ผมเคยตั้งเป้าเอาไว้ว่า จาก 160 ซม. ตอนสิ้นเทอมแรก ตัวเองควรสูงขึ้นเป็น 163 ซม. ขณะหมดเทอมสอง

และเท่ากับว่าระหว่างเรียนชั้น ม.1 ผมตัวสูงขึ้นแค่ราว 5 เซนติเมตร ถือเป็นอัตราการเจริญเติบโตที่น้อยกว่าสมัยช่วงเรียน ป.6 ที่ผมสูงขึ้น 6 เซนติเมตรเสียอีก

“ฉิบหายแล้ว ถ้าตอน ม.2 เราดันตัวสูงเพิ่มขึ้นอีกแค่ 5 เซนต์เหมือนตอน ม.1 เราก็จะสูง 167 เท่าพี่ป๊อปเอง แต่ยังเตี้ยกว่าพี่หมิว พี่แหม่ม ตั้ง 2-3 เซนต์ จะทำไงดีวะ?” ผมมีอาการนอยด์

แล้ว “ทราย เจริญปุระ” ก็กลายมาเป็นอีกหนึ่ง “มาตรฐานสูงลิ่ว” และ “แรงบันดาลใจใหม่” ของผม

จริงๆ ผมรู้จักทรายก่อนพี่แหม่ม คัทลียา เพราะละครโทรทัศน์เรื่องแรกของทราย คือ “ล่า” ออกฉายก่อน “เพื่อเธอ” ของพี่แหม่ม

นอกจากนี้ ทรายอาจถือเป็นคนรุ่นเดียวกับผมก็ว่าได้ เพราะผมอายุน้อยกว่าเธอเพียงหนึ่งปี

ละครเรื่องล่าอวสานหลังจากผมเริ่มเรียน ม.1 เทอมแรกไปได้ประมาณหนึ่งเดือน ด้วยกระแสที่แรงพอดู

จำได้ว่า “พี่นก สินจัย” ที่รับบทเป็นแม่ของทรายในละคร ให้สัมภาษณ์รายการโทรทัศน์ช่วงละครจวนจะจบว่า ตอนมาเจอทรายก่อนเปิดกล้อง เธอยังเป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆ อยู่เลย แต่พอถ่ายละครไปเรื่อยๆ จนปิดกล้อง ทรายก็สูงสูสีกับพี่นกเรียบร้อยแล้ว

ผมเคยอ่านบทความจากนิตยสารสักเล่ม ซึ่งเขียนลงรายละเอียดชัดเจนขึ้นว่า ก่อนเปิดกล้องละครเรื่องล่า ทรายยังสูงแค่ 162 ซม. แต่ ณ วันที่ละครออกอากาศจนใกล้จะอวสาน ทรายในวัย 13 ย่าง 14 ปี กลับตัวสูงถึง “170 ซม.” แล้ว

ช่วงนั้น ผมที่ยังสูงไม่ถึง 160 ซม. จึงตื่นตะลึงไม่น้อย เมื่อทราบว่ามีเด็กผู้หญิงอีกหนึ่งคนตัวสูงกว่าผมเกิน 10 เซนติเมตร ทั้งที่เราอายุต่างกันแค่หนึ่งปี 

  
ต่อให้ผมเจริญเติบโตตามเป้าหมายขั้นต้นที่วางเอาไว้ คือ สูงขึ้น 6 ซม. ต่อปี ในช่วง ม.1 และ ม.2
ผมก็จะสูงแค่ 169 ซม. เมื่ออายุ 14 ปี 

ต่อมา เมื่อตระหนักว่าตนเองตัวสูงขึ้นน้อยกว่าเป้าหมาย ผมจึงเริ่มหวั่นไหวกับส่วนสูง 170 ซม. ของทรายหนักขึ้น

ที่น่าขัน คือ ช่วงปลายเทอมสองสมัย ม.1 ผมซึ่งมีวัย 13 ย่าง 14 ปี ดันไปวัดส่วนสูงได้ 162 ซม.

ผมนึกขึ้นได้ว่า ก่อนเปิดกล้องละครเรื่องล่า ทรายก็สูง 162 ซม. เหมือนกัน แต่ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งปี เธอกลับตัวสูงขึ้นไปแตะระดับ 170 ซม.

ผมเริ่มฝันว่าตนเองน่าจะยืดตัวไปถึงระดับ 170 ซม. ได้เช่นกัน เมื่อจบ ม.2 

ทว่า ความฝันก็ผุดขึ้นพร้อมคำถามสำคัญ