทำร้ายหนะค่ะ" 
" !!!! อะ..โอ้ว ความคิดคุณบวกมากจริงๆ" 
"แล้วทำไมคุณถึงยอมให้ฉันอยู่ด้วยหละ" 
"พ่อคุณขอมาหนะสิ  อีกอย่างบ้านผมก็ใหญ่เกินไปสำหรับคนๆเดียว และผมก็รุ้ว่าคุณลำบากเรื่องอะไร" 
"อ่าา  ขอบคุณนะคะ ถ้าฉันหาที่ดีๆได้เมื่อไหร่จะย้ายออกไปนะคะ"  
"อา เอาที่เธอต้องการเลย แต่อยู่ที่นี่ก็ทำตัวตามสบายได้เลยนะ" 
"ขอบคุณนะคะ งั้นฉันขอตัว เอาเสื้อผ้าเก็บเข้าตู้แบบเดิมก่อนนะคะ" 
"อ้าว ฉันคิดว่า..." 
"จริงๆฉันกลัวว่าคุณจะไล่ฉันออกไปก็เลยเก็บกระเป๋ารอ แหะ.___." 
"5555 โถ่เอ้ย เธอนี่มัน" 
"ขะ.....ขอตัว..นะคะ .////." 
"โอเคๆ 5555 " 
จากนั้นเธอก็รีบวิ่งขึ้นบันไดไป จริงๆแล้วโอชิคนนี้ก็น่ารักดีเหมือนกันนะ ลิเลีย ยาดา 
 
			
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in